Merhaba arkadaslar ben bu forumda yeniyim, kimseye anlatamadigim seyler var onlari sizle paylasmak istiorum..
Ben 21 yasinda bir bayanim ve esim 25 yasinda.. 10 aydir evliyiz..
esim cok cocuk istiyor diyorki artik sende evdesin, askimizin bi meyvesi olsa bizden bi parca guzel olmazmi gibi seyler..
cok hosuma gidior bunlari duymak bende isterim cocuk ama ne bileyim annemler diyorki kizim cok zayifsin halsizsin dikkat et bak cocuk icin erken davranma gezin tozun bi felan, öteki taraftan kaynanamgilde cok baski yapiyor ben torun istiyorum soyumuz cogalsin felan.. Halamlar dio aman bak cocuk icin acele etmeyinnn cocuk demek dert demek..
ama kadinlarin yaradilisinda var dogurma duygusu yani bence oyle.. her kadin dogum yapmak ister bence o duygular sadece bizlere ait sonucta.. Benimde kafami cok karisti iste, dogum kontrol hapini biraktim, cunku bi ara kararim kesindi olucakti 2 ay denedik artik psygolojik hamile hissediodum kendimi sonra yine herkez bisiler diyince vazgectim, preservatifle korunmaya basladik cunku esime dedimki belki bi zaman sonra fikrim degisikr hormonlarimla oynamayim dedim, oda kabul etti ama cok uzuldu..
suan ne yapicagimi bilmiyorum.. bazen diyorum amaan ne cocugu evliligimin tadini cikarim bi kac sene felan bazende cok canim istio bir bebek yani icim gidio, esiminde yasi geciyo yani genc anne baba olmak isterimm, cokmu erken acaba elbet birgun olur diyorumm ne bileyimmmm iste kafam karisik fikri olan varmi bana yardim edicek birileri felan