- 9 Ağustos 2011
- 718
- 6
- 33
merhabalar.dertlerimle sizleride hep meşgul ediyorum ama yazmadan rahatlayamayacağım malesef.ben sanki 2 taneyim bilmiyorum kafam çok karışık içimde sanki biri var o konuşuyor benim yerime.ben büyük konuşmaktan korkan bir insanımdır.içimden hep büyük konuşmanın sözleri yani( hayatta,asla) gibi şeyler geçiyor.sanki bunları ben değilde başkaları düşünüyor içimden.birde sevdiğim bir insan ve sorunlu ailem var.içimden bazen hep büyük düşünceler geçer onlarla ilgili,sanki birşeyleri kaybetme korkusu gibi.korktuğum düşünceler( aman ben bunu yapmam,aman ben şunu yapmam) bunu söyleyen ben değilim sanki.saçmalama diyorum geçiyorum ama bazen sinir bozucu durumlarda olabiliyor.bazen bütün gün ağlıyorum.sonra diyorum bazende" sen çok inanıyorsun ya ondandır" diyecek hale geldim.sanki dinden soğuyorum bilmiyorum kafam çok karışık belki anlatamadım bile karışıklığından böyle düşünmek beni çok zor durumlara götürüyor malesef.ben ne yapabilirim kimse anlamıyor beni.anneme bi ara ağlayarak anlatmıştım o arada namaz kılıyorudm sonra bıraktım bırakınca dedim ki hatta:namaz yüzünden hepsi diyorum.bazende şöyle oluyor.birini tanıyorsun sınıftan başka bir yerden.mesela ben sevgilimi çok severim.içimdeki ses hep büyük konuşuyor" ben x şahsıyla olmam,ben x şahsı ile yaşayamam bilmem ne"sanki o kişi benden hoşlanoyomyş gibi kurgu kurarım aklımda sonrada moralim bozulur sevdiğim gelir aklıma.aman ben büyük düşündüm hadi bişi olursa ben ne yapcam benim sevdiğim var falan filan ne yapmalıyım sizce yardım edin bana,benim durumumda olanlar var mıydı zamanında yada şimdi
bazen düşünmesemde arada bir aklıma geliyor saçmalamak, umarım anlatabilmişimidir.
