Selamlar, bir süredir özellikle pandemiden sonra eski azmimi, motivasyonumu, heyecanımı hemen hemen her şeye karşı kaybettiğimi görüyorum. Ne artık etrafımda birileri kaldı ne doğru dürüst arkadaş edinebiliyorum ( gün sonunda çıkar için yaklaştıklarını farkediyorum) ne de bir yol arkadaşı bulabiliyorum kendime. Belki bu durum birçok kişi için geçerlidir ama ben kendimde çok baskın hissediyorum. Eskiden kendimi geliştirmek, risk almak benim için çok kolay ve de heveslendiğim şeylerdi ama şimdi hem üşengeçlik hakim hem de hayal kırıklıklarımın çok olması yeni insanlar tanımaya, deneyimler kazanmaya beni uzak tutuyor. Belki birileri bir şey söyler, kendi hayatından örnek ya da tavsiye verir diye paylaşmak istedim..
-
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Her şeye karşı motivasyonumu, umudumu yitirmiş gibiyim
- Konu Sahibi Ayse969
- Başlangıç Tarihi
- 6 Mart 2024
- 11.026
- 21.060
- 318
Yakın zamanda değişmedi ailemden ayrı yaşamaya başladım eksiden bu kadar yalnız hissetmiyordum
Evet evet çalışıyorum hafta içi zaten ama çoğunlukla evden. Eskiden en azından ofistekilerle ne bileyiö bi kahve molasına bile çıksak iyi gelirdi şimdi o da yok. Yani iş yerinde arkadaş olabileceğim kimse de kalmadı
- 6 Mart 2024
- 11.026
- 21.060
- 318
Aileyle görüşmeye devam ediyor musunuz kötü bi ayrılık mı oldu sizin için
Yok hayır devam ediyorum ama ayrı şehirlerdeyiz iş dolayısıyla o nedenle sık görüşemiyoruz. Arkadaşlarım hep bir tarafa dağıldı onlarla da eskisi gibi değiliz. Yeni insanlar tanımak zor vs
İnsan hep bulunmadığı daha doğrusu bulunmak istediği yerlerde daha mutlu daha huzurlu olacağını hayal ediyor. Aynısı mental durum için de geçerli. Hep motive hep mutlu hep heyecanlı olmak her zaman mümkün değil. Hayatınızdan genel çerçevede memnunsanız motivasyon ve mutluluk artar azalır. Azalmazsa arttığı tatmin etmez zaten.
Ben bazı dönemlerin de böyle olduğunu kabul ederek koşullarımdan memnuniyetimi sorgularım hep. Şimdiye kadar acilen koşullarımı değiştirmem gereken bi durum yaşamadım. Bazı dönemlerim sıradan geçti, bazı dönemlerim daha hırslı. Bazı dönemlerim çok mutlu geçti. Ardından sakinleşti her şey. Hepsi okey.
Rahatsız olmanız yakında bu sürecinizin değişeceğini gösterir zaten. Bu motivasyonsuzluk sizi rahatsız ediyosa arkadan bişeyler değişsin diye kendinizi dürtüyosunuz belli ki. Bu dürtü de çoğu zaman boşa çıkmaz. Yakında kendinizi kaptıracak bi hobi, bi eğitim, eğlenecek bi ortam bulacağınıza eminim.
- 6 Mart 2024
- 11.026
- 21.060
- 318
Yeni düzene alışmak ve bi anda yalnız kalmak sizi üzmüş
Bende öyle hissediyorum..
Herşeyden ve herkesden bıkmış ,
Tukenmis ,tahammülsüz ,basit şeylerde bile zorlanirken buluyorum kendimi...
Sürekli bir oflama halindeyim..
Biri evime gelicek diye aklım çıkıyor hele kimse kalmaya gelmesin ,ben girmeyeyim istiyorum..
Evi temizlemek ,yemek yapmak öyle zor geliyor ki..
Eskiden nelerden keyif alırdım,nasıl neseliydim ,misafirperverdim,temizlik severdim..
Şimdi sadece bıkkınlık hissediyorum..
Sanki yeteeer diye çığlık atsam rahatlayacagim..
...
Yani evet anlıyorum duygu durumunuzu...
Herşeyden ve herkesden bıkmış ,
Tukenmis ,tahammülsüz ,basit şeylerde bile zorlanirken buluyorum kendimi...
Sürekli bir oflama halindeyim..
Biri evime gelicek diye aklım çıkıyor hele kimse kalmaya gelmesin ,ben girmeyeyim istiyorum..
Evi temizlemek ,yemek yapmak öyle zor geliyor ki..
Eskiden nelerden keyif alırdım,nasıl neseliydim ,misafirperverdim,temizlik severdim..
Şimdi sadece bıkkınlık hissediyorum..
Sanki yeteeer diye çığlık atsam rahatlayacagim..
...
Yani evet anlıyorum duygu durumunuzu...
- 27 Ağustos 2022
- 6.499
- 11.977
- 178
Özellikle pandemiden sonra, değişen hayat koşullarıyla da beraber, çoğu insan sizin gibi hissediyor. Hatta bilimsel bir ismi vardı, şu an hatırlayamıyorum.
Ben de ailemden ayrı çalıştığım dönemde, bir anda iş yerim değişti ve çok yalnız kaldım. Sizin hissettiğiniz şekilde hissediyordum. Çareyi ailemin yanına tayin istemekle buldum ve çok şükür gerçekleşti. Daha sonra hayatım değişti. Şimdi evliyim, 2 çocuğum var ama her şeye motive olmak için sürekli kendimi itekliyorum. İçsel motivasyonum çok düştü benim de.
Ben de ailemden ayrı çalıştığım dönemde, bir anda iş yerim değişti ve çok yalnız kaldım. Sizin hissettiğiniz şekilde hissediyordum. Çareyi ailemin yanına tayin istemekle buldum ve çok şükür gerçekleşti. Daha sonra hayatım değişti. Şimdi evliyim, 2 çocuğum var ama her şeye motive olmak için sürekli kendimi itekliyorum. İçsel motivasyonum çok düştü benim de.
Benzer Konular
