merhaba kızlar okuyorum yazıyorum hep görüyorum ki hepimizin derdi sıkıntısı aynı. Anne olmak! kimi doktora gidiyor kimi kendince deniyor çoğunlukla hayal kırıklığı işte... güzel haber veren arkadaşlarımıza seviniyoruz ama gözlerimizde yaşlar biriki veriyor istemeden de olsa sonra soruyoruz kendimize "bende anne olabilicek miyim? bende mutlu haberi burda paylaşa bilecek miyim?" diye.umudumu hiç kaybetmedim.1,5 yıllık evliyim hiç korunmadım ama olmadı işte.kısmet...etrafdakilerin çocuğu olmayan kadın damgasına rağmen hala belki bu ay olmadı belki değer ay diye bekliyorum...kafana takma diyorlar düşünme diyorlar kolay değil ki keşke bir formulü olsada düşünmesek kafamıza takmasak.bugün hormon tahlili verdim soucumu alıcam 1 saat sonra.hem korkuyorum hem heycanlıyım.ne bilim.umarım birgün bende hamile olduğum müjdesini veririm sizlere ve yine umarım ki hepimiz birgün "bende hamileyim" topiğine yazarken buluruz kendimizi...
