belki olayı büyütüyorumdur bilmiyorum ama şuan o kadar üzgünüm ki bi yandan bağırmak birilerine kızmak istiyorum bi yandan kimseyle konusmak istemiyorum bıraksınlar beni kendi halime . kimseyle konusmuyorum bu konuyu ama burada anlatırsam belki içimdeki kızgınlık bi parça gider diye düşündüm
babamın ilk evliliğnden olan oğlu ev aldı 37 küsür yaşında yeni ev aldğı için evini temizliğini ara sıra gider ben yapardım kendi abimle birlikte giderdik evine. daha bekar herneyse bi gün gene evine gittik bi kaç elektrik işi vardı abim halledicekti ertesi gün oldu tel de bana ayşe sana çok kızdım dedi ne oldu falan çekmeceden benim biriktirdiğim 1 tl leri almışsın dedi yok ben almadım falan derken abim aldı telefonu onada demişki ondan başkası yapmış olamaz. çk ağladım çok üzüldüm evine o kadar insan girdi çıktı benden biliyor .kendisiyle o günden sonra konusmadım zaten babamlarada dedim senin oğlun görüş dışlama bu onunla benim aramda mevzu. babamda gitmiş babanneme demiş böyle böyle o kadar tembihledim oysa bu konu burda kalsın diye. babannem zaten fesat bir kadın babamıda sevmez ayhan abiye demiş böyle böyle olmuş ayşe gerçekten çaldımı diye evet oda çaldı demiş. bizim sülale cadı kazanı gibi zaten şimdi babannem adımı hırsıza çıkarmış . bunu dün öğrendim o kadar siniliyim ki babamın kalbini kırmamak için evden sabah nasıl çıkıp gittim bilmiyorum akşam ne yapıcam gitsem bağırsam çağırsam mı yoksa kendi kabuğamımı çekilsem bilmiyorum. ben kapalı inançlı bir insanım birinin bahçesinden haram olur diye bir meyve almayan bir insanım hayatımda kimsenin bir kuruşunu tenezzül edip almadım ama şuan düştüüğüm durum o kadar utanç vericiki bir yandan Allah CC. biliyor o şahit yeter diyorum ama bi yandan insanların hakkımda düşündükleri beni kahrediyor. suçsuz olduğun halde 2 kuruşluk şey yüzünden hırsız denmesi insana ne kadar kötüymüş. ilerleyen zamanda ne yapacağımı kime ne diyeceğimi bilmiyorum. sizce kafaya çok mu takıyorum zaten bilen biliyo beni diyip boşvermelimiyim? bi akıl verin.
babamın ilk evliliğnden olan oğlu ev aldı 37 küsür yaşında yeni ev aldğı için evini temizliğini ara sıra gider ben yapardım kendi abimle birlikte giderdik evine. daha bekar herneyse bi gün gene evine gittik bi kaç elektrik işi vardı abim halledicekti ertesi gün oldu tel de bana ayşe sana çok kızdım dedi ne oldu falan çekmeceden benim biriktirdiğim 1 tl leri almışsın dedi yok ben almadım falan derken abim aldı telefonu onada demişki ondan başkası yapmış olamaz. çk ağladım çok üzüldüm evine o kadar insan girdi çıktı benden biliyor .kendisiyle o günden sonra konusmadım zaten babamlarada dedim senin oğlun görüş dışlama bu onunla benim aramda mevzu. babamda gitmiş babanneme demiş böyle böyle o kadar tembihledim oysa bu konu burda kalsın diye. babannem zaten fesat bir kadın babamıda sevmez ayhan abiye demiş böyle böyle olmuş ayşe gerçekten çaldımı diye evet oda çaldı demiş. bizim sülale cadı kazanı gibi zaten şimdi babannem adımı hırsıza çıkarmış . bunu dün öğrendim o kadar siniliyim ki babamın kalbini kırmamak için evden sabah nasıl çıkıp gittim bilmiyorum akşam ne yapıcam gitsem bağırsam çağırsam mı yoksa kendi kabuğamımı çekilsem bilmiyorum. ben kapalı inançlı bir insanım birinin bahçesinden haram olur diye bir meyve almayan bir insanım hayatımda kimsenin bir kuruşunu tenezzül edip almadım ama şuan düştüüğüm durum o kadar utanç vericiki bir yandan Allah CC. biliyor o şahit yeter diyorum ama bi yandan insanların hakkımda düşündükleri beni kahrediyor. suçsuz olduğun halde 2 kuruşluk şey yüzünden hırsız denmesi insana ne kadar kötüymüş. ilerleyen zamanda ne yapacağımı kime ne diyeceğimi bilmiyorum. sizce kafaya çok mu takıyorum zaten bilen biliyo beni diyip boşvermelimiyim? bi akıl verin.