Herkes melek ve sadece ben mi sorunlu yum acaba ??

kittyy .!.:

Sen orada kızım uyandı deyince bile benim burada içim titredi.
Ailen hiçmi korkmadı bu adamdan da karşıkarşıya geldiniz yıllardır.
Senin içindeki öfkeyi, insanlara karşı olan kırıklığını anlamak hiç zor değil.
İnan çok içim burkuldu bu duruma.
Nasıl olurda böyle bir olayın üstü örtülür.
Üstelik yıllar sonra adam resmen evde yalnız olduğun anı kollayarak aramış.
Lanet olsun böylelerine.
Nasıl birşey yokmuş gibi davranılır, ya daha kötü şeyler olsaydı.

Genişletmek için tıkla...

Kader .!.:

Geçmişe dönüp baktığımızda
Hepimizin pek çok keşkesi olduğunu görürüz
Akrabayı komşuyu es geç, aile bir insanın içinde kanayan bir yaradır

Ama kimse kendi anne babasını seçemeyeceği için
Nasip deyip yutkunmaktan öteye gidemeyiz
Zaten bu saatten sonra çokta önemi yok..

Şanslı insanlardan değilim
Ama ilerde çocuğum olursa onu 'şanslı' hissettirmek adına herşeyi yapmayı düşünüyorum

Genişletmek için tıkla...

AdukeT .!.:

Sen derdini anlatmışsın, ben okurken mutlu oldum. Çünkü türümün son örneği değilmişim

Aynı ama apaynıııı dertten ben de muzdaripim !

Ben de çok düşünürüm, neden tek kalıyorum diye. Geçimsiz miyim? hayır. Vefasız mıyım? hayır.
Ne kadar özen göstersem de, ne kadar çabalasam da hiç kimseyi yanımda tutamıyorum. Mutlaka bi küslük yaşıyorum ben de çevremdekilerle. Ben de 24 yaşındayım, yalnızım... Çok değer verdiğim arkadaşlarım uzaklaştı hep benden, ne yaptım onlara hiçbir zaman anlamadım. Sevimsiz biri de değilim :) Ara sıra görüştüğüm arkadaşlarım dışında hiç arkadaşım yok diyebilirim.

Demek ki bazen gerçekten olmuyormuş seni de okuyunca daha iyi anladım. Olmuyorsa zorlamayacaksın

Genişletmek için tıkla...

kandilll .!.:

Cok iyi anliyorum seni.
Cunku bende zaman zaman kendimi yalniz hissediyorum.
Kendi tavirlarimdan oturu bu da.
Iki yuzlu olamiyorum, kimse kusura bakmasin.
Yapmacik davranmak bana gore degil.

Arkadasim dedigin insanlar bile zaman zaman seni kullaniyormus gb hissettirebiliyorlar.
Acaba bende mi sorun var diyordum ki, basligini gordum.

Annemde beni surekli uyarir, en son soylemen gerekeni
en basta soyledigin icin kaybediyorsun.
Ama napabilirim, dogru olan bu cunku, bunu soylemem gerekiyor.

Bazen psikologa gitsem mi diyede dusunuyorum.
Acaba bende mi sikinti var, herkesle iyi olamiyorum.

Sen bir cozum bulursan, banada soyle lutfen.

Genişletmek için tıkla...

