Hırsız damgası yedim resmen :(

R

Rosarioo

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !
tek ayak cezası
Kayıtlı Üye
8 Eylül 2015
60
5
1
32
Merhaba arkadaşlar şuan okadar doluyum o kadar mutsuzumki. Ailevi sıkıntılarım var ve aileden uzakta okuyorum. Babamın psikolojik rahatsızlığı var. Lise yıllarımda çok sıkıntı çektim. Hastalığından dolayı bize çok sıkıntı çektirdi ve o yılları hatırlamak bile istemiyorum. Çok yiprandim uniyi kazanınca aileden uzaklaştım ve babamı çok kirdim bana yaptıklarından dolayı ama o hasta ve pişman oldum herneyse içime kapanık biriyim. Kimseyi kolay kolay kiramam ama ozurde dileyemem. Derdimide kimseyle paylasamam hep içime atarim hep içimde biriktiririm. Herneyse bu sene ikinci yılım. Geçen sene yurttaydim yazın memlekete gitmeden 4 kisilik bi aparta geçtim esyalarimi yerleştirip memlekete gittim. 3 gün geç geldim. Geldiğimde diğer uç kişi yoktu ama yerlesmislerdi odaları açıktı. Aksam a kadar yerleştim onlar gelince tanıştım. Ama zoraki tanıştılar. Farkettimki bayada kaynasmislar. Birlikte bir yerlere gidiyorlar bana nezaketen bile olsa sormuyolar. Birde ben yokken açık olan kapıları ben gelince bir yere giderken kilitleniyor. Beni tanimiyolar bile ama çok çok kırıldım. Halbuki ben okula giderken yada bir yere giderken kapımı asla kilitlemiyorum. Beni dislamaları umrumda değil ama bu hareketleri çok zoruma gitti. Kendimi çok mutsuz hissediyorum. Siz benim yerinde olsanız ne yaparsanız arkadaslarim ablalarim . Dertlesicek kimsem yok. Geldiğimden beri ağlıyorum. Ne olur fikir verin :KK43:
 
Bence gereksiz alinganlik yapiyorsun,seninle tanismadiklari icin guvenmemeleri normal..
Bir aksam kizlar hic oturup konusamadik ben bir kahve yapayim odamda oturalim de cagir ucunu de .Baktin kanin isindi iyi heee hala bir tuhaflik var o zaman salla gitsin..
Anan degil baban degil cok mu lazim bosver
 
Sen de kilitle kapını, her şeyini kilitli tut.
Değiştirme şansın yok mu evini? Başka boş yer yok mu?
 
witch hunt .!.:
Bence gereksiz alinganlik yapiyorsun,seninle tanismadiklari icin guvenmemeleri normal..
Bir aksam kizlar hic oturup konusamadik ben bir kahve yapayim odamda oturalim de cagir ucunu de .Baktin kanin isindi iyi heee hala bir tuhaflik var o zaman salla gitsin..
Anan degil baban degil cok mu lazim bosver
Genişletmek için tıkla...
Hakli olabilirsiniz belki de gereksiz alınganlık yapıyorum dur. Yorumun için tesekkur ederim.
 
Rosarioo .!.:
Merhaba arkadaşlar şuan okadar doluyum o kadar mutsuzumki. Ailevi sıkıntılarım var ve aileden uzakta okuyorum. Babamın psikolojik rahatsızlığı var. Lise yıllarımda çok sıkıntı çektim. Hastalığından dolayı bize çok sıkıntı çektirdi ve o yılları hatırlamak bile istemiyorum. Çok yiprandim uniyi kazanınca aileden uzaklaştım ve babamı çok kirdim bana yaptıklarından dolayı ama o hasta ve pişman oldum herneyse içime kapanık biriyim. Kimseyi kolay kolay kiramam ama ozurde dileyemem. Derdimide kimseyle paylasamam hep içime atarim hep içimde biriktiririm. Herneyse bu sene ikinci yılım. Geçen sene yurttaydim yazın memlekete gitmeden 4 kisilik bi aparta geçtim esyalarimi yerleştirip memlekete gittim. 3 gün geç geldim. Geldiğimde diğer uç kişi yoktu ama yerlesmislerdi odaları açıktı. Aksam a kadar yerleştim onlar gelince tanıştım. Ama zoraki tanıştılar. Farkettimki bayada kaynasmislar. Birlikte bir yerlere gidiyorlar bana nezaketen bile olsa sormuyolar. Birde ben yokken açık olan kapıları ben gelince bir yere giderken kilitleniyor. Beni tanimiyolar bile ama çok çok kırıldım. Halbuki ben okula giderken yada bir yere giderken kapımı asla kilitlemiyorum. Beni dislamaları umrumda değil ama bu hareketleri çok zoruma gitti. Kendimi çok mutsuz hissediyorum. Siz benim yerinde olsanız ne yaparsanız arkadaslarim ablalarim . Dertlesicek kimsem yok. Geldiğimden beri ağlıyorum. Ne olur fikir verin :KK43:
Genişletmek için tıkla...
dolabını kilitleyeceksin. sonuçta sen de tanımıyorsun onları.
 
