- 16 Kasım 2021
- 347
- 336
Herkese merhaba 
Biraz iç boşaltmak amaçlı yazacağım. Ben 4 senelik evliyim, evlendiğim ilk günden beri bir bebeğim olsun istedim. 1 sene olmayınca kontrole gittik,Esimde sperm sayi,hareketliliği olması gerekenden düşüktü,doktor tek çare tup bebek dedi. Tüp bebegin ne olduğunu bilmeden araştırmaya koyuldum. Esimin sperm sayisini nasil artirabilirim ne yapabilirim diye. Evet biraz ugraslarimiz sonucu artmıştı.ama yinede doktorlar için yeterli değildi 2 senenin sonunda Rahim filmi çektireyim dedim cektirdim bir sıkıntı yoktu değerlerde asilama için uygun dedi doktor asılama oldu ne yazikki negatif oldu. Birazda ablamgilin bana yaptığı şeylerden bahsedeyim tup bebege gelene kadar, benim 2 ablam var biri evli 2 çocuk annesi birisi bekar ben evli ablama tup bebek tek careymis deyince ablam bir süre sonra bana hep 3.cocugu yapsammi yapmasammi diye konustu. İnsanın zoruna gidiyor sen çabala çabala olmasın onun isteği dogrultusunda olsun olsun kiskanmam.ama benim tup bebegi öğrendikten sonra bana bunları demesi zoruma gidiyordu.yegenlerim benim canlarım herseylerine gittim maddi manevi destek oldum okulda harcliklarimi biriktirip hediye alirdim o zamanlar gazetede kuponla hediye verirlerdi kupon biriktirip hediye alirdim oyle severdim büyük yeğenim benim elimde büyüdü. Kocasi ile kavga etti cikti geldi kocasi akrabalara kardeşi bozdu aramızı dedi ki böyle bisey yok ben o ara kendi derdime bogusuyorum zaten. Ablam gitti tekrar evine 1 sene sonra oğluna dogum günü yapti gittim hamilelikten konu açıldı ablam benim bebek ile ugrastigimi bildiği halde 1 aylık hamile iken bile karnini cikarta cikarta geziyorsun dedi oyle üzüldüm bu kelimesine neden cikartirsin karnini olmayanlarin gözüne sokmak icinmi cok agladim eve gelince. Bundan 1 ay sonra tedaviye basladim tup bebege ablama söylemedim çünkü beni hep bebekten vuruyordu yada ben öyle hissediyordum. Yanımda çocuklarını daha ayri sevmeye başladı yada hep oyleidi ben durumlardan dolayı görmeye başlamış bile olabilirim. Oyle korkarimki hastaneden,kandan,igneden gözümü kararttım gittim eczaneden elime bir poset igne verdiler kendi kendime yapacaktim bekar ablamin yanina gittim yanima çıkmadı destek olmasini istedim ortada hic bi sey yokken bana küsmüş bugünümü buldun .ilk ignelerimi vurmaya başlayınca ben yapamiycam birakicam dedim tabiki birakamadim. Kimseylede paylasamadim insanların tup bebek algısı cok farklı olduğu için esim destek oldu,annem destek oldu,kaynanam kayinbabam bile ama benim kendi ablalarim benim yarama tuz bastı.toplama oldum embriyolarim oldu taze transfer oldu hastaneye bekar ablam geldi elinde teraryum la özür niyetine sevindim demekki (2 hafta sonra istedi benden onu )beni dusunuyor. ne yazikki negatif embriyo kaliteli,Rahim güzel tutmadı. Doktor histereskopi yapalım dedi tamam yapalım hocam dedim yaptık,histereskopi den 2 ay sonra transfer oldum transferden 7 gün sonra hamilelik testi yaptım çift çizgiyi gordum sevinemedim bile ya yanlissa diye hemen kosa kosa kan verdirmeye gittim degerim 98 sevinemedim ya değer duserse diye .keseyi gorduk kalp atisi olacakmi hep korktum kalp atiminida duyduk evet bende hamileydim 2 embriyo transfer edildi 1 tanesi tutmuştu. Duyurmadim kimseye ya bisey olursa diye bi ailem biliyordu birde esimin ailesi. 