• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

İçim şişti...

interiorarchitect

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
20 Temmuz 2013
9.147
11.375
248
Anlatmaya nereden başlayayım bilemiyorum
Ben ve eşim çok zor evlendik...
Eşimle 2 yıllık birlikteliğimiz vardı ben üniversitedeydim 2.sınıfta.
eşim artık ailene söyleyelim adını koyalım dedi bende tamam dedim daha fazla gizlemenin manası yok diye düşündüm ve anlattım
Ailem çok çok çok karşı çıktı hemen ayrılacaksin falan diye böyle zorluklarla 6 ay geçti ve nişanlandık ama ailem ayırmak istiyordu bize göre değiller falan diye
O yüzden hemen düğün yapalım dedik ben bu sırada tekrar sınava girdim eşimin yaşadığı şehri kazandım düğünümüz oldu ve ben yeni okuluma başladım ailem bu seferde çocuk fikrine karşı çıktı zaten bende düşünmüyordm ama evlendikten 1 sene sonra korunurken hamile kaldım ve düşük yaptım aileme tepkilerinden dolayı söylemek istemedim hamile kaldıktan sonra içime evlat sevgisi düştü ve tekrar hamile kalmak istedim ve korunmayı bıraktım hamile kaldım anneme ve ablama söyledim tepki verdiler ablam hiç aramadi sormadı annem babama bile soylemedi ve ben soyledikten 3 hafta sonra kürtaj oldum kese gelişmedigı için
Annem kürtajdan 1 gün önce yanıma geldi yardimci olmaya bugün içimdekileri söyledim ama öyle enteresan laflar etti ki yüreğim şişti bende sizinle paylaşmak istedim fazlaca uzun bi hikaye oldu hakkınızı helal edin
 
Anlatmaya nereden başlayayım bilemiyorum
Ben ve eşim çok zor evlendik...
Eşimle 2 yıllık birlikteliğimiz vardı ben üniversitedeydim 2.sınıfta.
eşim artık ailene söyleyelim adını koyalım dedi bende tamam dedim daha fazla gizlemenin manası yok diye düşündüm ve anlattım
Ailem çok çok çok karşı çıktı hemen ayrılacaksin falan diye böyle zorluklarla 6 ay geçti ve nişanlandık ama ailem ayırmak istiyordu bize göre değiller falan diye
O yüzden hemen düğün yapalım dedik ben bu sırada tekrar sınava girdim eşimin yaşadığı şehri kazandım düğünümüz oldu ve ben yeni okuluma başladım ailem bu seferde çocuk fikrine karşı çıktı zaten bende düşünmüyordm ama evlendikten 1 sene sonra korunurken hamile kaldım ve düşük yaptım aileme tepkilerinden dolayı söylemek istemedim hamile kaldıktan sonra içime evlat sevgisi düştü ve tekrar hamile kalmak istedim ve korunmayı bıraktım hamile kaldım anneme ve ablama söyledim tepki verdiler ablam hiç aramadi sormadı annem babama bile soylemedi ve ben soyledikten 3 hafta sonra kürtaj oldum kese gelişmedigı için
Annem kürtajdan 1 gün önce yanıma geldi yardimci olmaya bugün içimdekileri söyledim ama öyle enteresan laflar etti ki yüreğim şişti bende sizinle paylaşmak istedim fazlaca uzun bi hikaye oldu hakkınızı helal edin
ne dedı de ıcın sıstı bıleydık ıyıydı..belkı de o kadar buyutulecek bır sey degıldır
 
Ailen eşini neden istemiyor bu kadar onu da deseydin.
Eşim 12 kardes olması kültür seviyesi bize göre biraz daha düşük olması fikir ayrılıkları ama ben hiç bi sıkıntı yaşamıyorum çünkü uyumlu biriyim yani ayak uydura biliyorum şu an eşimi seviyorlar ama arada diyor işte bize göre değillerdi ama oldu falan diye
 
Ne gibi enteresan laflar?
Ya benim büyük görüncemı aramış annem konuşmuşlar normal hal hatır o da demiş ki abla gözün aydın kızın hamile falan annem de demiş ne gözünaydını falan ileri geri konuşmuş bende bunu söyledim beni çok üzdünüz ablam da sende yalnız bıraktınz zor günler geçirdim yanımda olmadıniz o da işte sen daha ilk günden bizi onlara değiştin falan işte biz erken diye tepki verdik bende dedim bu benimle eşimin bileceği bir şey siz evliliğe tepki verdiniz anladm çünkü sizin sorumluluğunuz altındaydim ama çocuk benim bileceğim şey işte senin okulun var falan dedim o zorluğu ben çekcem bırakında bunu ben düşünsedim dedim siz yanımda olmadiniz falan dedim ağladı falan dedim çok teşekkür ederim bana çok iyi moral oluyorsun daha dün kürtaj oldum bugün de dert küpü oldum
 
