Geçmiş geçmişte kaldı bunu unutma. Ve taşın o kadar ama o kadar gençki.. henüz hayatın başındasın ve defterin daha ilk sayfaları.. doldurman gereken sayfalar var. Geleceğe ve kendine bu kadar karamsar olmamalısın. Dediğim gibi tedaviye başlaman için bir sürü seçeneğin mevcut. Yeterki sen iste, üstesinden gelebilirsin.Dediklerinizle kendimi bagdastirdim. Haklı olduğunuzu hissettim. Ve gerçekten bire bir soylediklerinizle alakalı kesinlikle..
Ama 2 gün mutluyum ya 3 gün bişey cikartirlar.
Benim mutlu olmamı asla istemiyorlar sanki.. Hatta 3 tane teyzem var.. 1 tanesi sanki en büyüğü beni çok üzüyor.. Üzdü de hiç unutamadığım kelimeler yaşamışliklar oldu.. Annemi gaza getirisleri.. Onlar yüzünden dayakta yemistim.. Büyüdüm çocukluğumda yaratmazdım da diye öyle diyordum ama bazılarını öve öve anlatıp kiskaniyormuyum diye gözümün içine bakarak gözleriyle sinsice baktıklarında anladım. Yada birine hediye çanta yapınca banada kullanmadığım bir çanta var dur fesatlanma sanada onu vereyim dediginde incindiğimi hatırlıyorum.. Utancımdan kimseye anlatamadığımi.. büyüdükçe anladım ben çok seviyorum ben anne yarısı görüyorum.. Ama beni şu hayatta kimse benimsemiyor anladım. Annemle ne kadar iyi olursak olalım. Bir kaç gün sonra onlada bozuluyor.. Gerçekten savunmasizligimdan dolayı zaten ben çok aksi oluyorum bazen. Ve ben cevap verdiğim zaman da da saygısız aşı inat Nalet ne kötü şey varsa o damgayı yedim.. Çok acı onlar öyle derken bile içim asla öyle değilim dedi bağıra bağıra ama neyse... Gerçekten tedavi şart.
Hahahah sakin ol şampiyon sözümün arkasındayım evli olduğunun bile bilincine varamıcak bir psikolojiye sahipken neden adamcağızın başını belaya sokuyorsun... 2.2=4Ne saçmalıyosun??? Seninle evlenecek adamın başı belaya gircek bence. Bu anlayışsız, sabırsız, empatisiz, antipatik bir kafayla biriyle evlenip sakın adamın başını yakma. Evlendiysen de geçmiş olsun. Evlendiysen, Neden bu düşünceyle adamın başını yaktın?
Konuyu açan ben değilim.. ayrıca ben gayet sakinim. Konunun erkeklik kadınlıkla alakası yok ama senin hep erkekler mi suçlu ? Demenin anlamı hiç yok. Buraya insanlar içinden çıkamadığı durumları yazıyor, kendince bir çözüm yolu ya da dinleyecek birini arıyor.. Böyle bir platformda hemen hemcinsinize saldırmaya ne kadar meraklısınız... sözünün arkasında ol zaten madem böyle boş bi laf attın bari dur arkasında..Hahahah sakin ol şampiyon sözümün arkasındayım evli olduğunun bile bilincine varamıcak bir psikolojiye sahipken neden adamcağızın başını belaya sokuyorsun... 2.2=4
Hemcins savunuculuğu safsatalarını geç öncelikle haklı haklıdır haksız ise haksızdır, hemcinsim diye yaptığı saçma davranış veya psikolojik sorunu gözüme daha hoş gelmiyor. Ayrıca sakat mısın sen?? Konu sahibinin psikolojik sorunları var bu sorunlara rağmen neden evlenip adamın başını yakıyorsun diyorum halen de aynı şeyi diyorum. Erkek böyle olsa ona da derim bana ne hemcinsim diye sorunlu kişiliğini göz ardı mı etmem gerekiyor saçmalığa bak.. Gereksiz feminizmini al ve git lütfen...Ön
Konuyu açan ben değilim.. ayrıca ben gayet sakinim. Konunun erkeklik kadınlıkla alakası yok ama senin hep erkekler mi suçlu ? Demenin anlamı hiç yok. Buraya insanlar içinden çıkamadığı durumları yazıyor, kendince bir çözüm yolu ya da dinleyecek birini arıyor.. Böyle bir platformda hemen hemcinsinize saldırmaya ne kadar meraklısınız... sözünün arkasında ol zaten madem böyle boş bi laf attın bari dur arkasında..
