Hüzün,mutsuzluk,umutsuzluk..

Caulfield7

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
1 Ocak 2020
11
5
1
24
Merhaba.
Ben üniveriste 1. Sınıf öğrencisiyim. Aslında elle tutulur bir sorunum yok fakat kendimi inanılmaz mutsuz hissediyorum. Sürekli hüzünlüyüm, ölmeyi diliyorum. Hep bi umutsuzluk,karamsarlık,anlamsızlık hissi.
Eylemlerimi anlamlandıramıyorum, saçma geliyor. Verdiğimiz uğraş için bir neden bulamıyorum.
Dediğim gibi hayatımda her şey stabil. Fakat en ufak bir olumsuzlukta yerle bir oluyorum. Güçsüzüm sanırım.. Mutlu olmaya çalışmak istemiyorum çünkü bu çaba da anlamsız geliyor.
"Olasılığı olan bütün güzel hadiseler ve hazlar arasında bile ölüm fikri çoğu zaman o kadar cazip ki. Haz ve elem mukayesesi yaptığımda akıl ve mantık, alınan her nefesin trajediden başka bir şey olmadığını fısıldıyor kulağıma."
Mesela tuvalete gidip ağlıyorum nedensizce. İçimde bi yerlerde acıyan bir şeyler var. Adını koyamadığım bir şey. Anlam veremediğim bir şey..
Benim gibi hissedip düzelenler var mı ya da neden böyle hissediyorum?
 
Psikologa gitsen? Depresyon gibi. Ama tam da bilemem tabi. Benim için hayatın çok anlamsız olduğu bir dönem vardı ama elle tutulur sebeplerim de vardı. Uzun süre terapi gördüm. Geçti gitti. Umarım senin de geçer. Bir sorunum yok diyorsun ama bilinçaltı enteresan bir şey, belki de aklına gelmeyen ya da sorun olduğunu düşünmediğin olayların etkisini yaşıyorsundur. Bir uzmandan yardım al, bu iş ancak böyle çözülür.
 
Yasama amacini yitirmissin sanirim. Sadece yasamis olmak icin yasiyorsun gibi. Sadece nefes alip veriyorsun. Bir amaci olmali insanin. Hayalleri olmali. Hayaller insani ayakta tutar gerceklestirse de gerceklestiremese de. Ölüm care mi? Hayir. Geride kalanlara korkunc bir elem. Yarinin ne getirecegi belli olmaz. Ama bir yasama sebebin olmali. Bolumunu mu begenmiyorsun? Yasadigin sehiri mi? Arkadasin mi yok? Cok mu yalniz hissediyorsun kendini?
 
Evet istediğim bölüme gelmedim. Ama kendimi bildim bileli böyleydim sanırım. Hep düşme hali içindeyim..
 
Gitmeyi düşünüyorum.
 
İsteklerim var elbette, tutunmaya çalışıyorum ama olumsuz durumlar olunca isteklerimle ilgili hepten mahvoluyorum. Dediğim gibi güçsüzüm.
Ölüm de sadece bir düşünce, yapabilecek kadar cesaretli değilim.
 
Caulfeld7 .!.:
Gitmeyi düşünüyorum.
Genişletmek için tıkla...
Bazı insanlar varoluş sancısı çeker. Başına gelen ya da gelmeyenlerle alakası olmayan, hayatın amacını sorgulamakla alakalı bir sıkıntı hali. Biraz araştırıp, okursan sen de görürsün; birçok ünlü yazarın, düşünürün içinde olduğu bir ruh durumu bu. Bu sıkıntıyla başa çıkmanın yolunu üretmekte bulmuşlar mesela. Hayat öyle daha anlamlı hale gelmiş. Senin durumun aklıma bunu da getirdi ama işte dediğim gibi ancak bir uzmanla konabilir bu ruh halinin adı.
 
Bulantı kitabını biliyorsunuzdur, bulantı hissediyorum ben de oradaki gibi..Birçok planım var gelecekle ilgili ama şimdiyi yaşayamıyorum bu hisler sürekli yokluyor yani bazen aniden geliyorlar. Sabahları mesela bulantı ile uyanıyorum.
 
Depresif bozukluk olabilir
Bende bu dediklerini yaşıyorum bana tek çare psikiyatri ilclar gibi geldi..çünkü başka hiçbir şey faydartmedi yaşama hevesimi geri vermeye
 
Isteklerin olmayinca neden mahvoluyorsun ki? Daha cok olmasi icin gayret gostermelisin. Ha denedin denedin olmadi, birakmak da erdemdir deyip baska bir amac edinebilirsin. Senin icin hayirlisi degilmis ki olmuyordur belki de.
Aslinda daha ayrintili yazsa idin daha cok yardimci olurduk.
 
Ben de son 4 yıldır aynı durumdayım. Otuzumdayım. Her şey 4 yıl önce sevgilimden ayrılmakta başladı. O gündür bu gündür hayatım bombok. Üniv bitti işsiz boş geziyorum. Aşk yok. Gönül bağımın olduğu biri de yok. Ben evin en küçüğüyüm. Büyük kardeşlerimden ayrı ayrı nefret ediyorum. Asla hiç birinin yüzünü görmek istemiyorum. Tabi nefret ettirdiler kendilerinden. Zmnla iyice soğudum. Kafamda kardeşlik olayı bitti. Babamın üzülmeyeceğini bilsem evden kaçıp kayıplara karışasım var
 
Böyle yaşamak gerçekten çok zor. Anlıyorum sizi. Benim de geniş bir ailem var seviyorum da fakat yetmiyor ya da bu hislerin önüne geçmiyor. Zaten çoğu kavramın anlamı da yavaş yavaş kalmıyor..
 
Zaten çabalamak için gerekli gücü çok zor buluyorum ve olumsuzluklardan gereğinden fazla etkileniyorum.
 
Caulfield7 .!.:
Böyle yaşamak gerçekten çok zor. Anlıyorum sizi. Benim de geniş bir ailem var seviyorum da fakat yetmiyor ya da bu hislerin önüne geçmiyor. Zaten çoğu kavramın anlamı da yavaş yavaş kalmıyor..
Genişletmek için tıkla...
Artık kendi Yuvam olsun istiyorum. sevdiğim anlaştığım birisi olsun bir yuva kuralım istiyorum. Hayatın zorluklarını onunla beraber çözelim, başka bir çevreye gireyim istiyorum . Kendi ailemde o sevgiyi senelerdir yaşayamadım için , artık düşünün bir başkasının evinde o aile sıcaklığını hisseder miyim acaba diye düşünüyorum.. ama o da yok her taraf sırtlan dolu..Bu kadar sırtlanın arasında nasıl olacak umutsuzum
 
Başka birisi çözüm olmayabilir çünkü başkasıyla gelen mutluluk onunla birlikte gider.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

Bütün Burçlarin Genel Özellikleri
Yorumlar
12
Görüntüleme
58K
Deryat
D
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…