Çocuk istemeye karar verdiğim anın üzerinden tam 11 ay geçmiş...Vay be...bir zamanlar, doğum kontrol ilacını bırak unutmayı, 2 saat geç içsem acabalarla korkarken şimdi istiyorum ama nasip olmuyor.Ne zormuş bebek sahibi olmak.Eşim 31 yaşında ben 29 en çok ona üzülüyorum, o hep bana destek sürekli yanımda, hiç kafasına takmıyor gibi davranıyor ama evlenmeden önce hep çocuğu ile arasında fazla yaş olmamasını istediğini söylerdi.Şimdi onları hatırladıkça çok üzülüyorum.Onu baba olma şerefine erdiremiyorum üstelik onun hiç bir sorunu yok oldukça sağlıklı...Kıyamam ya...Benim de suçum yok ama vücudunda sorun olan benim...36 günde bir hasta oluyorum...4 aydır yumurtam çatlamak yerine kiste dönüşüyor kör döngü yani...Babam bile geçenlerde anneme sormuş bizimkiler çocuk düşünmüyo mu hala ben de torun istiyorum artık demiş annem de bir şey anlatmamış.Bilse yavrum kızı istiyor ama bir türlü nasip olmuyor...Acaba tedavi falan mı görmem gerekecek...Sanırım pahalı ve zor bir süreç beni bekliyor.Bu arada yarın adet günüm.Ağrımdan kıvranıyorum bunları yazarken.Zaten bu ay da kistim olduğu için primolut içtim günde 3 tane 10 gün boyunca dr küçülsün diye vermişti.Adet olayım pazartesi randevum var bakalım kist gitmiş mi yenisi oluşmuş mu... 4 aydır aynı şey....