Sen bence kendi dediğinin nereye gittiğini anlamıyorsun öncelikle ne yazdığında ne demek istediğini bir çözüme kavuştur. Ve sakat mısın falan üslubuna dikkat et sana haakaret eden olmadı.. ayrıca feminizmle ilgili bir durum yok daha onun gerçekten ne anlama geldiğini bilmiyorsun belliki burdan hemen ona bağladığına göre.... kadın erkek vs sen söyledin ilk olarak. Her neyse sana ne dediğini açıklamakla kendimi yoramıcam zira seviyen de üslubuna bakılırsa çok açık... hayırlı geceler tatlım...Hemcins savunuculuğu safsatalarını geç öncelikle haklı haklıdır haksız ise haksızdır, hemcinsim diye yaptığı saçma davranış veya psikolojik sorunu gözüme daha hoş gelmiyor. Ayrıca sakat mısın sen?? Konu sahibinin psikolojik sorunları var bu sorunlara rağmen neden evlenip adamın başını yakıyorsun diyorum halen de aynı şeyi diyorum. Erkek böyle olsa ona da derim bana ne hemcinsim diye sorunlu kişiliğini göz ardı mı etmem gerekiyor saçmalığa bak.. Gereksiz feminizmini al ve git lütfen...
Pardon.. Anlayamadım evet eşimle Bi takım sorunlar yaşamış olabilirim ve bunun üstesinden geldik zaten. Her evde olabilicek şeyler yaşanıyor hepsi bu. Benim derdim erkek mi? Dilerim rabbim yaşadığımı vermez. Bir gün bende size bu mesajı yazma gereksimi duymam. Çok terbiyesizsiniz.Yarısına kadar okudum ve şunu demek istiyorum neden evlenip adamın başını belaya soktunuz?? Evlilik kesin yapılması gereken bir eylem mi ki böyle sorunlu bir psikolojiyle adamın hayatına girdiniz... Hep erkekler mi suçlu bu yaptığınız ne yani??
Gerçekten ben hiç bişey demiyorum elbet bir iki tane çıkacaktı.. Ama dediğim gibi beni tanımaz etmez yazdığım çizdiğim kadar yazar eder. İstediğini yazsin bu mübarek günde böyle acı bir durumda daha çok vurma ihtiyacı da çok sağlıklı değil. Oda dilerim tedavi olur yada eşinin ailesinin sevgisizligi son bulur böyle sarmaz kimseye. Yazık çok yazık. Ben bir dert paylaştım.. Cevap yazmak zorunluluğu yok kimsenin hatta kırmak yıkmak vs hakkı da yok Allaha havale ettim. En yakın takipçisi olucam konularının ve eminim Bir gün bu kişide aynı derdi yasayacak ve ona o durumda işte ben acısına öyle bir tuz basicam ki kendine gelicek. Çok yazık diyorum.. Allaha havale ettim.Ne saçmalıyosun??? Seninle evlenecek adamın başı belaya gircek bence. Bu anlayışsız, sabırsız, empatisiz, antipatik bir kafayla biriyle evlenip sakın adamın başını yakma. Evlendiysen de geçmiş olsun. Evlendiysen, Neden bu düşünceyle adamın başını yaktın?
