İçimdeki derin boşluk

Madamu .!.:
Bu kadar karamsar olmayın.Evlenince dünyanın en mutlu insanı olmayacaksınız.Eksiği böyle görüp tamamlanınca mutlu olacağım sanıyorsunuz ama yanılıyorsunuz.Önce kendi ruh saflığınız ve mutluluğunuz önemli olan.Kendiniz bunları elde ettiğinizde karşınıza zaten güzel şeyler çıkar
Genişletmek için tıkla...
Çok haklısınız.
 
umuthepvar24 .!.:
Ben sevgisiz bir ailede şiddet dayakla degersiz büyütülmüş bir çocuktum. Büyüdüm kendi emeğimle öğretmen oldum.En büyük hayalim kendi ayağımın üzerinde durmaktı. Öyle olunca hersey düzelir mutlu olurum sanmıştım. Yanılmışım. Sevme ve sevilme açlığım hergecen gün büyüyor. Hiç birseyden tat alamıyorum. İçimde koca bir boşluk var gittikçe büyüyor. Eskiden neşeli umutlu birseylerin düzeleceğine dair umudum tükeniyor. 31 yaşındayım. Bir yuva kuramadım. Sanki hayati kaçırmış gibi hissediyorum. Pkolu bir bayanım.Saglikli bir kadin değilim. Bu yaştan sonra evlensem çocuğum olur mu bilmiyorum. Küçükken yaşadığım travmalarım degersizlik ve ozguven eksikliğim sosyal hayatımı da etkiledi.Bir öğretmen olarak karşıma hep kötü karakterde, problemli insanlar çıktı. Bir tane bile evlenilecek adam çıkmadı. Yeşil gözlü boylu poslu güzel bir kız kadin olmama rağmen görücü olarak karşıma kantinci,uzun yol şoförü gibi tipler çıktı.Şunu düşünüyorum enerjim çok düşük ve hep kötü insanları çekiyorum hayatıma. Okumadığım dua zikir , kişisel gelişim kitapları, kuantumlar çekim yasaları kalmadı. Lütfen bana bir akıl verin.Bir söz olsun bir tavsiye olsun yazgimi değiştireceğim .Çünkü çok çaresiz ve çok yorgunum😔
Genişletmek için tıkla...
Neden terapi yolunu denemiyorsunuz? Şemalarınız yerinde durdukça bu okuduklarınızın etki etmesi çok güç.
 
umuthepvar24 .!.:
Ben sevgisiz bir ailede şiddet dayakla degersiz büyütülmüş bir çocuktum. Büyüdüm kendi emeğimle öğretmen oldum.En büyük hayalim kendi ayağımın üzerinde durmaktı. Öyle olunca hersey düzelir mutlu olurum sanmıştım. Yanılmışım. Sevme ve sevilme açlığım hergecen gün büyüyor. Hiç birseyden tat alamıyorum. İçimde koca bir boşluk var gittikçe büyüyor. Eskiden neşeli umutlu birseylerin düzeleceğine dair umudum tükeniyor. 31 yaşındayım. Bir yuva kuramadım. Sanki hayati kaçırmış gibi hissediyorum. Pkolu bir bayanım.Saglikli bir kadin değilim. Bu yaştan sonra evlensem çocuğum olur mu bilmiyorum. Küçükken yaşadığım travmalarım degersizlik ve ozguven eksikliğim sosyal hayatımı da etkiledi.Bir öğretmen olarak karşıma hep kötü karakterde, problemli insanlar çıktı. Bir tane bile evlenilecek adam çıkmadı. Yeşil gözlü boylu poslu güzel bir kız kadin olmama rağmen görücü olarak karşıma kantinci,uzun yol şoförü gibi tipler çıktı.Şunu düşünüyorum enerjim çok düşük ve hep kötü insanları çekiyorum hayatıma. Okumadığım dua zikir , kişisel gelişim kitapları, kuantumlar çekim yasaları kalmadı. Lütfen bana bir akıl verin.Bir söz olsun bir tavsiye olsun yazgimi değiştireceğim .Çünkü çok çaresiz ve çok yorgunum😔
Genişletmek için tıkla...
Aslında güzel kadınlar daha yalnızdır. Çünkü cesaret edip açılamaz erkekler. Ben çok yasadim gecmiste, kimse yalnız olduğuma inanmazdi.
Ben insanları asagiladiginizi düşünmüyorum. Öğretmensiniz. Tabi ki denginizle olmak istersiniz. Bence çok normal.
Öncelikle çevre çok önemli ..uzun süredir aynı okuldaysaniz tayin isteyin mesela. Yeni ortamlar görün, yeni kurslar, yeni arkadasliklar....
Geçmişi geride bırakın...siz mesleğini eline almış güçlü bir kadinsiniz. Onunuze bakin. Bu arada pko lu olmaya takılmayın...bende pkoluydum..drlar bebek kolay olmayabilir dediler öyle ki üç dört ay adetimin gelmediğini bilirdim...drlara inandım korunmayı bıraktım bir ay sonra hamile kaldım...aslında pkolularin çok yumurta ürettikleri için şanslarının daha çok olduğunu okumustum bir yerde....sadece çok kilo almamaya calisin
 
