- Konu Sahibi seyrantepe
- #1
birkaçgündür zaten olmadığım kadar yalnız bunalmış hissediyordum kendimi. o kadar halsizim ki... dünya üzerime yıkılmış gibiyim, dün akşamda sayfada gezinirken arkadaşımızın birinin doğuma gireceğim başlıklı yazısını okuyunca kendimi çok kötü hisettim. akşamdan bu yana çok ağladımmm. belki size söylediklerim inandırıcı gelmeyebilir ama bunca zaman ne düşündüysem ne hissettiysem hep bi şekilde yaşadım, hamileliğimde bebeğimin cinsiyetini, rüyamda eşimi, insanlar hakkındaki fikirlerimden tutun da olaylara kadar öyle ya da böyle bir şekilde bişeyler bana hep malum oldu. bikaç gündür de ölümü düşünmeye başladım o arkadaşın yazdıkları da üzerine tuz biber oldu. içimde akılalmaz bi his var, paranoyaklık değil bu , sanki bi hastalık yaşıyormuşum o yüzden bu kadar direncim kırılmış gibi hissediyorum. sanki doktora gitsem kötü bişey olacak gibi hissediyorum. saçma gelebilir ama böyle. iyi düşünmeye çalışıyorum ama olmuyor. 4 yaşında oğlumda var, aielm uzakta... eşime de dedim bana bişey olursa oğluma annemler baksın istiyorum die.
