Hep kötüyü mü görüyoruz?

Kolay pes eden insanlar olduk, ne yazık ki öyle olduk.

Büyütülmeyecek sorunları büyütür, kalpleri çabucak kırar olduk.

Boşanma, ayrılma kelimeleri dilimize pelesenk oldu, peki neden böyle oldu?

Bir umutla, sevgiyle başladığımız yolları, çabucak yıkar olduk.

Sevgimiz için bir şeyler yapmaktansa, kolay yolu mağlubiyeti seçenlerden olduk.

Mutlu olmak istiyorduk, ama mutluluğumuza çoğu zaman 'el ne der' diyerek gölge düşürür olduk.

Hep karşımızdakini değiştirerek mutlu olabileceğimizi sandık, yanıldık!

Değişime kendimizden başlarsak bir sonuç elde edebileceğimizi çoğunlukla unuttuk.

Sonucunda kırdık,kırıldık!

Saygı da lazımdı mutlu olmamız için, lakin unuttuk!
Ve hata yaptık.

Eğer yaptıklarımızın hata olduğunu anladıysak zarar da değil kazançta olabiliriz.
İstersek başarabilir, tekrar mutlu olabiliriz.

Aklımıza geldiğinde huzur bulduğumuz,
Yanında olduğumuzda neşeyle dolduğumuz,
Sesini duyduğumuzda rahatladığımız,
Başına bir şey gelecek diye korktuğumuz, hali nasıldır diye kaygılandığımız,
Bir şeyleri paylaşabildiğimiz, aynı pencereden dünyaya bakabildiğiniz insanların kıymetini bilelim.

Sevdiklerimizin sadece kötü bulduğumuz huylarını değil, iyi bulduğumuz huylarına da görebilelim.
Sadece bununla bile başlayabilirsek, büyük bir yol kat edebileceğimizi bilelim!

GÜLŞAH D.