Sevgili anneler merhabalar hepinize. Ben hikayemi size anlatayım fikirlerinize çok ihtiyacım var.
14 ayına girecek oğlum var. 6.ayından beri odasında kendi yatağında yatıyor. Büyüklerimin tüm ısrarlarına rağmen ayağımda sallamaya alıştırmadım evet dışarıya gittiğimde zorlanıyordum çoğu Zaman gitmemeyi tercih ediyordum bu yüzden zorunlu mecburiyetler dışında. 9.ayda başlayan diş serüvenimizle birlikte Zaten randımanlı değildi uykuları diş çıkarınca rahatlayıp deliksiz uyuyordu hatta gece beslenmeyi kesmeye başlamıştım taaki 2 hafta öncesine kadar herşey değişti. İshalle başlayan bir süreç,gribal bir durum devamında alerji olabilir dedi doktor göğsünde hırıltı,testler tahliller doktorlar hastaneler derken çocuğumun bütün sistemi alt üst oldu yada olacağımı vardı benmi buna yoruyorum bilemiyorum gerçekten. Gece 9 da uyutuyorum yatağına yatırıyorum, 1 yada 2 ye kadar deliksiz uyuyor ondan sonra çığlık çığlığa ağlayarak uyanıyor, kucağıma alıp sakinleştirip uyutuyorum yatağına yatırdığım an tekrar kıyamet kopuyor. Dün gece 2den 4e kadar önce yatağında sakinleştirmeye çalıştım oğlumun odasında bir yatak daha var bende burada yatıyorum annecim dedim. Gözünü kapıyor 5 dakika geçmeden tekrar uyanıyor huzursuz uyuyor derin uykuya daldıramıyor kendini. Karşısındaki yatağa yattığımdada 10 dakikada bir kalkıp baktı. Ama sonrasında ciddi bir ağlama krizi yaşayınca kucağıma aldım uyuttum 7e kadarda kucağımda uyudu. Bunada alıştırmak istemiyorum ama bir korku atağı yaşıyor gibi geliyor,yada güvensiz hissediyor kendini sanırım. Çünkü kucağımda mışıl mışıl derin uykuya daldı.
Çok sabırlı davranıyorum gece kalktığımdada en yumuşak ses tonumla tüm sevgimle oğluma herşeyi anlatmaya çalışıyorum. Ama gece gündüz randımansız uykular. Bende artık yorulmaya başladım.
Bu süreçle nasıl başa çıkabilirim,neler önerirsiniz yada başından benzer birşey geçen varmı? Gerçekten nerede hata yapıyorum diye kendimi sorgulamaya başladım ama varsa hatamı göremiyorum çözümde bulamıyorum bu duruma
14 ayına girecek oğlum var. 6.ayından beri odasında kendi yatağında yatıyor. Büyüklerimin tüm ısrarlarına rağmen ayağımda sallamaya alıştırmadım evet dışarıya gittiğimde zorlanıyordum çoğu Zaman gitmemeyi tercih ediyordum bu yüzden zorunlu mecburiyetler dışında. 9.ayda başlayan diş serüvenimizle birlikte Zaten randımanlı değildi uykuları diş çıkarınca rahatlayıp deliksiz uyuyordu hatta gece beslenmeyi kesmeye başlamıştım taaki 2 hafta öncesine kadar herşey değişti. İshalle başlayan bir süreç,gribal bir durum devamında alerji olabilir dedi doktor göğsünde hırıltı,testler tahliller doktorlar hastaneler derken çocuğumun bütün sistemi alt üst oldu yada olacağımı vardı benmi buna yoruyorum bilemiyorum gerçekten. Gece 9 da uyutuyorum yatağına yatırıyorum, 1 yada 2 ye kadar deliksiz uyuyor ondan sonra çığlık çığlığa ağlayarak uyanıyor, kucağıma alıp sakinleştirip uyutuyorum yatağına yatırdığım an tekrar kıyamet kopuyor. Dün gece 2den 4e kadar önce yatağında sakinleştirmeye çalıştım oğlumun odasında bir yatak daha var bende burada yatıyorum annecim dedim. Gözünü kapıyor 5 dakika geçmeden tekrar uyanıyor huzursuz uyuyor derin uykuya daldıramıyor kendini. Karşısındaki yatağa yattığımdada 10 dakikada bir kalkıp baktı. Ama sonrasında ciddi bir ağlama krizi yaşayınca kucağıma aldım uyuttum 7e kadarda kucağımda uyudu. Bunada alıştırmak istemiyorum ama bir korku atağı yaşıyor gibi geliyor,yada güvensiz hissediyor kendini sanırım. Çünkü kucağımda mışıl mışıl derin uykuya daldı.
Çok sabırlı davranıyorum gece kalktığımdada en yumuşak ses tonumla tüm sevgimle oğluma herşeyi anlatmaya çalışıyorum. Ama gece gündüz randımansız uykular. Bende artık yorulmaya başladım.
Bu süreçle nasıl başa çıkabilirim,neler önerirsiniz yada başından benzer birşey geçen varmı? Gerçekten nerede hata yapıyorum diye kendimi sorgulamaya başladım ama varsa hatamı göremiyorum çözümde bulamıyorum bu duruma