Arkadaslara ayneeeen katiliyorum ve tabii ki sana da CakmaLaraCroft..
maalesef demem gerekiyor mu bilmiyorum ama zaman zaman bu durumun farkina varmak üzücü oluyor elbette..
Ben de dogrucu ve haksizliga gelemeyen biriyim.. cogu insan birbirinin arkasindan atip tutuyor sonra hic birsey yokmus gibi can ciger oluyorlar..
gercekten anlam veremiyorum bu duruma, daha dün birbirinizin hakkinda iftiralar yalanlar havada ucusuyordu. Yani bazilarinin midesi gercekten genis diyorum artik..
öyle olmasalar inan bizden daha yalniz kalacaklarina eminim.. her lafi yiyip yutmadiklari an da bile ' bizim tek tük kötü gün dostumuz var en azindan' diyemicekler aslinda..
biz en azindan buna siginabiliyoruz. neden niye böyle, sorunlu birtek benmiyim deyip canimin sIKILdigi olmustur elbette ama onlarin yerinde olsam asla mutlu ve huzurlu bir hayatim olamazdi.
cünkü denedim ben de.. kirdilar belki enayi yerine koymaya calistilar ama ben kirmayim üzmeyim diye yine ihtiyaclari oldugunda yardimlarina kostum yüzlerine güldüm..
artik uzak duruyorum.. he zorda sIKIntida olurlar yine kosarim yanlarina ama onun disinda enayi degilim.. yanimda olamk isteyen benimle yürür onun disinda kimsenin pesinde kosacak degilim bu saatten sonra.. 23 yasindayim evlide degilim belki bazilarina göre daha hayatim önümde.. görecegim ve yasayacagim daha cok cok sey var ama gercekten artik insanin zoruna gidiyor..

suan ki sevgilim ki insallah ilerde hayirlisiyla esim olacak insan ayni benim kafadan cok sükür o benimle herzaman bunu biliyorum, arkamda da duruyor.. düsünüyorumda ilerde de o ailem ve o tek tük dedigim dostlarim bana fazlasiyla yetiyor..
bunlarda önce tabii ki Rabbim geliyor cünkü kendimi yalniz hissettigim her anda ilk önce ona siginiyorum ve gercekten insanin hic birseye ve hic kimseye ihtiyacinin olmadigini o an da anliyorsun zaten

bu konuyu düsününce mutsuz oluyorum evet ama karakterim bu.. kabullendim artik.. oynasam yapmacik davransam mutlu olacak miyim? HAYIR.. bu yüzden hersey kendi elimizde düsünmeyip kendi mutluluguma engel olmamayi tercih ediyorum

aqualilly .!.:

bunu nasıl aşarsın kesin bir fikrim yok yalnız konunu okuyunca benim düşüncem şu oldu başına gelen o olayda ailen en yakınların sana sahip çıkmamış, o şerefsizle hiç bir şey olmamış gibi hayatlarına devam etmişler. çocuğum yok ama bana göre insanın eşi bile çocuğundan değerli değildir gibi geliyor. anneyi babayı bilemiyorum dediğim gibi çocuğum yok ama elin adamı kim ki bu şekilde cereyan etmiş olaylar? senin de kafanda bu sorular var olanları içine sindiremiyorsun destek olacak birilerini arama isteğin o zamandan kalma.

bu durumla yüzleşmen geerek sanırım annenle yüzleşmen gerek, geçmişte kalanları tekrar su üstüne çıkarmak istemeyeceksin muhtemelen hem de artık evliyken ama bunu yapmadan nasıl olur bilemiyorum. küçük kızın olduğuna göre tahmin ediyorum ki yaşın henüz genç, sana naçizane tavsiyem -bunu bir arkadaş tavsiyesi oalrak görmeni isterim- bir psikologa gittin kendini hazır hissettiğin bir zamanda. onunla konuşmak hem seni rahatlatacak hem de bu konuyu çözmeni sağlayacaktır. 30 yaşında olduğunu varsayarsak allahın izniyle daha önünde yaşayacağın uzuuuuun yıllar var sırtında bir kambur olarak kalmasın bu tatsız olay.

hayatın gündelik akışında yalnız olmak kötü değil aslında ama insanın içinde o korkuyla yaşaması da kolay olmasa gerek. "başıma bir daha böyle bir olay gelirse ve yanımda kimse olmazsa" korkusunun ağırlığını taşımazsın hiç değilse ve sen de yalnızlığınla mutlu olmayı başarırsın böylelikle :))

ha şunu da unutmamakta da fayda var sen eşi ve çocuğu olan bir kadınsın istesen de yalnız değilsin artık hayatta :)

dilerim bundan sonra her şey sizin için çok çok daha iyi olur. sevgiler.