Çoooook teşekkür ederim çokBuradaki bazılarının saçma yorumlarına bakıp canınızı sıkmayın. İnsanların geçmişlerindeki bazı travmalar ya da travma sayılamayacak, önemsiz gibi gerilen anlar, olaylar dahi bugününü etkileyebilir.
Kesinlikle ama kesinlikle profesyonel bir destek almanız gerekiyor. Alacağınız destek size yardımcı olacaktır. Bazı davranış biçimlerinin kendi doğuştan karakteri olduğunu düşünen ve bunu normal gören arkadaşlarım terapi almaya başladıklarında altında çocukluktan gelen bazı olayların yattığını ve bunun bilincinde olmadıklarını farkettiler.
Eşiniz anladığım kadarıyla sizi anlayan yardımcı olmaya çalışıyor ama bu konuda yaşadığınız sıkıntıdan o da rahatsız oluyor.
Eğer kendinizdeki bu sıkıntının farkında olduğunuzu ve profesyonel destek almak istediğinizi ona da söylerseniz hem bu değişim çabanızla mutlu olur hem de yardımcı olur. Dilerim en kısa sürede kendinizi daha iyi hissedersiniz.
Teşekkürler‘’Sanki diri diri gömülüyor gibi hissediyorum’’
Böyle bir sorunda bu şekilde hissediyorsanız gerçekten destek alın
Bende 22 yasında evlendim ayni seyleri yasadim gercekten hep bi tarafım ailemin yaninda kalmis gibi oldum hala onların kizacagi seyleri yapmıyordum onlar beğensin istiyordum sanki esim yokmus gibi istemsizce..Merhabalar..
Benim kimine çok iyi, kimine de belki kötü görünebilecek bir derdim var.
Nerelerden başlasam bilemiyorum. Ama içimdeki alev sayesinde, ne gözümdeki yaş ne de mutsuzluğum dinmiyor.
Uykusuz bırakan, zor nefes aldıran şu durumdan çıkış yolu arıyorum..
Öncelikle evliliğim 2 sene dolmadan bu benim 3.cu taşınmam olacak..
İlki cahillikti güzelliğine büyüklüğüne aldandık biraz da pahaliydi ama evin, manzaranın güzelliği bizi büyüledi oturduk. Tabi 3 buçuk ay dayandım. Ben 5 - 6 sene kadar babasız yaşadım. Ayrıldılar hemde en ihtiyacım olduğu zamanda. Bosandiklarinda önce ilkokul 1inci siniftim. Baristiklarinda ortaokul.. Ve aile kavramı, sıcaklığı görmedim. Şuan da 25 yaşındayım. 23 yaşında evlendim.. Nasıl anlatılır tam bilmiyorum. Çok uzun şimdiden özür diliyorum..
Evliliğime 2 gün kala başladı korkular, napıyorum demeler.. Hele almaya geldiklerinde, o davul sesini duyduğumda başladım ağlamaya daha erken, çok erken dedim içimden.
Annem at sözü vs deseydi önceden hiç beklemezdim.. Çok ağız yokladım ama beni çok istekli verdi.
Bu arada sevdiğimle evlendim yanlış olmasın.. Fakat belki yaşadığım travmalarimdan ötürü olsun yada o yaştaki eksiklikten mi bilmem. Psikolojimde normal değil, olmadı da.. Hep ilgiye sevgiye muhtaç oldum.
İçten içe herşeyi taktım, öfke, bunalım, ağlama krizi, çaresizlik derken. Ben annemden hiç ayrılmadım. Halama kalmaya gitsem özler geceleri ağlar ağlar dururdum.
Dönerdim..
Ve 2. Taşıdığım ev büyüdüğüm şuan annem ve babamın karşı blogu..
Ve bazı sebeplerden dolayı, yürüme 20 dk arabaylan 3- 5dk mesafesi olan bir eve, aslında kendi evimize geçeceğiz. (ev sahibimizin sorunlu, ukala ve 1 seneden fazla burda olmama rağmen defalarca bizi strese soktu satmaya kalkıştı biz içindeyken uçuk bir rakam kira ilanı açılmış tesadüfen gördüm. Şok olduk. Ve kendi evimiz tadilat isteyen bir ev aslında eşyalarım uymuyor vsbdiye birde bağımlılık sorunum var.
