hayat bu..
kurlları kendısı koyar bı damla umutsuzluga dusuldugunde hemen acımazlıkları ıle karsınıza cıkar en sert bı dılle..cnımızdan vurur yenıden ayaga kalkana kadar guclu ısenız dık dursanız atlatırsınız herseyı ama en acız ruzgara bı dık duramıyosanız sız yenıslmıssınız zaten hayatta..
emın olun kımsenın hayatı dort dortluk degıldır..
ama unutmayın ala kacıs yolu olarak evlılık yapılmamalıdır..
suan ev hanımısınız sanırım sızde calısarak esınıze destek olabılırsınız..
annenızden uzak kalmanız en mantıklısı cunku gercekdende sızın psıkolojınızı bozuyo..
Evet bozuluyor .Biliyormusunuz ben ne kavgalara yasadim ,birazcik simdi kendimi tutmaya calisiyorum,Calismak istiyorum sadece cocugumu burakamiyorum,cok bagliyim ona.Nefes alamiyorum onsuz.