Düğünüme tam 35 gün var ve birkaç gün önce halamı kaybettik.Son evre kanser hastasıydı 10 gün önce bize kalmaya gelmişti sürekli huzursuzdu.Düğünde taşlı elbisemi giyemicem çok ağır kaldıramam taşıyamam diyordu canım benim.
En son kırmızı ilaç aldı dozu çok ağırmış hastaneye yatırdılar 2 gün kalıp çıktı iyileşti diye sevindik.Evde 2 gün kaldı karnı şişmiş tuvalete çıkamayınca tekrar hastane yolları.Doktor yatış vermiş 1 gün normal odada yattı yanına gittim çok şükür iyiyim daha düğünde oynıcam dedi ve daldı yine.O gece rüyama girdi güzel bir bahçede oturuyoruz bana “senin de düğünün var ama napalım halam nasip böyleymiş” dedi.Gece yarısı yoğun bakıma aldılar 1 günde yoğun bakımda kalıp vefat etti çok yıktı bizi çünkü çok gençti.10 yıl önce de amcamı kaybetmiştik aynı hastalıktan.
Şimdi düğünümün olduğu gün tam 40. günü oluyor halamın.Benim içimden hiç bir şey yapmak gelmiyor sanki saf oldum.Babannem ölüm de beklemez gelin de düğün de bizim ölüm de mecbur yapılacak bu düğün diyor.Evimdeki eşyalar tamamlanıyor yavaş yavaş ama benim içimden evine gidip eşyalarımı görmek bile gelmiyor.