umuthepvar24 .!.:
Ben sevgisiz bir ailede şiddet dayakla degersiz büyütülmüş bir çocuktum. Büyüdüm kendi emeğimle öğretmen oldum.En büyük hayalim kendi ayağımın üzerinde durmaktı. Öyle olunca hersey düzelir mutlu olurum sanmıştım. Yanılmışım. Sevme ve sevilme açlığım hergecen gün büyüyor. Hiç birseyden tat alamıyorum. İçimde koca bir boşluk var gittikçe büyüyor. Eskiden neşeli umutlu birseylerin düzeleceğine dair umudum tükeniyor. 31 yaşındayım. Bir yuva kuramadım. Sanki hayati kaçırmış gibi hissediyorum. Pkolu bir bayanım.Saglikli bir kadin değilim. Bu yaştan sonra evlensem çocuğum olur mu bilmiyorum. Küçükken yaşadığım travmalarım degersizlik ve ozguven eksikliğim sosyal hayatımı da etkiledi.Bir öğretmen olarak karşıma hep kötü karakterde, problemli insanlar çıktı. Bir tane bile evlenilecek adam çıkmadı. Yeşil gözlü boylu poslu güzel bir kız kadin olmama rağmen görücü olarak karşıma kantinci,uzun yol şoförü gibi tipler çıktı.Şunu düşünüyorum enerjim çok düşük ve hep kötü insanları çekiyorum hayatıma. Okumadığım dua zikir , kişisel gelişim kitapları, kuantumlar çekim yasaları kalmadı. Lütfen bana bir akıl verin.Bir söz olsun bir tavsiye olsun yazgimi değiştireceğim .Çünkü çok çaresiz ve çok yorgunum😔
Genişletmek için tıkla...
Hocam siz anladığım kadarıyla beyaz atlı prensinizi arıyorsunuz. Öyle biriyle tanışayım ki hem çok yakışıklı olsun hem iyi bir mesleği olsun hem beni çok sevsin vs vs. yanlış anladıysam düzeltin tabi ki. Ama etrafımda sizinle aynı yapıda bi kaç tanıdığım öğretmen arkadaşım var ben de öğretmenim ve tamamen sizinle aynı ruh halindeler. Ben onları da anlamıyorum açıkçası sizi de. Ben 30 yaşımda evlendim eşim esnaf bu arada😊 ama evlenmesem de mutlu kalabilirdim. Evliliği hayatınızın temeline oturtursanız evlenmeden de evlenince de mutlu olamazsınız ki. Çünkü evlilik her an mutlu olunan bişey değil. Sevgi ihtiyacı da sadece evlenince giderilen bişey değil. Aslında hayatınıza odaklansanız mesleğinize arkadaş ilişkilerinize bence istediğiniz şeyi de elde edeceksiniz.
 
