Bilmiyorum bir daha gülümseyebilir miyim. Şuan onu düşünmek bile istemiyorum. Allahım isyan etmek istemiyorum. Ben sabırlı değilim, güçlü değilim. Hiç kalmadı. Güç diye bir şey kalmadı. Hamileliğimden beri gülmek nasip olmadı
İnşallah Allah razı olsunzor şeyler yasamişinAllah bebegini korusun insallah otizimli falanda diyildir. komşu dedi diye kendine dert etme. bebegine iyi bak ve iyi oldugunu düşün her şey daha iyi olacak ALLAHİN İZNİYLE.
Öncelikle otizmli bebekler annelerini unutmazlar
Ortada teşhis bile yokken ne kadar çok kaptırmışsınız kendinizi bu düşünceye. Kaygı bozukluğunun alasını yaşıyorsunuz. Ne desek sizi sakinleştiremeyiz şuanda biliyorum. Bende de bir benzeri var çünkü. Eşiniz orada kalsın ve siz çocukları alıp bir süreliğine ailenizin yanına gidin ya da kendinizi oyalayacak bir şeyler bulun
uzulme inşallah her şey iyi olacakİnşallah Allah razı olsun
Teşekkür ederimHiç boşa kuruntu yapmayın yahu. Tadını cıkarın bu güzel günlerin işte. Kendinşze zehir ediyorsunuz yapmayın.. Evet zor bir hamilelik doğum ve doğum sonrası yaşanmış ama yavrunuz sonuc olarak kucağınızda ve sizinle. Ne güzel anltmıssınız daha cok küçük. Siz biraz kendinizle ilgilenin yıpranmıssınız psikolojinize iyi gelecek seyler yapın kafanızı dağıtın. Yalnız kaldığınız için de bunalmıssınız. Yine çıkın gezin şarkılar söyleyin dans edin beraber. Sizin moraliniz motivastonunuz onun gelişimi için en önemli şey zaten. Siz mutsuz olursanız bebeğiniz de mutlu ve sağlıklı olur ilk önce bunu dusunun
İnanın dediğinizi yapmayı denedim. Ama bana tuhaf bir şeyler olmuş. Nasıl desem hiç bir iş yapamıyorum. Ev dağılıyor nerden başlasam nasıl toplasam diye düşünüyorum bir türlü toplayamıyorum. Pratikliğimi tamamen kaybettim. Dışarı çıkip gezsem ev işi bitmez. Zaten dışarı çıkabilmek bile saatlerimi alıyor. Eskiden beş dakikada hazırlanırdım. Şimdi hiç hazırlanamıyorum bile. Yani bir bakıyorum gün bitmiş. Motivasyon diye bir şey kalmadı. Bu psikolog falan da boş hiç bir şey yaptığı yok. İlaç da kullanamıyorum. Sütümü aylardır sağıp veriyorum. Bebeğimin süt alerjisi var hatta alerjenik mamaya bile alerjisi var. O yüzden ilaç da alamıyorum. Ben bitmiş haldeyim tamamenKeşke gidebilsem. Sütümü sağarak veriyorum. Bebeğim mama da içemiyor. Yol deseniz uçakla bile aktarma falan 2 gün sürüyor yani mümkün değilÖncelikle otizmli bebekler annelerini unutmazlar
Anlattıkça ayrı üzülüyorum ya.
Evet depresyon halleri bunlar. Toparlamak zorundasın kendini. Umarım bir yerden baslayabilirsin hayatını ve ruh halini yoluma koymayaTeşekkür ederim
Amin inşallah Allah razı olsunEvet depresyon halleri bunlar. Toparlamak zorundasın kendini. Umarım bir yerden baslayabilirsin hayatını ve ruh halini yoluma koymaya
Siz ne hissediyorsunuz yani içinizde bana karşı nasıl bir his var merak ediyorum. Yani bir şeyi var mıdır yok mudur sizce ama beni rahatlatmak için değil cidden hissinizi merak ediyorumm Tüm dünya toparlanıp her şey yolunda dese de şuan sizin sakinleşmeniz zor o sebepten süte en az geçen bir ilaç var ben de emzirirken kullanmıştım. Psikiyatriste danışarak talep edebilirsiniz.Teşekkür ederim
Bence siz kendinizi çok yıpratmıssınız tamamen sizin kuruntunuz olduğunu düşünüyorum. Odağınızı kaybettiğiniz için ufacık bir detaya takılmıssınız. Olumlu gelişmelere çevirin odak noktanızı. Bebeğiniz ve sizin için olumlu gelişmeleri duygu ve düşünceleri yazdığınız bir defter tutabilirsiniz. Birseyi 40kere söylerseniz o şey olur derler ya bence sık sık yazın olumlama yapın. Birseylerin değişeceğini düşünüyorum bunu yaparsanızAmin inşallah Allah razı olsun
Şuan otizm şüphesi olduğu için aklımda ve ilaçların ve aşıların da buna sebep olduğunu bildiğimden değil bir ilaç kullanmak ekmek bile yemiyorummm süte geçer diye
Benim bebeğim heyecanlanınca ellerini ayaklarını oynatırdı. Döndürür gibi yapardı. Sizinki nasıl hareketler? Ben heyecandan olduğunu düşündüğüm için hiç farklı bir şeye yormadım. Size sarılması başkalarının yanında tepki vermesi de güzel işaretler. Bu günleri bebeğinizle güzel geçirmeye çalışın. Haliyle çok stres olmuşsunuz artık, her şey üstüste gelmiş. Siz yine parklara gezmelere gidin, oynayın. Zamanla kaygılarınız da azalır umarım.
