- Konu Sahibi umutgulsevcan
- #21
Öncelikle kendinize değer vermekle başlayın. Sizin kendinize vermediğiniz değeri kimse size vermez. Yaşadıklarınız hiç küçümsenecek şeyler değil. Hayata tutunuşunuz gayet takdire şayan. Kişisel gelişim kitapları okuyun, sosyal çevre edinin vs. İş yerindeki insanlarla arkadaş olmak zorunda değilsiniz, bırakın onlar orda kalsın. Herkesin sizi övmesini de beklemeyin, çoğu insan karşısındakini kendine rakip olarak gördüğünden doğrusuna doğru demiyor. Milletin fikrine çok takılmayın..
Benimle benzer seyler yaşamışsınız.Tek başına ayakta kalmak ne kadar zor ve ne kadar mücadele istiyor daha iyi anlarsınız.Oncelikle en büyük yanlış in ve kendinize yapılacak en büyük haksızlığın başkalarından takdir ve onay beklemek olduğunu söylemeliyim.ben yeri geldiğinde iş yerimdekilerin tümüyle birden konuşmayı kestim.merhaba ve güle gule bile demiyordum sadece işimi en iyi sekilde yapmaya çalışıp gitmenin derdindeydim onları umursamiyorfum bunu da hissettiriyordum. Insanlar haksızlık yapabilir sen haklı ve iyiyken haksız ve güçlünün yanında durabilir ikili oynayabilir bunu çok yaşadım ve böyle insanlara değer vetip onlarin yaptiklariyla kendimi uzmemin kendime haksızlık olduğunu biliyorum.laf oyunları yaparak kendini haksizken zeytinyağı gibi üste cikarmak bir marifet değil bunu yapanları da takdir etmiyorum.ben de esimden şiddet yaşadım bir oğlum var yeni ayrıldım ama ayaktayım çok şükür.kendi degerimi başkalarının söylediklerine bakarak belirlemiyorum.sende çok güçlü ol inadina ,çocuklarının önünde dağ gibi ol yüzün hep gülsün işten çıkınca cocuklarinla cok mutlu olmaya bak.gerisi boş. Dis kapinin dis mandali bile olmayan insanlara üzülme onlar bunu haketmiyor ...
"Sende guçlü ol inadına,çocukların onunde dağ gibi ol,yüzün hep gülsün."
Kurduğunuz bu destekleyici cümle O kadar değerli ki.Yasadiginiz bu zorlu süreçte bile destek verip cvp yazdiginiz için çok tşk ediyorum