Genişletmek için tıkla...

laylaylom0 .!.:

Arkadaslara ayneeeen katiliyorum ve tabii ki sana da CakmaLaraCroft..
maalesef demem gerekiyor mu bilmiyorum ama zaman zaman bu durumun farkina varmak üzücü oluyor elbette..
Ben de dogrucu ve haksizliga gelemeyen biriyim.. cogu insan birbirinin arkasindan atip tutuyor sonra hic birsey yokmus gibi can ciger oluyorlar..
gercekten anlam veremiyorum bu duruma, daha dün birbirinizin hakkinda iftiralar yalanlar havada ucusuyordu. Yani bazilarinin midesi gercekten genis diyorum artik..
öyle olmasalar inan bizden daha yalniz kalacaklarina eminim.. her lafi yiyip yutmadiklari an da bile ' bizim tek tük kötü gün dostumuz var en azindan' diyemicekler aslinda..
biz en azindan buna siginabiliyoruz. neden niye böyle, sorunlu birtek benmiyim deyip canimin sIKILdigi olmustur elbette ama onlarin yerinde olsam asla mutlu ve huzurlu bir hayatim olamazdi.
cünkü denedim ben de.. kirdilar belki enayi yerine koymaya calistilar ama ben kirmayim üzmeyim diye yine ihtiyaclari oldugunda yardimlarina kostum yüzlerine güldüm..
artik uzak duruyorum.. he zorda sIKIntida olurlar yine kosarim yanlarina ama onun disinda enayi degilim.. yanimda olamk isteyen benimle yürür onun disinda kimsenin pesinde kosacak degilim bu saatten sonra.. 23 yasindayim evlide degilim belki bazilarina göre daha hayatim önümde.. görecegim ve yasayacagim daha cok cok sey var ama gercekten artik insanin zoruna gidiyor..

suan ki sevgilim ki insallah ilerde hayirlisiyla esim olacak insan ayni benim kafadan cok sükür o benimle herzaman bunu biliyorum, arkamda da duruyor.. düsünüyorumda ilerde de o ailem ve o tek tük dedigim dostlarim bana fazlasiyla yetiyor..
bunlarda önce tabii ki Rabbim geliyor cünkü kendimi yalniz hissettigim her anda ilk önce ona siginiyorum ve gercekten insanin hic birseye ve hic kimseye ihtiyacinin olmadigini o an da anliyorsun zaten

bu konuyu düsününce mutsuz oluyorum evet ama karakterim bu.. kabullendim artik.. oynasam yapmacik davransam mutlu olacak miyim? HAYIR.. bu yüzden hersey kendi elimizde düsünmeyip kendi mutluluguma engel olmamayi tercih ediyorum

Genişletmek için tıkla...

iklim_89 .!.:

aslında etrafındaki birçok insandan çok daha zeki kültürlü ve daha insan oluyosun ama insanlar senden daha kalitesiz daha salak tiplerin etrafında pervane oluyolar sonra sende sebebini düşünüyosun düşünüyosun düşünüyosun... ben bunu kendimce yıldız düşüklüğü olarak sebeplendiriyorum yani enerjin karşı tarafı cezbetmiyo diyelim kısaca ,ha frekansının tuttuğu yanında kendin olduğun ve anlaşıldığını hissettiğin kişiler olmuyo değil ama bi kaç kişiyi geçmez

Genişletmek için tıkla...

ECD75 .!.:

Yalnız değilsiniz, bende aynen sizin gibiyim.

İnsanları pışpışlayamam, yalan söyleyemem, dedikodu yapamam, kalbimi kırarlarsa içime atamam direk sen benim kalbimi kırdın diye söylerim, arkadan iç çeviremem, sinsi değilim.

E insanlarda bunu kabul edemiyorlar, ben herşeyi yapıyım sen sus havasındalar, doğal olarak araya soğukluk giriyor.

Susarsan zaten iyisin, susmazsan kötüsün.

Ama nedense akrabalarla öyleyim, iş hayatımda, askadaş çevremde öyle değil, sevilen biriyim. Ama konu akrabalar olunca nedense sizin gibiyim.

Genişletmek için tıkla...