Gerçekten bu defter işini yapıcamBence siz kendinizi çok yıpratmıssınız tamamen sizin kuruntunuz olduğunu düşünüyorum. Odağınızı kaybettiğiniz için ufacık bir detaya takılmıssınız. Olumlu gelişmelere çevirin odak noktanızı. Bebeğiniz ve sizin için olumlu gelişmeleri duygu ve düşünceleri yazdığınız bir defter tutabilirsiniz. Birseyi 40kere söylerseniz o şey olur derler ya bence sık sık yazın olumlama yapın. Birseylerin değişeceğini düşünüyorum bunu yaparsanız
Allah razı olsun. İnşallah benim kuruntumdur aminnn 
Elini açıp kapatıyor kulak hizasına getirip. Bu hareketi hep yapıyor heyecanlanınca uzulunce daha fazla yapıyor ama aynı zamanda titriyor heyecan veya üzüntü eklendiğinde. Ayaklarını bir içe bir dışa sanki denizde yüzen dalgıçlar gibi hareket ettiriyor parmaklarını da yani döndürüyor da arada.
Allah o komsuyu bildigi g8bi yapsinMerhaba kızlar. Benim daha önce forum konumu bilen biliyor zaten. Mesele bebeğim. Otizmden şüpheleniyordum. Kafa sallamayı bıraktı. Önceden tek elini açıp kapatıyordu şimdi iki elini kulak hizzasına getirip açıp kapatıyor. Ayaklarını oynatıyor kıvırıyor parmaklarını hareket ettiriyor. Çok dert ediyorum hâlâ. Onun dışında şuan her şeyi normal. Bir komşum geldi. Oğlu otizmli ve bana dedi ki ben bebeklerin yüzünden anlıyorum otizimli olduğunu. Bebeğim 6,5 aylık. Senin bebeğin yüzde yüz otizmli dedi. Sürekli ağlıyorum. Kendime gelemiyorum. Dayanamıyorum. Bebeğim doğduğundan beri çok kötü şeyler yaşadım. Hamilelikte başladı her şey. Tiroidim yüksekti, sonra bana dediler ki erken doğum riski rahim uzunluğun kısa. Hep lekeli hamilelik geçirdim. Sonra dediler ki bebeğin kalbi delik. Neyse doğum oldu normal doğuramadım. Yani normal duğum oldu da ciddi mânâda doğuramadım bebek oksijensiz kaldı. Sezaryene vakit kalmadı ve epidural yapıp bebeğimi vakumla çektiler. Sonra bebeğim doğdu bu bebeğin bıngıldağı yok. Kafası büyük dediler. Refleksleri yok dediler. Ben tabi perişan oldum. 10 gün hastanede yattık. Sonra her şey normal dediler kafası falan, bıngıldak ultrasondan göründü. Neyse o hastane sürecinde bebeğim mememi emmedi. Sarılık oldu. Sonra sarılığı 3 ay sürdü. Bu süreçte hep hastanelerdeydik. Bebeğimin gözleri yukarı doğru kayıyordu ve titriyordu. Nöbet geçirdiğini düşünüyordum. Bebeğim öyle böyle 5 aya bastı dediler ki bu bendk cmv kapmış ondan nöbet geçiriyormuş o yüzden sarılık olmuş. Bebeğin sakat sağır veya zihinsel engelli olabilir dediler. Dediler de dediler. Şuan yazarken bile başım dönüyor. Uzun lafın kısası şuan tek anormal şeyi el ayak hareketleri. Ben artık dayanamıyorum. Hiç iyi değilim. Gücüm kalmadı. Bana bir şey söyleyin. Kalbimin ferahlığa ihtiyacı var ve duaya
Bilemiyorum yani normal gibi şuan bebek yok çevremde kıyaslamadan anlayamam ama benim bebeğim hep sakin bir bebek
Ne güzel keşke benim bebişim de iyi olsa bişeyi olmasa. İnşallah ben kuruntu yapıyorumdurr
Allah razı olsun amin inşallah
