Herkese merhabalar;
Kısa bir süre önce akrabalarının olduğu ilçeye taşındık. Taşınırken dayım ve yengem maddi ve manevi çok yardımcı oldular. Burada teyzemlerde oturuyorlar ve sayımlarla teyzemlerin arası epey bir bozuk görüşmüyorlar.
İki tarafta birbirlerini kötüleyip duruyorlar eşimle bana. Özellikle teyzemler görüşmemize sıcak bakmıyor ve görüştüğümüz içinde biraz soğuk bana karşı.
Geçen gün teyzemler ev yerleştirmeye yardım etmeye geldiler. Teyzenin iki torunu var biri 2,5 yasında diğeri 10. Küçük olan çok yaramaz benimde 10 aylık kızım var.
Çocuk ayakkabılarıyla koltukların bazaların sehpaların üzerinde gezdi. Koltukların minderlerini pis yerlere attı durdu. Bende haliyle yapma etme bırak demek zorunda kaldım. Çünkü doğru dürüst müdahele eden olmadı. Birazda suratım asılmış olabilir.
4 günde taşındık. Bu 4 gün içinde ev bulduk eşya topladık. Bana yardım edecek kimsede yoktu. Kaç gündür canım çıktı. Sinirlerimde bozuldu haliyle. Taşındığımız evde içime hiç sinmedi ona da moralim bozuk.
Bütün bunlardan dolayı insanlarla fazla sohbet edemedim.
Çocuğada yapma etme deyince sanırım biraz bozulmuşlar hemen arkamdan kardeşime dedikodumu yapmışlar. İnsanlar neden bu kadar anlayışsız anlayamıyorum. Moralim şimdi buna da bozuldu. Ben aramalı mıyım gönül almalı mıyım? Evin düzenini oturtunca temizlik falan olunca yemeğe alacağım şuan yazlıktalar zaten. Arayayım mı acaba?
Kısa bir süre önce akrabalarının olduğu ilçeye taşındık. Taşınırken dayım ve yengem maddi ve manevi çok yardımcı oldular. Burada teyzemlerde oturuyorlar ve sayımlarla teyzemlerin arası epey bir bozuk görüşmüyorlar.
İki tarafta birbirlerini kötüleyip duruyorlar eşimle bana. Özellikle teyzemler görüşmemize sıcak bakmıyor ve görüştüğümüz içinde biraz soğuk bana karşı.
Geçen gün teyzemler ev yerleştirmeye yardım etmeye geldiler. Teyzenin iki torunu var biri 2,5 yasında diğeri 10. Küçük olan çok yaramaz benimde 10 aylık kızım var.
Çocuk ayakkabılarıyla koltukların bazaların sehpaların üzerinde gezdi. Koltukların minderlerini pis yerlere attı durdu. Bende haliyle yapma etme bırak demek zorunda kaldım. Çünkü doğru dürüst müdahele eden olmadı. Birazda suratım asılmış olabilir.
4 günde taşındık. Bu 4 gün içinde ev bulduk eşya topladık. Bana yardım edecek kimsede yoktu. Kaç gündür canım çıktı. Sinirlerimde bozuldu haliyle. Taşındığımız evde içime hiç sinmedi ona da moralim bozuk.
Bütün bunlardan dolayı insanlarla fazla sohbet edemedim.
Çocuğada yapma etme deyince sanırım biraz bozulmuşlar hemen arkamdan kardeşime dedikodumu yapmışlar. İnsanlar neden bu kadar anlayışsız anlayamıyorum. Moralim şimdi buna da bozuldu. Ben aramalı mıyım gönül almalı mıyım? Evin düzenini oturtunca temizlik falan olunca yemeğe alacağım şuan yazlıktalar zaten. Arayayım mı acaba?
