Offf şuan yazdıklarınızı okuyunca gözlerim doldu, ben de sizin gibi haftanın 6 günü işteyim. 21 aylık kızım var,ona o kadar üzülüyorum ki. Çalışan anne olmak çoooook zormuş,bizim şefkatimize ilgimize o kadar ihtiyaçları var ki.Kimbilir küçücük beyinlerinde neler kuruyorlardır.Akşam yanınıza alıp,güzel resimli büyük bir hikaye kitabı alıp beraber okusanız o da resimlerine baksa olmaz mı? Biz öyle yapıyoruz,süt içiyor,kitap okuyoruz konuşuyoruz yarım saat sonra da ışığı kapatıp uyuyoruz. Işık sönünce 5dk da uyuyor,ben de içeri kaçıyorum hemen.Diğer türlü asla uyumuyor,sürekli oyuncak getirmeler,oyun oynama istekleri...Tüm gün sizi bekliyor öyle düşünün,sımsıkı sarılın konuşun düzelir inş.