Herseye karsi hissizlik

bgi1403

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
13 Ağustos 2015
84
52
3
Merhaba herkese

Bu herkeste oluyor mu bilmiyorum ama zaman zaman kendimi her seyden cok uzaklasmis hissediyorum. Mesela onceden yolda bir dilenci gorsem bile icim acirdi cok uzulurdum ve cok yufka yurekliydim,annem belli araliklarla durumu kotu olan bir kadina yardim ediyor ve resmen hissizlestim kimseye uzulup aciyamiyorum,uzulmuyorum. Suan 22yasindayim ve yasim ilerledikce bu artmaya basladi. Dini seylere kismende olsa onem verirdim ve sanki her seyden uzaklastim. Cok sukur bir sikintimda yok ama hislerimle ilgili bazi seyler sanki ucup gitti. Acima duygum kalmadi,canimin istemedigi hic biseyi zorunda olsamda resmen yapamiyorum. Bazen aileme karsi cok bencil davraniyorum vs.. Bu sekilde uzayip gider , beni ben yapan insani duygularimin hic biri resmen kalmadi gibi.
Bunu yasayan var mi aranizda
 
Merhaba herkese

Bu herkeste oluyor mu bilmiyorum ama zaman zaman kendimi her seyden cok uzaklasmis hissediyorum. Mesela onceden yolda bir dilenci gorsem bile icim acirdi cok uzulurdum ve cok yufka yurekliydim,annem belli araliklarla durumu kotu olan bir kadina yardim ediyor ve resmen hissizlestim kimseye uzulup aciyamiyorum,uzulmuyorum. Suan 22yasindayim ve yasim ilerledikce bu artmaya basladi. Dini seylere kismende olsa onem verirdim ve sanki her seyden uzaklastim. Cok sukur bir sikintimda yok ama hislerimle ilgili bazi seyler sanki ucup gitti. Acima duygum kalmadi,canimin istemedigi hic biseyi zorunda olsamda resmen yapamiyorum. Bazen aileme karsi cok bencil davraniyorum vs.. Bu sekilde uzayip gider , beni ben yapan insani duygularimin hic biri resmen kalmadi gibi.
Bunu yasayan var mi aranizda
Keske yerinde olsam da bunu yasasam..ben bes alti yildir bu anlattiklarinin tam tersini en.uc noktada yasiyorum.henuz bir caresini bulmus degilim.
 
Merhaba herkese

Bu herkeste oluyor mu bilmiyorum ama zaman zaman kendimi her seyden cok uzaklasmis hissediyorum. Mesela onceden yolda bir dilenci gorsem bile icim acirdi cok uzulurdum ve cok yufka yurekliydim,annem belli araliklarla durumu kotu olan bir kadina yardim ediyor ve resmen hissizlestim kimseye uzulup aciyamiyorum,uzulmuyorum. Suan 22yasindayim ve yasim ilerledikce bu artmaya basladi. Dini seylere kismende olsa onem verirdim ve sanki her seyden uzaklastim. Cok sukur bir sikintimda yok ama hislerimle ilgili bazi seyler sanki ucup gitti. Acima duygum kalmadi,canimin istemedigi hic biseyi zorunda olsamda resmen yapamiyorum. Bazen aileme karsi cok bencil davraniyorum vs.. Bu sekilde uzayip gider , beni ben yapan insani duygularimin hic biri resmen kalmadi gibi.
Bunu yasayan var mi aranizda
Bu sıralar bendede var kimse umrumda olmuyor kim ne dese bir seymi demek istedi ne dedi simdi bu diye çıkışasım geliyor :) herkesden her kötülüğü bekliyoruz zaman zaman galiba bundan oluyor güvenimiz yok insanlara
 
arasını bulamıyoruz galiba.bende öyle duygusal sulu göz uyuz bişey oldumki bu aralar kendime tahammülüm yok.dün ocağın üzerine sinek konmuş görmemişim ocağı açınca sinek yandı oturdum ağladım.duyarsız olmakta iyi değil ama bazen en iyisi.yoksa benim gibi psikolojin dibe çöküyor
 
Bu durumunuz geleceğiniz anlamında hayra alamet olmayabilir.. Hissiz olduğunuzu farkettiğinize göre, olayın derinine inin ve böyle devam edersem ben ne olurum diye düşünün..
 
Bu durumunuz geleceğiniz anlamında hayra alamet olmayabilir.. Hissiz olduğunuzu farkettiğinize göre, olayın derinine inin ve böyle devam edersem ben ne olurum diye düşünün..
Su son 1yilda basimdan cok kotu olaylar gecmisti her seyi atlattim,acima acincak hale dusersin orneklerini bi cok kez yasadim. Acaba bundan dolayi mi diye kendime sormuyor degilim
 
Su son 1yilda basimdan cok kotu olaylar gecmisti her seyi atlattim,acima acincak hale dusersin orneklerini bi cok kez yasadim. Acaba bundan dolayi mi diye kendime sormuyor degilim
Olabilir.. Her ne olmuşsa olsun sakın bencillik durumuna düşmeyin.. Olaylarda hep haklı olduğunuz tarafları düşünmek hatırlamak insanı nötr hale getirir.. İlk başta kendinizi, sonra sizi üzen insanları affedin.. Onların yüzüne karşı affetmeniz şart değil, içinizden edin.. Hayat kısa ve güzel.. Sizin bakış açınız karşınızdakilere yansır, yansıdıkçada siz bir noktadan sonra karşınızdakileri kendiniz gibi görmeye başlarsınız. (Daha çok olumsuzlukları) İşte siz olumluyu görmeye çalışın..
 