7+1 de kalp atışı duyduk 1 hafta sonra ablam annemin sorunlarini bana anlatmak için aradi abla dedim ben kendimi üzmek istemiyorum annem zaten anlatmak isterse bana anlatır. Defalarca yaptigi icin ayni hareketi annemi aradım bu kızın neden beni üzmeye çalışıyor diye. Annemde aramış ablami niye böyle yapıyorsun vs. Tekrar telefonum çaldı ablam bana ben seni senin çocuğun olmadığı için bu zamana kadar alttan aldım(asla böyle bisey yok ben onu hep alttan aldım dedikleri ile ) ağza alınmayacak bir sürü kelime cok üzüldüm çok kızdım ben ne şartlar altında bulmuşum bebegimi kimse için üzmek istemedim onu . Olaydan 10 gun sonra kontrole gittik doktor bebegin kalp atimi durmuş dedi dünyam başıma yıkıldı keske benim dursaydı dedim. Direk onu suçlamak istedim çünkü beni çok üzdü çok yıprattı 2 aylık hamile surecim oldu 10 günümü zehir etti almamız lazım dedi doktor 1 gün sonra aldılar bebegimi simdi 14 haftalık olacaktı cinsiyetini ogrencektim 
annem bebege hediye nasibine yelek almışti ablamda o ara görüntülü aradi beni abla annemin aldığı yeleği gordunmu dedim dediği tek şey kızının Adı gül gül benim sandı dedi. Ya dedim bi gule gule giydirmek demek cokmu zor esim kizdi konuşma seni üzüyor diye benim minicik bebeğimi kıskandı hareketleriyle tavriyla çok üzgünüm çok yıprandım Allaha havale ettim. Buraya kadar okuyan Arkadaşlar varsa tesekkur ederim.kimse için kendinizi uzmeye gerek yok ben bunu sonradan anladım bu dünya hassas kalpliler için cehennem
Biraz iç boşaltmak amaçlı yazacağım. Ben 4 senelik evliyim, evlendiğim ilk günden beri bir bebeğim olsun istedim. 1 sene olmayınca kontrole gittik,Esimde sperm sayi,hareketliliği olması gerekenden düşüktü,doktor tek çare tup bebek dedi. Tüp bebegin ne olduğunu bilmeden araştırmaya koyuldum. Esimin sperm sayisini nasil artirabilirim ne yapabilirim diye. Evet biraz ugraslarimiz sonucu artmıştı.ama yinede doktorlar için yeterli değildi 2 senenin sonunda Rahim filmi çektireyim dedim cektirdim bir sıkıntı yoktu değerlerde asilama için uygun dedi doktor asılama oldu ne yazikki negatif oldu. Birazda ablamgilin bana yaptığı şeylerden bahsedeyim tup bebege gelene kadar, benim 2 ablam var biri evli 2 çocuk annesi birisi bekar ben evli ablama tup bebek tek careymis deyince ablam bir süre sonra bana hep 3.cocugu yapsammi yapmasammi diye konustu. İnsanın zoruna gidiyor sen çabala çabala olmasın onun isteği dogrultusunda olsun olsun kiskanmam.ama benim tup bebegi öğrendikten sonra bana bunları demesi zoruma gidiyordu.yegenlerim benim canlarım herseylerine gittim maddi manevi destek oldum okulda harcliklarimi biriktirip hediye alirdim o zamanlar gazetede kuponla hediye verirlerdi kupon biriktirip hediye alirdim oyle severdim büyük yeğenim benim elimde büyüdü. Kocasi ile kavga etti cikti geldi kocasi akrabalara kardeşi bozdu aramızı dedi ki böyle bisey yok ben o ara kendi derdime bogusuyorum zaten. Ablam gitti tekrar evine 1 sene sonra oğluna dogum günü yapti gittim hamilelikten konu açıldı ablam benim bebek ile ugrastigimi bildiği halde 1 aylık hamile