xhayat .!.:
insanları sınıflara ayırmayı bırakırsanız en azından size deger veren birine sahip olabilirsiniz sevgisiz bi ailede buyudum deyip insanları mesleklerine bakarak sınıflandırmak bence saglıklı değil uzun yol soforunu bi nebze anlarım yanınızda olamaz size vakit ayıramaz sırf bu sebeblerden ötürü istemeyebilirsiniz ama öteki türlü mesleğine değilde size deger verebilirmi sizi degerli hissettirebilir mi ona bakmalısınız

yanlış anlaşılmak istemem ama meslek olarak tam istediğiniz gibi birini buldunuz ve ilerde cocugunuz olmadı diye sizi uzen ayrılmaya kalkan bi insanla zaten mutlu olamazsınız velhasıl önce adam gibi adam olsun sonra meslek sahibi olsun inşallah her 2 türlüde tam aradıgınız istediğiniz gibi birini bulursunuz dahada gençsiniz şu karamsarlığa inanın hiç gerek yok
Genişletmek için tıkla...
Bizim kurumsal şirkette bir kadın müdür, yine aynı şirkette bir güvenlik görevlisi ile evlenmişti, 2 çocukları vardı ve çok mutlu bir ciftti, kadın kocasını hakir görmüyordu, adam da karısı müdür diye ezik hissetmiyordu..Genelde herkes dengiyle mutlu olsa da (meslek olarak) böyle güzel hikayeler de oluyor.
 
girlinred .!.:
Kadın lisans mezunu, maaşlı bir insan. Dengini aramak ne zamandan beri ayıp oldu… pkolu arkadaşlarım beklemeden çocuk sahibi oldular, çok büyük bir problem olduğunu sanmıyorum. Bahtınız açık olsun
Genişletmek için tıkla...
bilmiyorum ya demek bir ben gerizekaliyim
bir gün kimsenin mesleğine bakmayı düşünmedim
 
Yıllar önce mesleğin var inşaatçı ile mi evleneceksin demişti arkadasimin çevresi üzgündü ayrılmayı düşünürken sevdiğin düzgün biri mutlu olmayı seç demiştim evlendiler 9 sene olmuş geçen yaz karşılaştık çok mutlu eşiyle birazda çevremiz etkiliyor sen şu mesleği yapıyorsan o meslekten biri ile evlen gibi
 
lattesizkitapsiz .!.:
aynı yaştayiz hayatımda bir kere bile sevgilim bu meslekten bu eğitimden olmasın diye bir şey demedim(iki meslek dışında, onlarında benim için farklı alt yapısı var onları istemiyorum)
bir insanın kantinci olması ne gibi bir negatiflik olabilir ya insanlar namusu ile köpek gibi çalışıp para kazanıyorlar
dürüst onurlu iş yaptıktan sonra ne önemi var bunun ?
nasilda böyle rahatça kucumsuyorsunuz bu emekçi
Genişletmek için tıkla...
Yorumunuz için teşekkürler. Ama böyle nefret dolu ve öfkeli birinin yorumuna ihtiyacım yok. Hoscakalın
 
girlinred .!.:
Yoo, tercih meselesi sadece
Genişletmek için tıkla...
meslek birazda ailemizin bulundugu sınıf sonucu gelen bir sey
o yüzden her şekilde yüzde yüz elimizdedir diyemeyiz
aynı eğitim kaynaklarına ulaşamayan çok kişi var , ailesine bakıp çalışmak zorunda olup eğitim alamayan çok kişi var o yüzden bu tarz konuların seçim kaynağı olması beni üzüyor
 
lattesizkitapsiz .!.:
meslek birazda ailemizin bulundugu sınıf sonucu gelen bir sey
o yüzden her şekilde yüzde yüz elimizdedir diyemeyiz
aynı eğitim kaynaklarına ulaşamayan çok kişi var , ailesine bakıp çalışmak zorunda olup eğitim alamayan çok kişi var o yüzden bu tarz konuların seçim kaynağı olması beni üzüyor
Genişletmek için tıkla...
Tamam işte farklı kaynaklarda yetişmiş kişilerle ortak paydada buluşamayabiliyor insanlar.
 