Alıştığım şeyler, yerlerden asla vazgeçemiyorum.. Alt üst oluyorum. Ama evimizi yaptırıp oturursak kira derdi yok extra arabimizi alıp yatırım olarak kira yerine onu öderiz dedik. Eşim herşey çok güzel olcak diyor. Allah razı olsun ondan beni üzmez.
Ben ağlıyorum sürekli diye üzülür tamam burdayız der. Sadece bugün ben artık 4 gündür ağlıyorum diye sinirlendi evlendin artık annenin dibinde nereye kadar sen anne olcaksin neredeyse çocuk değilsin bu buyuk bir sorun diye sesini yukseltti. Oda niyeti kendime gelmem içindi..
Tamda bu nokta benim canımı yakıyor. Ben kopamıyorum, bulaşık yıkarken karşıdan annemi babamı kardeşimi goremicek olmak. Oturduğumuz şuanda ki site bildiğim tanıdığım ve samimi olduğum kişilerden uzak olmak.. Hadi sıkıldım gece 1de bile x ablaya kahveye gidiyorum diyip dertleşmek bile pahabicilemez.
Sanki diri diri gömülüyor gibi hissediyorum..
Boğuluyorum düşündükce.. Eşimde araba alıcam sana direk istediğin zaman gidersin, gideriz yine dedi. Ama bilmiyorum..
Ben arada kaldım çok kötü çıkmazdayim.
Ailemden biraz uzak kalmam bana işkence gibi geliyor. Bunun üstesinden gelemezsem bana, eşime hayat zindan olur. Evliliğim mahvolur.. Ben bu sorunumla basedemiyorum
Oysa annem çok kırıyor beni bazen, ve bazı şeylerini unutamıyorum da. O anda bile içten içe anne diye ağlıyordum. Ben galiba eksik yıllarımı hiç yaşamamış gibi şuan hala 7 yaşında kaldım..
Buyumem lazım, eşim çok haklı..
Ben buradan giderken nasıl gidicem, eşyamı nasıl toplicam anneme nasıl veda edicem ben napcam bilemiyorum. Bir çok gurbetten gelen var aynı yaşta olduğum, onlara süper gücü varmış gibi bakıyorum. İmreniyorum da..
Sorunum gerçekten çok büyük bana göre.. İçimde çözemediğim bir çok şey var.. Ve annemde içten içe mutsuz belli etmemeye çalışıyor olsada ben kahroluyorum.. Ne yaparsam yapayım her seçenek bataklığa çekiyor beni..
Sadece içimi dökmek ve sizin değerli önerilerinizi almak istiyorum.
Bu yaşıma kadar hep yaralar ile geldim.. Ama artık gücüm yok strese, üzüntüye.. Ev sahibimiz de tanıdık ama güzel bir kazık yiyoruz ondan.. Ben bu evde böyle ne uyku ne yeme içme ne huzur hiç birini yaşayamıyorum.. Diken üzerinde oturuyorum. Ve ne yapıcam bilmiyorum lütfen bişeyler söyleyin, yalvarırım...
Ayy canım kıyamam.. Valla demek var hep böyle şeyler.. Senin taktiği uygulayacağım bende çok şükür sen atlattın darısı bana inşallahBende 22 yasında evlendim ayni seyleri yasadim gercekten hep bi tarafım ailemin yaninda kalmis gibi oldum hala onların kizacagi seyleri yapmıyordum onlar beğensin istiyordum sanki esim yokmus gibi istemsizce..
