- 8 Kasım 2014
- 4.866
- 10.582
- 408
- Konu Sahibi Liona Esposito
- #1
Başlıkta da belirttiğim gibi sorunum bu. Her şeyi çok kafama takıyorum. En ufak şeyler bile beynimde dönüp duruyor sürekli. Bu yüzden de beynim sürekli yorgun ve depresif haldeyim. Umursamaz olmayı çok istiyorum ama insanın elinde olan bi şey değil ki.
Mesela bi keresinde kp doktora gitmişti. Konuşma esnasında ordaki stajyer doktorlardan falan bahsedip "gelin dediğin öyle olur hem güzeller hem okumuş doktor olmuşlar" demişti. Zaten eşimin ailesi kadını da erkeği de her zaman bi laf sokma çabalarındalar. Bu sadece bi örnekti. Artık resmen ruhum çekiliyor onlar laf soktuğu zaman, enerjim emiliyor sanki, çok mutsuz oluyorum, takmamaya çalışsam da çok depresif hale giriyorum.
Ama işin kötü yanı bu tip şeyleri sürekli aklımda döndürür olmam, unutamamam. Mesela orda öyle laf soktu bozuldun kırıldın vs, ama sonra çıktın evine geldin artık yalnızsın rahatsın huzurlusun takma değil mi? Ama yok o cümleler evime gelince bile beynimde döner durur kendi kendimi yerim. Bu örnekte mesela, eve geldikten sonra bile düşünüp durdum sürekli.
Güzel değil miyim?Bence çirkin bi insan değilim. Okumadim diye ne olmus yani iktisat kazanmistim sevemedim gidemedim yarıda bıraktım evet ben de pisman oldum keske bitirseydim ama bu esimin babasini ne ilgilendirir ki laf sokma ihtiyaci hissediyor? Madem o kadar okumuş mesleği olan gelin istiyordu, diğer iki oğlu görücü usulü evlendi onlara okumuş kız bulsaydı madem.
Bakın aylar oldu ben bu cümleyi duyalı hala aklıma gelir düşünürüm. Gülüp geçebilmeyi gerçekten takmamayı başaramıyorum.
Ama çok güzel takmıyormuş gibi yaparım, dışarıya çoğu şey umrumda değilmiş izlenimini çok güzel veririm. Ama gelin bi de içimi görün. Kitap bile okuyamiyorum artık bu yüzden. Odaklanamiyorum.
Mesela bi keresinde kp doktora gitmişti. Konuşma esnasında ordaki stajyer doktorlardan falan bahsedip "gelin dediğin öyle olur hem güzeller hem okumuş doktor olmuşlar" demişti. Zaten eşimin ailesi kadını da erkeği de her zaman bi laf sokma çabalarındalar. Bu sadece bi örnekti. Artık resmen ruhum çekiliyor onlar laf soktuğu zaman, enerjim emiliyor sanki, çok mutsuz oluyorum, takmamaya çalışsam da çok depresif hale giriyorum.
Ama işin kötü yanı bu tip şeyleri sürekli aklımda döndürür olmam, unutamamam. Mesela orda öyle laf soktu bozuldun kırıldın vs, ama sonra çıktın evine geldin artık yalnızsın rahatsın huzurlusun takma değil mi? Ama yok o cümleler evime gelince bile beynimde döner durur kendi kendimi yerim. Bu örnekte mesela, eve geldikten sonra bile düşünüp durdum sürekli.
Güzel değil miyim?Bence çirkin bi insan değilim. Okumadim diye ne olmus yani iktisat kazanmistim sevemedim gidemedim yarıda bıraktım evet ben de pisman oldum keske bitirseydim ama bu esimin babasini ne ilgilendirir ki laf sokma ihtiyaci hissediyor? Madem o kadar okumuş mesleği olan gelin istiyordu, diğer iki oğlu görücü usulü evlendi onlara okumuş kız bulsaydı madem.
Bakın aylar oldu ben bu cümleyi duyalı hala aklıma gelir düşünürüm. Gülüp geçebilmeyi gerçekten takmamayı başaramıyorum.
Ama çok güzel takmıyormuş gibi yaparım, dışarıya çoğu şey umrumda değilmiş izlenimini çok güzel veririm. Ama gelin bi de içimi görün. Kitap bile okuyamiyorum artık bu yüzden. Odaklanamiyorum.
konunu okuyunca aklıma Beş yil öncesi geldi mesela benim kp de sağolsun beni bir lafıyla çok kırdı hala aklıma gelir ara ara
Boş laf.