Rosarioo .!.:
Merhaba arkadaşlar şuan okadar doluyum o kadar mutsuzumki. Ailevi sıkıntılarım var ve aileden uzakta okuyorum. Babamın psikolojik rahatsızlığı var. Lise yıllarımda çok sıkıntı çektim. Hastalığından dolayı bize çok sıkıntı çektirdi ve o yılları hatırlamak bile istemiyorum. Çok yiprandim uniyi kazanınca aileden uzaklaştım ve babamı çok kirdim bana yaptıklarından dolayı ama o hasta ve pişman oldum herneyse içime kapanık biriyim. Kimseyi kolay kolay kiramam ama ozurde dileyemem. Derdimide kimseyle paylasamam hep içime atarim hep içimde biriktiririm. Herneyse bu sene ikinci yılım. Geçen sene yurttaydim yazın memlekete gitmeden 4 kisilik bi aparta geçtim esyalarimi yerleştirip memlekete gittim. 3 gün geç geldim. Geldiğimde diğer uç kişi yoktu ama yerlesmislerdi odaları açıktı. Aksam a kadar yerleştim onlar gelince tanıştım. Ama zoraki tanıştılar. Farkettimki bayada kaynasmislar. Birlikte bir yerlere gidiyorlar bana nezaketen bile olsa sormuyolar. Birde ben yokken açık olan kapıları ben gelince bir yere giderken kilitleniyor. Beni tanimiyolar bile ama çok çok kırıldım. Halbuki ben okula giderken yada bir yere giderken kapımı asla kilitlemiyorum. Beni dislamaları umrumda değil ama bu hareketleri çok zoruma gitti. Kendimi çok mutsuz hissediyorum. Siz benim yerinde olsanız ne yaparsanız arkadaslarim ablalarim . Dertlesicek kimsem yok. Geldiğimden beri ağlıyorum. Ne olur fikir verin :KK43:
Genişletmek için tıkla...
o 3 lü mutlaka dağılacak 2 kişi olacak biri dışlanacak ilk önce bunu bilin. Oda arkadaşları ile çok sıkı fıkı olmak iyi değildir mutlaka arada mesafe olmalı, kendi kurallarınız olmalı bunu asla unutmayın! Ne kadar resmi olursanız bence o kadar iyi, hep beraber tw izlenen yerler wardır oraları kullanın elbet yakın arkadaş bulacaksnız. Ben 4 yıllık üni arakdaşımı bir gece aşağıda ders çalışma odasında gece 2 de bulmuştum mesela. o gitsin ben tek kalayım diye nescafemi hüpürtederek içiyordum :D o da bana aynısını yapmaya başladı öyle tanıştık
 
Kilitlemeleri daha iyi, ben tek kalsam odalarını kilitlemelerini isterim çıkarken. Ya kendileri bir şey kaybetse de kaybettiklerini hatırlamasalar ? Kapılar kilitlide değil bu sefer hırsız damgası yersin. Kapıyı kilitlemeleri sende ki sorumluluğu ortadan kaldırıyor. Odalarından bir şey kaybolursa sorumlusu sen olmuyorsun. Daha ne istiyorsun ki? Sende kapını kilitle ki bir şey kaybedersen eğer içinde onlara karşı şüphe oluşmasın, onları beynen töhmet altında bırakma.
 
Kendin demişsin beni tanımıyorlar diye tanıma fırsatı ver baktın tutumları değişmiyor tavrını ona göre belirlersin

Ayrıca hırsız damgası düşüncesini aklından çıkar
 
Konu baslign cok yanlis..ortada hirszlik falan yok yaomssn gibi adlandirmssn
 
Tesekkur ederim arkadaşlar belki de haklisiniz ama için dolu belkide bilmiyorum odamdayken birlikte dışarı çıktılar ve bana sokmadılar o an çok kırıldım üzüldüm şuan okadar üzgün değilim bilmiyorum o anki uzgunlukle öyle düşündüm belki haklisiniz birazda olsa içim rahatladı.
 
