hiç bir şeye yetememek...


Ben de bunu yaşadım. Özellikle başkalarının ilerlediğini gördüğümde, hiçbir şeyi tamamlayamayacakmışım gibi hissediyordum. Görevleri çok küçük adımlara bölmek bana gerçekten yardımcı oldu. Ve en önemlisi de, en az bir kişinin deste
 
eşimin çok büyük desteği var sağolsun. Ama kendi kafamda düzene oturtamadığım şeyler için birazda kendi kendine destek olmam lazım.
 
Bu isin sirri motivasyon degil maalesef, cunku her gun ayni motivasyon ile uyanamiyor insan. Bu isin sirri disiplin. Mesela her gun 1 saat kpss calisacagim diyip, her gun ne olursa olsun 1 saat kpss calismak gerekiyor. Yavas yavas ilerleyen bir surec. ilk baslarda farki anlayamayacaksiniz, sanki hic ilerleyemiyor gibi olacak, o noktada rutini bozmak icin beyniniz sizi zorlayacak ama iste disiplin bu durumda devreye girer. Calismak zorundasin, yapmak zorundasin gibi.
Bir de benim su taktigim var. Eger ki calismak zorundayim ve butun gun bosum. Calismiyorsam, kendimin baska birsey yapmasina da izin vermiyorum. Telefona bakmiyorum, tv izlemiyorum sadece oturuyorum. Beynimin sikilmasini sagliyorum. O noktada mecbur calismak istiyor beynim
 
Yaş şartı yok ataması da azaldı önü çok kapandı yığılma olduğu için
açık öğretimi var mı bu bölümün
bir de acil çağrı hizmetleri mi vardı
atıyor olabilirim şu an
onun da ataması vardı sanki
bilginiz var mı
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…