Ve esimde bunu ister istemez anlıyordu sürekli tartışmalar kavgalar oluyordu. evimi bile benimseyemedigimi anladım birgun ne yapıyorum dedim annemler gelip gittiklerinde peslerinden ağlıyordum cocuk gibi ama snra dedim ki ya ben ve esim basli başına apayri bi aileyiz ben bir bireyim dedim artik çocuk değilim dedim ve esimle konustum acik acik ben bundan kurtulmak istiyorum seninle ayri bi aile olmak istiyorum diye karsilikli güzelce konusarak belki her akşam.. aştım bu sorunu çok şükür aile huzurum geldi tartışmalar bitti cok şükür.. sende bir an once esinle kendinin apayri bi aile oldugunu bir birey oldugunu kendine hissettir hersey o zaman daha güzel olacak
Ben de senin gibiydim biliyor musun? Yok annem babam ayrılmadı. Benim için ellerinden geleni yaptılar imkanları zorladılar. Ama ağır bir depresyon geçirdim 18 yaşında. Kronikleşti bir de yıllarca çektim bu beladan. Bu halde birini sevdim taaa Manisa' dan İstanbula evlendim gittim. Ailem istemedi çok pişman olacaksın dediler. Haksız çıktılar. Kocamdan Allah razı olsun.Bunu duymak istiyordum evet, bu bir sorun değil mi gerçekten. Bu normal olamaz yani.. Farkındayım..
Annemle de süper ilişkim yoktur ama muhtacım işte çok kırar arada üzer ve sevgisini göstermez sinirlidir. Ama bazende yufka yürekli bir o kadar çok iyi olur. Onunda psikolojisi iyi sayılmaz. Ama elimde değil annem o benim diyorum içimden mahvoluyorum..
Bunu tek başıma çözemez miyim
Yanlış anlamayın sizde suç arama çabam yok ama ailenin sana kötü davranmasının bir sebebi var mı? Üvey falan mısın bu ne ya el kadar çocuk bile istemiyor. Kardeşinin istememe sebebi annenin istememesi zaten. Çocuğa sorsan sen beni neden sevmiyorsun ben sana ne yaptım desen bakar kalır cevap bile veremez. Çünkü ablasını sevmemek kendi seçimi değil, annesinden fazla etkileniyor.Allah razı olsun.. İnanın artık çift karaktere büründüm.. Bir anım çok iyi melek herseyimi verecek kadar iyi, ama bir an çok acımasız oluyorum.
Çok ani duygu değişimlerine giriyorum.
Hiç gücüm yok şu hayata, nefret ettim. Hep çirkin yüzünü gösterdi. 2 gün mutlu olayım sonrası 2 ay felaket..
Ben hiç beceremedim yaşamayı. İçimde kalan ukteler, gördüğüm zararlar, o çocuk kalbimi kıranlar utandıran ve beni muhtaç edenler ben hiç unutmadım.
Ve bunlar geriye bırakılacak gibi olsa ben bilmez miyim bırakmayı.
Boyle yaşamak bana ölüm. Ben kendi kendimi bitiyorum.
Tutunamiyorum.. Anne kokusu koklayamiyorum yaşarken hala da, zamanında o acıtan kelimeler zamanla kalbime oturdu. Ve beni değiştirdi. Aslında koşa koşa sarılıp öpmek geçiyor içimden kardeşimi babamı annemi ama bişey durduruyor.
Utanıyorum yapamiyorum.
Kardeşim ufak 12 yaşında ama anneme yemeğe 2 gün üst üste gitsem 3 gün diyormuş yinemi ablam gelicek yinemi onu çağırdın diye. O küçücük çocuğun lafı bile beni mahvetti.
Ölsem unutamam..
Acil destek almanız lazım eşiniz her dediğinde haklı,bunu erkek yapsa buradaki herkes laf söylerdi ana kuzusu diye lütfen kendinize gelin yuvsnizi kurtarın eşinizde sıkılmaya başlamış durumunuzdan çoğu kadın ailesinden ayrı yaşıyor ben 15senedir evliyim başka sehirlerdeyiz ailemle ilk seneker zor gelmişti alıştım destek alın sizde duzelirsiniz inşallahMerhabalar..