iken bile karnini cikarta cikarta geziyorsun dedi oyle üzüldüm bu kelimesine neden cikartirsin karnini olmayanlarin gözüne sokmak icinmi cok agladim eve gelince. Bundan 1 ay sonra tedaviye basladim tup bebege ablama söylemedim çünkü beni hep bebekten vuruyordu yada ben öyle hissediyordum. Yanımda çocuklarını daha ayri sevmeye başladı yada hep oyleidi ben durumlardan dolayı görmeye başlamış bile olabilirim. Oyle korkarimki hastaneden,kandan,igneden gözümü kararttım gittim eczaneden elime bir poset igne verdiler kendi kendime yapacaktim bekar ablamin yanina gittim yanima çıkmadı destek olmasini istedim ortada hic bi sey yokken bana küsmüş bugünümü buldun .ilk ignelerimi vurmaya başlayınca ben yapamiycam birakicam dedim tabiki birakamadim. Kimseylede paylasamadim insanların tup bebek algısı cok farklı olduğu için esim destek oldu,annem destek oldu,kaynanam kayinbabam bile ama benim kendi ablalarim benim yarama tuz bastı.toplama oldum embriyolarim oldu taze transfer oldu hastaneye bekar ablam geldi elinde teraryum la özür niyetine sevindim demekki (2 hafta sonra istedi benden onu )beni dusunuyor. ne yazikki negatif embriyo kaliteli,Rahim güzel tutmadı. Doktor histereskopi yapalım dedi tamam yapalım hocam dedim yaptık,histereskopi den 2 ay sonra transfer oldum transferden 7 gün sonra hamilelik testi yaptım çift çizgiyi gordum sevinemedim bile ya yanlissa diye hemen kosa kosa kan verdirmeye gittim degerim 98 sevinemedim ya değer duserse diye .keseyi gorduk kalp atisi olacakmi hep korktum kalp atiminida duyduk evet bende hamileydim 2 embriyo transfer edildi 1 tanesi tutmuştu. Duyurmadim kimseye ya bisey olursa diye bi ailem biliyordu birde esimin ailesi. 7+1 de kalp atışı duyduk 1 hafta sonra ablam annemin sorunlarini bana anlatmak için aradi abla dedim ben kendimi üzmek istemiyorum annem zaten anlatmak isterse bana anlatır. Defalarca yaptigi icin ayni hareketi annemi aradım bu kızın neden beni üzmeye çalışıyor diye. Annemde aramış ablami niye böyle yapıyorsun vs. Tekrar telefonum çaldı ablam bana ben seni senin çocuğun olmadığı için bu zamana kadar alttan aldım(asla böyle bisey yok ben onu hep alttan aldım dedikleri ile ) ağza alınmayacak bir sürü kelime cok üzüldüm çok kızdım ben ne şartlar altında bulmuşum bebegimi kimse için üzmek istemedim onu . Olaydan 10 gun sonra kontrole gittik doktor bebegin kalp atimi durmuş dedi dünyam başıma yıkıldı keske benim dursaydı dedim. Direk onu suçlamak istedim çünkü beni çok üzdü çok yıprattı 2 aylık hamile surecim oldu 10 günümü zehir etti almamız lazım dedi doktor 1 gün sonra aldılar bebegimi simdi 14 haftalık olacaktı cinsiyetini ogrencektim annem bebege hediye nasibine yelek almışti ablamda o ara görüntülü aradi beni abla annemin aldığı yeleği gordunmu dedim dediği tek şey kızının Adı gül gül benim sandı dedi. Ya dedim bi gule gule giydirmek demek cokmu zor esim kizdi konuşma seni üzüyor diye benim minicik bebeğimi kıskandı hareketleriyle tavriyla çok üzgünüm çok yıprandım Allaha havale ettim. Buraya kadar okuyan Arkadaşlar varsa tesekkur ederim.kimse için kendinizi uzmeye gerek yok ben bunu sonradan anladım bu dünya hassas kalpliler için cehennem
ne fesatız.
