Merhaba ablalarım..
Başlıkları okuduğumda hepsine ayrı ayrı üzülüyorum, dünyada ne dertleri olan insanlar varmış diyorum.. Belki şimdi bir derdim var diye yazacağım şey birçoğunuza dert gibi gelmez, fiziksel dert değil ama psikolojik açıdan her gün beni yoran ve bu hayattan tat alamadığım bir dert..
Elhamdülillah hayatımın en güzel zamanını yaşıyorum sanırım.. Ben hissetmiyorum çünkü.. Ailem çevrem arkadaşlarım hayatımın iyi olduğunu söylüyorlar, başka biri benim şartlarımda yaşasa güzel bir hayat olurdu diye düşünerek ancak hayatım güzel galiba diyorum.. Dediğim gibi hissedemiyorum.. İyi miyim kötü müyüm, mutlu muyum mutsuz muyum.. Heyecanlı mıyım değil miyim.. Sadece donmuş gibiyim.. Mutlu olduğum anlar birkaç saniye.. Her daim hissiz ve boşlukta gibiyim... Sevinemiyorum heyecanlanamıyorum.. Bir gün sonra yurtdışına gideceğim, bende tık yok.. Ne heyecan ne sevinç ne üzüntü.. Sadece salak gibiyim, boşlukta.. İnsan sevinir değil mi, o kadar ülke göreceğim, fotoğraf çekip değişik yemekler tadacağım belki.. Yok... Hissizce dolanıyorum ortada. Sadece donukluk ve mutsuzluk hakim bana.. Üniversitede okuyorum, geçen dönem bütün derslerim aa geldi mesela.. Yine 5 saniye sevindim sonra stabil donukluk hissizlik... ÇOK BOĞUCU BU HİSSİZLİK HALİ...
Kendi kendimi yiyorum sonra.. Bak mutlu olabilirdin olmadın kıymetini bilemedin okulunun, ailenin gideceğin gezinin diye kendimi yiyorum.. Başkası olsa senin yerinde havalara uçardı sen hep olumsuz bakıyorsun değmiyorsun hiçbir şeye diye düşünüyorum sürekli.. Bu çok kötü bir duygu...
Benim gibi olanınız var mı yardım edin ablalarım
Başlıkları okuduğumda hepsine ayrı ayrı üzülüyorum, dünyada ne dertleri olan insanlar varmış diyorum.. Belki şimdi bir derdim var diye yazacağım şey birçoğunuza dert gibi gelmez, fiziksel dert değil ama psikolojik açıdan her gün beni yoran ve bu hayattan tat alamadığım bir dert..
Elhamdülillah hayatımın en güzel zamanını yaşıyorum sanırım.. Ben hissetmiyorum çünkü.. Ailem çevrem arkadaşlarım hayatımın iyi olduğunu söylüyorlar, başka biri benim şartlarımda yaşasa güzel bir hayat olurdu diye düşünerek ancak hayatım güzel galiba diyorum.. Dediğim gibi hissedemiyorum.. İyi miyim kötü müyüm, mutlu muyum mutsuz muyum.. Heyecanlı mıyım değil miyim.. Sadece donmuş gibiyim.. Mutlu olduğum anlar birkaç saniye.. Her daim hissiz ve boşlukta gibiyim... Sevinemiyorum heyecanlanamıyorum.. Bir gün sonra yurtdışına gideceğim, bende tık yok.. Ne heyecan ne sevinç ne üzüntü.. Sadece salak gibiyim, boşlukta.. İnsan sevinir değil mi, o kadar ülke göreceğim, fotoğraf çekip değişik yemekler tadacağım belki.. Yok... Hissizce dolanıyorum ortada. Sadece donukluk ve mutsuzluk hakim bana.. Üniversitede okuyorum, geçen dönem bütün derslerim aa geldi mesela.. Yine 5 saniye sevindim sonra stabil donukluk hissizlik... ÇOK BOĞUCU BU HİSSİZLİK HALİ...
Kendi kendimi yiyorum sonra.. Bak mutlu olabilirdin olmadın kıymetini bilemedin okulunun, ailenin gideceğin gezinin diye kendimi yiyorum.. Başkası olsa senin yerinde havalara uçardı sen hep olumsuz bakıyorsun değmiyorsun hiçbir şeye diye düşünüyorum sürekli.. Bu çok kötü bir duygu...
Benim gibi olanınız var mı yardım edin ablalarım