Benim kimine çok iyi, kimine de belki kötü görünebilecek bir derdim var.
Nerelerden başlasam bilemiyorum. Ama içimdeki alev sayesinde, ne gözümdeki yaş ne de mutsuzluğum dinmiyor.
Uykusuz bırakan, zor nefes aldıran şu durumdan çıkış yolu arıyorum..
Öncelikle evliliğim 2 sene dolmadan bu benim 3.cu taşınmam olacak..
İlki cahillikti güzelliğine büyüklüğüne aldandık biraz da pahaliydi ama evin, manzaranın güzelliği bizi büyüledi oturduk. Tabi 3 buçuk ay dayandım. Ben 5 - 6 sene kadar babasız yaşadım. Ayrıldılar hemde en ihtiyacım olduğu zamanda. Bosandiklarinda önce ilkokul 1inci siniftim. Baristiklarinda ortaokul.. Ve aile kavramı, sıcaklığı görmedim. Şuan da 25 yaşındayım. 23 yaşında evlendim.. Nasıl anlatılır tam bilmiyorum. Çok uzun şimdiden özür diliyorum..
Evliliğime 2 gün kala başladı korkular, napıyorum demeler.. Hele almaya geldiklerinde, o davul sesini duyduğumda başladım ağlamaya daha erken, çok erken dedim içimden.
Annem at sözü vs deseydi önceden hiç beklemezdim.. Çok ağız yokladım ama beni çok istekli verdi.
Bu arada sevdiğimle evlendim yanlış olmasın.. Fakat belki yaşadığım travmalarimdan ötürü olsun yada o yaştaki eksiklikten mi bilmem. Psikolojimde normal değil, olmadı da.. Hep ilgiye sevgiye muhtaç oldum.
İçten içe herşeyi taktım, öfke, bunalım, ağlama krizi, çaresizlik derken. Ben annemden hiç ayrılmadım. Halama kalmaya gitsem özler geceleri ağlar ağlar dururdum.
Dönerdim..
Ve 2. Taşıdığım ev büyüdüğüm şuan annem ve babamın karşı blogu..
Ve bazı sebeplerden dolayı, yürüme 20 dk arabaylan 3- 5dk mesafesi olan bir eve, aslında kendi evimize geçeceğiz. (ev sahibimizin sorunlu, ukala ve 1 seneden fazla burda olmama rağmen defalarca bizi strese soktu satmaya kalkıştı biz içindeyken uçuk bir rakam kira ilanı açılmış tesadüfen gördüm. Şok olduk. Ve kendi evimiz tadilat isteyen bir ev aslında eşyalarım uymuyor vsbdiye birde bağımlılık sorunum var.
Alıştığım şeyler, yerlerden asla vazgeçemiyorum.. Alt üst oluyorum. Ama evimizi yaptırıp oturursak kira derdi yok extra arabimizi alıp yatırım olarak kira yerine onu öderiz dedik. Eşim herşey çok güzel olcak diyor. Allah razı olsun ondan beni üzmez.
Ben ağlıyorum sürekli diye üzülür tamam burdayız der. Sadece bugün ben artık 4 gündür ağlıyorum diye sinirlendi evlendin artık annenin dibinde nereye kadar sen anne olcaksin neredeyse çocuk değilsin bu buyuk bir sorun diye sesini yukseltti. Oda niyeti kendime gelmem içindi..
Tamda bu nokta benim canımı yakıyor. Ben kopamıyorum, bulaşık yıkarken karşıdan annemi babamı kardeşimi goremicek olmak. Oturduğumuz şuanda ki site bildiğim tanıdığım ve samimi olduğum kişilerden uzak olmak.. Hadi sıkıldım gece 1de bile x ablaya kahveye gidiyorum diyip dertleşmek bile pahabicilemez.
Sanki diri diri gömülüyor gibi hissediyorum..
Boğuluyorum düşündükce.. Eşimde araba alıcam sana direk istediğin zaman gidersin, gideriz yine dedi. Ama bilmiyorum..
