- 12 Haziran 2016
- 938
- 1.816
- 113
Çünkü kendisi tam bir kayınvalide :)
Çünkü kendisi tam bir kayınvalide :)Kayınvaliden neden karışıyor senin bebekle ilgili konuna anlamadım ki...
O Cocugun annesi siz siniz. Siz doğurdunuz acısını siz yaşadınız. Kendisini anne sizi bakıcımı görüyor acaba?Çünkü kendisi tam bir kayınvalide :)
Aslında beni kötü bir anne olarak görüyor buna eminim. Eltimle görüşmüyor olmamıza rağmen hamilelikten doğum sonrasına kadar sürekli bana onu övdü. Onun aldığı en iyisi, yaptığı en doğrusu şeklinde yaklaştı hep. Hastanede bebeğe mama verdiklerinde bile eltim vermesinler demiş onu söyleyip durdu falan. Bu arada eltim de benden 2 ay önce anne oldu öyle tecrübe akmıyor yani. Ama bu her konuda böyleydi. Çok görülmediğimiz için takılmıyordum ama lohusalığımı mahvedip, üzüntüden sütüm kesilince insan her şeyi takar hale geliyor işte.O Cocugun annesi siz siniz. Siz doğurdunuz acısını siz yaşadınız. Kendisini anne sizi bakıcımı görüyor acaba?
Yada ben herşeyin en iyisini bilirim diyip fazlamı korumacı anlayamadım.
İyi ama daha iki aylık bebek. Aynısını benim eşim de istemezdi. Aileniz gelsin çok istiyolarsa.Ben evi terk etmiyorum. İnatlık bir durum da yok. İnada bindirdiğimi nerden çıkardınız anlayamadım. Ailemi görmek istemem, bunu da normal olarak bebeğimle yapmak istemem çok normal bence. Babasından ayırmak garip bir tabir olmuş bu durumda. Ailem farklı şehirde yaşadığı için normal koşullarda da ben aile ziyaretine gittiğimde bebekle ayrı kalacaklardı. Bunu yaşayan pek çok aile vardır eminim.
Bir daha teklif etmeyeceğim zaten kendi düşünsün. Artık iyi niyetle de yaklaşmayın sessiz kalacağım.
Gitmek için çok fazla alternatifim var aslında. Yani kendim araçla giderim normalde ama bebekle olmaz gibi. Kardeşim gelip alabilir veya eşim götürebilir. Gidişimi kabullendiği için sorun çıkarmayacaktır. Bir de uçak işini düşünüyorum ama koşullar nasıl ona bağlı. Uçak en çok işime gelen olur. Hem konfor hem seyahat süresi bakımından. Uzun bir yol değil 360 km civarı.
Bence biraz daha bekle şuan bırakıp gitmen tatil amaçlı bile olsa eşini yıpratıcak erkeklerin beyni farklı dönüyo yani sen yokken kafasında kurarda kurar anasıda üstüne eklerse tam olur eşinle aranı tam düzelt sonra git hem kafan rahat gitmiş olursun bide eşin dayanamaz özler senide bebeğide her ailede sorunlar oluyo malesef biz kadınlar bi tartışmada evlilikteki bütün kötü anıları hatırlar dertleniriz oysaki güzel günlerimiz de çoktur yani sende kafanda kurma eşinin üzerine (ya vedud) oku allahım ismidir iyidir sakinleştirir sonra sakinleşince tekrar konuşur kafan rahat gidersin sendeki derdi nimet sayanlar var unutma Allah yardımcın olsun çocuğunu sana bağışlasınÖncelikle eski konumu buradan okuyabilirsiniz. Şu anki konum da bir nevi iç dökme olacak sanırım.
Kayınvalide
Şimdi bu kadar olaydan sonra biz eşimle büyük oranda sorunları çözdük. Benim hala içime sinmese de kendisi çok çabalıyor. Bana ve bebeğe karşı çok fazla ilgili. Ciddi anlamda değişti diyebilirim. Bunca yıldır beklediğim her şeyi yapar oldu. Bebek mi değiştirdi yoksa kaybetme korkusu mu geldi bilmiyorum.