Ne alaka hirsiz damgasi bi de RESMEENNN yazmissin. O ucu kaynasmis birbirini tanimis ama seni daha tanimiyolar olabilir kitleyebilirler kapilarini aglamana gerek yok yani
 
asude_bahar .!.:
Ne alaka hirsiz damgasi bi de RESMEENNN yazmissin. O ucu kaynasmis birbirini tanimis ama seni daha tanimiyolar olabilir kitleyebilirler kapilarini aglamana gerek yok yani
Genişletmek için tıkla...
Fazla alıngan davranmış olabilirim. Ama ilk defa böyle birşeyler karşılaşıyorum. Nasıl tepki verecegimi bilemedim.
 
Zamanla yoluna giriyor bişeyler , bende herkes yerleştikten 1 ay sonra gittim yurda 5 kişilik odada 4 kişi sarmaş dolaş ben öyle mal gibi bakakaliyodum aynini banada yapiyorlardi bende çok korkuyordum bişeyleri kaybolur da benim üstüme kalır diye ama onlara da uzak davranmadim aslında yurtta eski olan bendim ama yeni gelen onlar olmasına rağmen sanki yıllardır arkadasmis gibi davraniyorlardi bende kendimi çekmedim onlardan ama. Sen yine laf at yalaka gibi görunmezsin merak etme hem zaman ilerledikçe mesela odada ki diğer kızlar birbirine küstüler hatta bitanem benimle ayni yatakta yatmaya başladı o kadar samimi olduk :) vakit geçtikçe alisiyorsun ve o samimi olanlar uzaklasiyor birbirinden görürsün hiç takılma
 
Sen tanimadiğin insanlardan ilgi ve sevgi bekliyosun....boyle seyler zoruna gitmesin.İş hayatinda çok zor şeyler göreceksin.Belki tanisan sevmiceksin.Boşver.Aile olmayacaksin.Samimi olna zaten
 
Rosarioo .!.:
Merhaba arkadaşlar şuan okadar doluyum o kadar mutsuzumki. Ailevi sıkıntılarım var ve aileden uzakta okuyorum. Babamın psikolojik rahatsızlığı var. Lise yıllarımda çok sıkıntı çektim. Hastalığından dolayı bize çok sıkıntı çektirdi ve o yılları hatırlamak bile istemiyorum. Çok yiprandim uniyi kazanınca aileden uzaklaştım ve babamı çok kirdim bana yaptıklarından dolayı ama o hasta ve pişman oldum herneyse içime kapanık biriyim. Kimseyi kolay kolay kiramam ama ozurde dileyemem. Derdimide kimseyle paylasamam hep içime atarim hep içimde biriktiririm. Herneyse bu sene ikinci yılım. Geçen sene yurttaydim yazın memlekete gitmeden 4 kisilik bi aparta geçtim esyalarimi yerleştirip memlekete gittim. 3 gün geç geldim. Geldiğimde diğer uç kişi yoktu ama yerlesmislerdi odaları açıktı. Aksam a kadar yerleştim onlar gelince tanıştım. Ama zoraki tanıştılar. Farkettimki bayada kaynasmislar. Birlikte bir yerlere gidiyorlar bana nezaketen bile olsa sormuyolar. Birde ben yokken açık olan kapıları ben gelince bir yere giderken kilitleniyor. Beni tanimiyolar bile ama çok çok kırıldım. Halbuki ben okula giderken yada bir yere giderken kapımı asla kilitlemiyorum. Beni dislamaları umrumda değil ama bu hareketleri çok zoruma gitti. Kendimi çok mutsuz hissediyorum. Siz benim yerinde olsanız ne yaparsanız arkadaslarim ablalarim . Dertlesicek kimsem yok. Geldiğimden beri ağlıyorum. Ne olur fikir verin :KK43:
Genişletmek için tıkla...
Seninle bi ilgisi yok, olması gereken bu. Seni tanımıyorlar, ayrıca ya bi arkadaşın seni ziyarete gelse? Onun huyu kötü olsa? Dünyanın binbir türlü hali var. Siz de tedbirli davranın derim ben.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Back
X