Kisilere gore degisir bu. Herseyi yasamis demeyelim de farkli insanlari tanimis, gormus, flort etmis, bazi seyleri yasamis birini tercih ederim.
Gozunu actiginla evlenmek cok romantik gorunse de herkeste mutlu son olmuyor bu sekildeki evlilikler.
Boyle kimseyi tanimadan ilk flort ettigiyle evlenip, evlenince gozu acilip disariya bakmaya baslayani da cok oluyor.
Ben daha yolun baslarindayken uzun bir iliskinin icinde bulmustum kendimi, ayni sekilde karsimdaki cocuk icinde ben ilk gibi biseydim.
Bazen sorguluyordum. "Baskasi olsa nasil olurdu?" Kimseyi tanimamistim dogru durust. Tabi bunu oturup ciddi ciddi dusunmemistim ve herhangi bir aldatma girisiminde asla bulunmamistim sadece bir dusunce olarak gecmisti bikac defa.
Ancak karsimdaki kisi de benimle ayni seyi dusunmus olacakki bu dusunceyi eyleme dökmüs ve beni aldatmisti. :))))
Aslinda hakliydi bir nevi erkenden kimseyi tanimadan biriyle yillarini gecirmek mantikli birsey degildi tabi ama aldatmasa iyidi

insan gibi ayrilmak varken ama hem disariyi merak ediyor hem beni kaybetmek istemiyordu.
Neyse başka kızlara gidip meragini dindirdi beyefendi ve sonra yalvar yakar bana geri döndü lakin 3 senelik iliski orada bitti benim icin. Kabul etmedim onu.
Onemli olan ilk degil son olabilmektir.
Sonra hayatima farkli farkli kisiler girdi tabi, birseyler gordum, deneyimledim, yasadim ve evlendim. Simdi aklimda baskasi olsa nasil olurdu dusuncesi gecmiyor.