Anlatmaya nereden başlayayım bilemiyorum
Ben ve eşim çok zor evlendik...
Eşimle 2 yıllık birlikteliğimiz vardı ben üniversitedeydim 2.sınıfta.
eşim artık ailene söyleyelim adını koyalım dedi bende tamam dedim daha fazla gizlemenin manası yok diye düşündüm ve anlattım
Ailem çok çok çok karşı çıktı hemen ayrılacaksin falan diye böyle zorluklarla 6 ay geçti ve nişanlandık ama ailem ayırmak istiyordu bize göre değiller falan diye
O yüzden hemen düğün yapalım dedik ben bu sırada tekrar sınava girdim eşimin yaşadığı şehri kazandım düğünümüz oldu ve ben yeni okuluma başladım ailem bu seferde çocuk fikrine karşı çıktı zaten bende düşünmüyordm ama evlendikten 1 sene sonra korunurken hamile kaldım ve düşük yaptım aileme tepkilerinden dolayı söylemek istemedim hamile kaldıktan sonra içime evlat sevgisi düştü ve tekrar hamile kalmak istedim ve korunmayı bıraktım hamile kaldım anneme ve ablama söyledim tepki verdiler ablam hiç aramadi sormadı annem babama bile soylemedi ve ben soyledikten 3 hafta sonra kürtaj oldum kese gelişmedigı için
Annem kürtajdan 1 gün önce yanıma geldi yardimci olmaya bugün içimdekileri söyledim ama öyle enteresan laflar etti ki yüreğim şişti bende sizinle paylaşmak istedim fazlaca uzun bi hikaye oldu hakkınızı helal edin
olan olmuş artık onlara rağmen evlenmişsiniz sen eşinle mutluysan kafana takmaya değmez.
 
olan olmuş artık onlara rağmen evlenmişsiniz sen eşinle mutluysan kafana takmaya değmez.
Evet ama insan istiyor ki ailesi destek olsun olmuyorsa bile bi köşede dursun huzursuz etmesin... Ben bebek istiyorum bu bi gerçek ve yine bi hamilelik yaşadığım da yine bu tür sıkıntılar yaşamak istemıyorum :-(
 
Evli bir çifte çocuk yapın ya da yapmayın demek, bir de tepki koymak kimsenin haddine değil. Anne, baba bile olsa...
Bazı insanları anlamak imkansız cidden. Benim mutlu olduğumu görmüyor musunuz, bu size yetmiyor mu, daha ne istiyorsunuz diye bir sorun kendilerine... Bakalım cevapları ne... İnsan başka ne ister cidden?
 
Evli bir çifte çocuk yapın ya da yapmayın demek, bir de tepki koymak kimsenin haddine değil. Anne, baba bile olsa...
Bazı insanları anlamak imkansız cidden. Benim mutlu olduğumu görmüyor musunuz, bu size yetmiyor mu, daha ne istiyorsunuz diye bir sorun kendilerine... Bakalım cevapları ne... İnsan başka ne ister cidden?
Annemin söylediğine göre onlar benim yorulacamı düşündükleri için böyle davranıyorlarmis bende dedim ki tamam üzülêbilirsiniz Size göre doğru olmayabilir ama bana bunu bu kadar yansıtmamanız gerekirdi... Ben onların her sıkıntısında öyle dertlênıyorum üzülüyorum ki olması gerekende bu zaten ama onlar bana böyle yapıyorlar diye içerlenıyorum hep bi yanım eksik kalıyor
 
Annemin söylediğine göre onlar benim yorulacamı düşündükleri için böyle davranıyorlarmis bende dedim ki tamam üzülêbilirsiniz Size göre doğru olmayabilir ama bana bunu bu kadar yansıtmamanız gerekirdi... Ben onların her sıkıntısında öyle dertlênıyorum üzülüyorum ki olması gerekende bu zaten ama onlar bana böyle yapıyorlar diye içerlenıyorum hep bi yanım eksik kalıyor
Çocuk büyütmenin yorucu olduğunu herkes biliyor. Siz bu sorumluluğu kaldırabileceğinizi düşündükten sonra birilerinin laf söylemesi ayıp. Ben olsam, "bizi doğurduğuna pişman mısın anne?" derdim, "yoksa tüm yorgunluğuna rağmen iyi ki doğurmuşum sizi mi diyorsun?"
Şuan yaptıkları, sizi bir çocuğun yoracağından daha fazla yoracak şeyler. Bunu izah etseniz, belki anlarlar.
 
Çocuk büyütmenin yorucu olduğunu herkes biliyor. Siz bu sorumluluğu kaldırabileceğinizi düşündükten sonra birilerinin laf söylemesi ayıp. Ben olsam, "bizi doğurduğuna pişman mısın anne?" derdim, "yoksa tüm yorgunluğuna rağmen iyi ki doğurmuşum sizi mi diyorsun?"
Şuan yaptıkları, sizi bir çocuğun yoracağından daha fazla yoracak şeyler. Bunu izah etseniz, belki anlarlar.
Aynen... Biliyorum çok zor kolay değil yani sonuç olarak sadece sana bağlı bir can... Küçücük masum bir bebek... Kolay Degil ama o yorgunluk onun kokusuyla geçecek bundan da eminim.. Bu ikinci kaybım onların hayır duası olmadığı için böyle olduğunu düşünüyorum :-(
 
Yani ailenin Hayır duasını almak önemli ama sen yine de kaybının bundan olduğunu düşünüp yipratma kendini
 
Back
X