girlinred .!.:
Tamam işte farklı kaynaklarda yetişmiş kişilerle ortak paydada buluşamayabiliyor insanlar.
Genişletmek için tıkla...
ortak paydada buluşmanın ya da anlaşmanın her neyse
tamamen kişisel çaba ve isteğe bağlı olduğuna inanıyorum (iki taraftan birinin dag ayısı karaktersiz bir şerefsiz olmadığı durumları baz alarak söylüyorum)
 
umuthepvar24 .!.:
Ben sevgisiz bir ailede şiddet dayakla degersiz büyütülmüş bir çocuktum. Büyüdüm kendi emeğimle öğretmen oldum.En büyük hayalim kendi ayağımın üzerinde durmaktı. Öyle olunca hersey düzelir mutlu olurum sanmıştım. Yanılmışım. Sevme ve sevilme açlığım hergecen gün büyüyor. Hiç birseyden tat alamıyorum. İçimde koca bir boşluk var gittikçe büyüyor. Eskiden neşeli umutlu birseylerin düzeleceğine dair umudum tükeniyor. 31 yaşındayım. Bir yuva kuramadım. Sanki hayati kaçırmış gibi hissediyorum. Pkolu bir bayanım.Saglikli bir kadin değilim. Bu yaştan sonra evlensem çocuğum olur mu bilmiyorum. Küçükken yaşadığım travmalarım degersizlik ve ozguven eksikliğim sosyal hayatımı da etkiledi.Bir öğretmen olarak karşıma hep kötü karakterde, problemli insanlar çıktı. Bir tane bile evlenilecek adam çıkmadı. Yeşil gözlü boylu poslu güzel bir kız kadin olmama rağmen görücü olarak karşıma kantinci,uzun yol şoförü gibi tipler çıktı.Şunu düşünüyorum enerjim çok düşük ve hep kötü insanları çekiyorum hayatıma. Okumadığım dua zikir , kişisel gelişim kitapları, kuantumlar çekim yasaları kalmadı. Lütfen bana bir akıl verin.Bir söz olsun bir tavsiye olsun yazgimi değiştireceğim .Çünkü çok çaresiz ve çok yorgunum😔
Genişletmek için tıkla...
Ben sizin meslek konusunda ayrımcılıktan ziyade kültür farkı ve entelektüel seviye bakımından ayrım yaptığınızı düşünüyorum. Bu insanlarla hayat görüşünüz, zevkleriniz farklı olacağı için de istememeniz normal ama bu işler de ha deyince olmuyor. Nice güzel, enerjisi yüksek, cıvıl cıvıl insanlar yalnız ya da boşanmış. Sırf evlenmiş olmak için yanlış biriyle bir yola girmiyorlar. Biraz nasip kısmet diyerek bekleyeceksiniz ama beklerken de kendinizi soyutlamayın. Gezin, etkinliklere katılın, spor yapın, tatile gidin. Siz kendiniz hayattan önce zevk almaya bakın 😌
 
31 yas nedir pko cocuk sahibi olamaz diye biseyde yok etkinlik atolye kurs dernek gibi degisik ortamlarda bulunun devamliligi olan cevrenizi gelistirin illaki birisi cikar bu yasta ne bu karamsarlik
 
Önce kendinize yetmeyi öğrenin şu hayatta.
Herkes kafayı evlilikle bozmuş .
Yahu nasip diye bir şey var.
Evlenemedim diye karalar bağlamak nedir ya.
Gerçekten şu kafayı hiç anlamadım.
Hayatında sevdiğin bir erkek olur evlenmej istersin de.
Daha doğru düzgün iliişkisi olmayan bile evlenicem diye hırs yapıyor sonra git olmayacak biriyle evlen .
37 yaşındayım hiç evlenmedim belki de hiç evlenmicem kendimi değersiz yada eksik hissetmedim hayatımda.
Çevre baskısı oluyor evet ben yıllarca yaşadım umrumda bile değil artık.
Kime ne ?
Millet benim bekar olmamı benden daha fazla kafaya taktı .
Umrumda mı?
Hayır tabiki.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Back
X