baba evimdeyim ama ...'' misafirim '' artık !!
Annem gözyaşlarını saklıyor benden, usul usul ağlıyor.
Babamın yüzü gülsede, içi kan ağlıyor....
misafirim artık.. eşyalar kutulara yerleşti..
odam hala gideceğimi kabullenemiyor...
sayılı gün kaldı taşınmama... ne zamanki taşıma aracı kapımın önüne gelecek..
bu oda tamamen boşalacak..
İşte o an ıssız kalacak... odamında ağladığını hissedeceğim..
gidiyorum ben başka yuvanın dişi kuşu olmaya..
çook özliycem burayı..burda gülmeyi....burda ağlamayı....
gidiyorum BEN.....
düzenini kendimizin belirlediği kocaman bir eve... hayata mutluluğa....
orada ''BEN'' yokum...'BİZ' varız...
artık iki kişi için yaşıyacağım..
içim acıyor belli etmesemde üzüyor beni gidişim...
gelin oluyorum ben.... HEM AĞLARIM HEM GİDERİM..gibisinden..........
bende senin gibi olucam ANNE..... evimin annesi olmaya gidiyorum....
gitmeme sayılı günler kaldı..herşeyi çok özlüycem..
ANNE terliklerini giy diye bana bağırmanıda...
BABA kızım kahvaltı hazır kalk diyişinide....
hoşçakal odam...
hoşçakal çocukluğum...
hoşçakal annem..
hoşçakal babam...
HOŞÇAKAL BABA EVİM....![]()
çok duygulandımmm yaaaa 5 yıl öncesine döndüm ben de aynısını hissetmiştim hala babamın evine gidince o küçük kız oluveriyorum çoluk çocuklu da olsam orda annemin babamın küçük kızıyım