Ben arada kaldım çok kötü çıkmazdayim.
Ailemden biraz uzak kalmam bana işkence gibi geliyor. Bunun üstesinden gelemezsem bana, eşime hayat zindan olur. Evliliğim mahvolur.. Ben bu sorunumla basedemiyorum
Oysa annem çok kırıyor beni bazen, ve bazı şeylerini unutamıyorum da. O anda bile içten içe anne diye ağlıyordum. Ben galiba eksik yıllarımı hiç yaşamamış gibi şuan hala 7 yaşında kaldım..
Buyumem lazım, eşim çok haklı..
Ben buradan giderken nasıl gidicem, eşyamı nasıl toplicam anneme nasıl veda edicem ben napcam bilemiyorum. Bir çok gurbetten gelen var aynı yaşta olduğum, onlara süper gücü varmış gibi bakıyorum. İmreniyorum da..
Sorunum gerçekten çok büyük bana göre.. İçimde çözemediğim bir çok şey var.. Ve annemde içten içe mutsuz belli etmemeye çalışıyor olsada ben kahroluyorum.. Ne yaparsam yapayım her seçenek bataklığa çekiyor beni..
Sadece içimi dökmek ve sizin değerli önerilerinizi almak istiyorum.
Bu yaşıma kadar hep yaralar ile geldim.. Ama artık gücüm yok strese, üzüntüye.. Ev sahibimiz de tanıdık ama güzel bir kazık yiyoruz ondan.. Ben bu evde böyle ne uyku ne yeme içme ne huzur hiç birini yaşayamıyorum.. Diken üzerinde oturuyorum. Ve ne yapıcam bilmiyorum lütfen bişeyler söyleyin, yalvarırım...
Insaniz tabiki boyle seyler oluyor önemli olan atlatmak istemek cabalamak. InsaAllah sende en kisa surede atlatirsin ben anne olunca daha da cok bi aile oldugumuzu anladim hani artik benim kendi bi ailem var moduna o zaman daha cabuk gectim.Ayy canım kıyamam.. Valla demek var hep böyle şeyler.. Senin taktiği uygulayacağım bende çok şükür sen atlattın darısı bana inşallah
Öncelikle uzun mesajınıza istinaden çok teşekkür ederim. Eşim mükemmeldir. Yemez yedirir,giymez giydirir misaliii..Yanlış anlamayın sizde suç arama çabam yok ama ailenin sana kötü davranmasının bir sebebi var mı? Üvey falan mısın bu ne ya el kadar çocuk bile istemiyor. Kardeşinin istememe sebebi annenin istememesi zaten. Çocuğa sorsan sen beni neden sevmiyorsun ben sana ne yaptım desen bakar kalır cevap bile veremez. Çünkü ablasını sevmemek kendi seçimi değil, annesinden fazla etkileniyor.
Yani iyi veya kötü haklı veya haksız bir sebebi olmalı. İnsan doğurduğunu nasıl sevmez bu çok saçma.
SağolunAcil destek almanız lazım eşiniz her dediğinde haklı,bunu erkek yapsa buradaki herkes laf söylerdi ana kuzusu diye lütfen kendinize gelin yuvsnizi kurtarın eşinizde sıkılmaya başlamış durumunuzdan çoğu kadın ailesinden ayrı yaşıyor ben 15senedir evliyim başka sehirlerdeyiz ailemle ilk seneker zor gelmişti alıştım destek alın sizde duzelirsiniz inşallah
Teşekkürler inşallahInsaniz tabiki boyle seyler oluyor önemli olan atlatmak istemek cabalamak. InsaAllah sende en kisa surede atlatirsin ben anne olunca daha da cok bi aile oldugumuzu anladim hani artik benim kendi bi ailem var moduna o zaman daha cabuk gectim.
Dilerim en kisa zamanda atlatır mutlu huzurlu bi yaşam sürersiniz