Son bi kac senedir bende boyleyim.
Eskiden annem babama randevularda tercuman olmak hep ben hep ben giderdim.
Simdi kiz kardesim gitsin istemiyorum ben gitmek diye biliyorum.
Kafam rahat.
Annem babam haric herkese bisy yapasim varsa cikarimi dusunuyorum artik. Cunku zamaninda oda benim durumundayken kendi cikarini dusundu. ' olsun insanlik yine bnde kalsin ben yine iyilik yapiyim' demiyorum.
Ve cook mutluyum.
Kimse kirilmasin diyede ugrasmiyorum.
Beni kirani bende kirarim..

Siddete karsida degilim artik.
Hakedene siddet en guzel yola gedirme yontemidir. Tabi genc kiz olarak dovemiyorum artik kimse eskisi gibi ama laflarimla yerin dibine sokarim.
 
Küçüklükten beri birçok şey yaşadım çok dibe vurdum ve senin yaşadığın şeyi yaşıyorum çoğu zaman.Ama bazen de ağlamamam gereken şeylere hıçkıra hıçkıra ağlıyorum...
 
Merhaba herkese

Bu herkeste oluyor mu bilmiyorum ama zaman zaman kendimi her seyden cok uzaklasmis hissediyorum. Mesela onceden yolda bir dilenci gorsem bile icim acirdi cok uzulurdum ve cok yufka yurekliydim,annem belli araliklarla durumu kotu olan bir kadina yardim ediyor ve resmen hissizlestim kimseye uzulup aciyamiyorum,uzulmuyorum. Suan 22yasindayim ve yasim ilerledikce bu artmaya basladi. Dini seylere kismende olsa onem verirdim ve sanki her seyden uzaklastim. Cok sukur bir sikintimda yok ama hislerimle ilgili bazi seyler sanki ucup gitti. Acima duygum kalmadi,canimin istemedigi hic biseyi zorunda olsamda resmen yapamiyorum. Bazen aileme karsi cok bencil davraniyorum vs.. Bu sekilde uzayip gider , beni ben yapan insani duygularimin hic biri resmen kalmadi gibi.
Bunu yasayan var mi aranizda
ben de sokak köpeği görsem azıcık canı acımış bişey olmuş ağlıyorum
yahu insanların başına iş geliyor güçlü duruyor o güçlü durmasının arkasındaki ruh halini farkettiğim an eyvah köşe bucak saklanıyorum ki görülmesin ağladığım :KK53:
 
Bende boyleydim...muthis hassastim...
sonra birde tasa dondum...
simdi yine bir nebze yumusadim...en dayanamadigim sey hayvanlar su anda....o kadar masumlar ki...onlari zor durumda gormek beni incitiyor....
bir tek onlarin yoksullugu bakimsizligi ilgimi cekiyor acikcasi...o kadar...
 
Yaşadığımız şeyler bizleri pişiriyor. O yüzden nispeten duyarsızlaşıyoruz ya da yeter attık diyoruz.
Bu beyninizin kendini koruma dürtüsü de olabilir, sosyopatlık başlangıcı da.
Bir uzmana danışın. Empati yoksunluğu sizi bazı şeylerden korusa bike çevrenize zarar vermenize sebep olabilir.
 
Merhaba herkese

Bu herkeste oluyor mu bilmiyorum ama zaman zaman kendimi her seyden cok uzaklasmis hissediyorum. Mesela onceden yolda bir dilenci gorsem bile icim acirdi cok uzulurdum ve cok yufka yurekliydim,annem belli araliklarla durumu kotu olan bir kadina yardim ediyor ve resmen hissizlestim kimseye uzulup aciyamiyorum,uzulmuyorum. Suan 22yasindayim ve yasim ilerledikce bu artmaya basladi. Dini seylere kismende olsa onem verirdim ve sanki her seyden uzaklastim. Cok sukur bir sikintimda yok ama hislerimle ilgili bazi seyler sanki ucup gitti. Acima duygum kalmadi,canimin istemedigi hic biseyi zorunda olsamda resmen yapamiyorum. Bazen aileme karsi cok bencil davraniyorum vs.. Bu sekilde uzayip gider , beni ben yapan insani duygularimin hic biri resmen kalmadi gibi.
Bunu yasayan var mi aranizda

aynı durumdayım bazen tüm duygularım ölmüş gibi geliyor aileme arkadaşlarıma uzaklaşıyorum ,nsanlarla konuşmak zul geliyor bazen nefret ediyorum etraftaki herkesten
 
Bende aynıyım maalesef. İşin en kötü tarafı da evet üzüntülere, olumsuzluklara karşı hissisiz ama bazen mutluluklar bile bana birşey ifade etmiyor.
 
boşluktasın sanırım o yüzden duygularını kaybetmiş gibi hissediyorsun.
 
Back
X