- 12 Mart 2013
- 37.829
- 51.656
- 798
Evet derdim bu. Az önceki konuyu görünce aklıma geldi.
Allah bozmasın hayatımın her alanı şu an çok iyi, ne bileyim, aile, sosyallik, aşk, arkadaşlık, eğitim, kariyer, sağlık. Her şeyi de yapmaya, elde etmeye gücüm var şu an. (tahtaya vuruyorum)
Daha ne ister insan.
Böyle her şey yolunda gidince beynim durup durup element uyduruyor
Geçen oturdum resmen takacak bir şey bulamadım. Şimdi kızacaksınız ama eminim beni anlayanlar da çıkacaktır, durduk yere huzurumu bozuyorum çünkü, insanlar var ne güzel aa her şey yolunda deyip huzurun tadını çıkartıyorlar, ben neden böyle olamıyorum. Veya nasıl öyle olabilirim?
Ya ne olumsuzluklar içinde ben mutlu olmayı başardım zamanında, şimdi niye durup durup şunu da şöyle yapsam, bu da böyle mi olsa deyip ufak bütün detayları düşünüyorum, sonra tabii moralim bozuluyor her şey mükemmel değil sonuçta ama ben kontrol etmek istiyorum galiba her şeyi
Bir de sürekli gelecekte mutlu olur muyum, bu işte devam etsem mutlu olur muyum yoksa doktora mı yapsam vb gelecekteki mutluluğu düşünürken bugünkü kaçıyor
Galiba alışmışım ben hep keder, olumsuzluk, acı çekme, ağlama bunları yaşamaya. İnanın zamanında öyle çok ağladım üzüldüm ki artık ağlayamıyorum bile, gözlerim kurumuş resmen, doktora gitiğimde öğrendim (bilmiyorum ağlamakla ilgisi var mı ama)
Neyse bu da böyle bir iç dökmedir umarım beni anlayan da olur, varoluşsal krizler mi yaşıyorum anlamadım
Ps. Acaba yeni progesteron haplarına başladım ondan mı oldu ya
Allah bozmasın hayatımın her alanı şu an çok iyi, ne bileyim, aile, sosyallik, aşk, arkadaşlık, eğitim, kariyer, sağlık. Her şeyi de yapmaya, elde etmeye gücüm var şu an. (tahtaya vuruyorum)
Daha ne ister insan.
Böyle her şey yolunda gidince beynim durup durup element uyduruyor

Geçen oturdum resmen takacak bir şey bulamadım. Şimdi kızacaksınız ama eminim beni anlayanlar da çıkacaktır, durduk yere huzurumu bozuyorum çünkü, insanlar var ne güzel aa her şey yolunda deyip huzurun tadını çıkartıyorlar, ben neden böyle olamıyorum. Veya nasıl öyle olabilirim?
Ya ne olumsuzluklar içinde ben mutlu olmayı başardım zamanında, şimdi niye durup durup şunu da şöyle yapsam, bu da böyle mi olsa deyip ufak bütün detayları düşünüyorum, sonra tabii moralim bozuluyor her şey mükemmel değil sonuçta ama ben kontrol etmek istiyorum galiba her şeyi
Bir de sürekli gelecekte mutlu olur muyum, bu işte devam etsem mutlu olur muyum yoksa doktora mı yapsam vb gelecekteki mutluluğu düşünürken bugünkü kaçıyor
Galiba alışmışım ben hep keder, olumsuzluk, acı çekme, ağlama bunları yaşamaya. İnanın zamanında öyle çok ağladım üzüldüm ki artık ağlayamıyorum bile, gözlerim kurumuş resmen, doktora gitiğimde öğrendim (bilmiyorum ağlamakla ilgisi var mı ama)
Neyse bu da böyle bir iç dökmedir umarım beni anlayan da olur, varoluşsal krizler mi yaşıyorum anlamadım
Ps. Acaba yeni progesteron haplarına başladım ondan mı oldu ya

Son düzenleme: