Herkesi ve her şeyi bırakıp gitmek..

Bence yurtdışına gitmek dışardan göründüğü gibi kolay olmuyor herkese. Almanyadaki hayat zaten Türkiyeden başka, dil yok, alışma sorunu yaşıyorsun, çocuk gibi herseyi baştan öğreniyorsun alıştığın ortamda çıkınca. Ben mesela Türkiye e bile gitsem dili bildiğim hakde bazen sorunlar yaşıyorum. Dil bilmeyen ne yapsın. Bence siz psikolojik olarak biraz yorulmuşsunuz ve mutsuzluğunuzu mesela yemekle gidermeye çalıştırıyorsunuz. Hangi sehirdesiniz bilmiyorum, ama bazı şehirlerde yurtdisindan gelen kadınlara kendi dillerinde psikolojik destek veriliyor. Türk bir terapist de bulabilirsiniz. Ev doktorunuz da yardımcı olur. Kendinizi toparlamaya yardımı olur.

huysuzvemutsuz .!.:

Sorun da bu çocuğumla başımı alıp gitsem bu mutsuzluk da benimle gelecek, bu devirde çok zor kadın başına kendi ayaklarının üzerinde durup yeni bir hayat kurmak. Beni mutsuz eden şey, kendimi yetersiz görmek ve sürekli eleştirilmek. Annem tarafından, eşim tarafından eleştiri aldığım zaman deliriyorum artık eleştiriye tahammülüm yok. Başka insanlar başarırken neden bu kadar zor acaba benim için,neden bu kadar gözümde büyütüyorum offf bilmiyorum kafayı yiyeceğim. Çalışmıyorum almancayı çok iyi istiyorlar. Eğitimim lisans ama 2 yıl okuyup üzerini açıköğretimden tamamladim.

Genişletmek için tıkla...

anladigim hic motive edici degiller,
yani annenizi degistiremezsiniz belki bu yastan sonra da,
esinizle konusun, bu tarz elestirilerinin sizi motive etmedigini, daha cok depresif yaptigini anlatin.

Ve esiniz sizinle daha cok ilgilenmeli, yani tamam siz isteyerek tasinmissiniz yurt disina da, her seyi kendin hallet deyip cekilmemeli, daha cok destekleyici olmali.

Yerinizde olsam vasifsiz islere de basvururum,
benim kardesim gecici olarak Almanyada, orada oldugu sure boyunca dili ogrenmeye calisiyor,
kendisi ogretmen ama Almancasi ile meslegini yapmasi mumkun degil,
gecici islerde calisiyor, dili ne kadar kaparsam kar diye dusunuyor,
firinda calisti mesela, bufede calisti, gunluk konusma diline cok faydasi oldu.