Ama ben de değiştim. Rahatlıkla söyleyebilirim ki asla eskisi kadar sevmiyorum. Sevgim ciddi azaldı. Hatta belki de bitti ama bebek için ve alışkanlıklardan ötürü devam ediyor olabilirim. Henüz ben de çözemedim kendimi. Ama ne güven kaldı bende ne de saygı. Bunu ona yansıtmıyorum ama içimden çok şey koptu.
Şimdi konu şu. Ben bebekle beraber annemleri ziyarete gitmek istiyorum. Bu mevzu daha ortada bebek yokken bile vardı. Şöyle ki kayınvalidem in pek çevresi olmadığından mevlüdünü ailemin yanında okutturacaktım. Şimdi korona muhabbetine Mevlüt falan yalan oldu tabi. Ama bir süredir bu ziyareti yapacağımı söylüyordum. İlk niyetim 40 ı çıkınca gitmekti. Belki de sırf gitmeyelim diye eşim bizi tatile götürdü. Ben de elindeki doktor randevusu dan sonra gitme kararı aldım. Cümle içinde de birkaç defa söyledim. Hiç birinde tepki vermemişti. Bugün arkadaşlarımızla otururken yine söyledim. Sen gidebilirsin dedi. Bebek kalacakmış, eşim bakacakmış, ben gidecekmişim :)) (bebeğimiz de daha 2 aylık olmadı bu arada. Sanırım mamayla besleniyor olmasından bu özgüveni. Bu olaylardan sonra sütüm kesildi. O konuda emeği olan kimseye hakkımı helal etmemekle birlikte bu bambaşka bir başlık sebebi)
Neyse eve geldikten sonra sakince konuyu açtım. Sen git bebek kalsın dedi. Ne kadar saçma bir fikir olduğunu söyledim. Bizim sorunlarımız yüzünden bu çocuk anneannesiz, babaannesiz, dedesiz mi büyüyecek dedim. Bana kavgada babamın çocuğu da bırak gidelim demesini yüzüme vurdu. Halbuki bu dialog da daha önce babamla aramızda geçmişti. Erkeklerin boşanma durumunda çocukla tehdit etmesinin saçmalığını, kadın çocuğu bırakmayı kabul etse tutuşacaklarınu falan konuşmuştuk birkaç gün önce. Babam da tam olarak göz korkutmak için bunu söyledi. Ama bunu eşime falan değil annem, ben ,babam ve bu olaylar olurken o an bizde olan eşimel ortak arkadaşımızın yanında söyledi. O laf da eşime gitmiş.
Eşime göre babam torununu sevmiyor, istemiyor. Böyle olsa maddi manevi destek olmazdı dedim ama bu argümana sığınıp kendi anne babasının hatalarına savunma yapıyor. En son eğer istendiğini düşünüyorsan gidin dedi. Evet, gideceğim. Gitmeyin dese de gidecektim o ayrı. Sonuçta o anne babasını istediği zaman görebiliyorsa ben de görebilirim. Tartışmaya açık bile değil. Hatta annesinin şu an misafir olarak bulunduğu şehirden geçip tatile giderken eşim annesine uğradı, isterse bebeği de götürebileceğini ben söyledim onun aklına bile gelmemişken.
Şimdi ben gidicem gitmesine de hiç içime sinmiyor. Aşırı huzursuz oldum. Ben onun ailesiyle tartıştım diye misilleme yapmak için o da benimkilere düşman oldu. Aşırı saçma bir durum. Baya vicdanen rahatsızım şu an. Bu sıkıntıyı yapmakta haksız mıyım sizce? Ne biliyim gönlü olsa daha rahat hissedicektim de gönlü falan olmayacak. Kafam şişti bu konu konuşulduğundan beri düşünmekten.
Hemen cevap veremeyebilirim. Malum yaklaşık 2 aylık bebeğim var :) hepinizin yorumları için şimdiden teşekkür ederim.
Eski konumdan bakabilrsiniz. Muhtemelen uzunca bir süre benim ailem girmeyecek bu eve. Eşimin ailesi zaten kapımdan giremez.İyi ama daha iki aylık bebek. Aynısını benim eşim de istemezdi. Aileniz gelsin çok istiyolarsa.
Benim tedirginliği de o açıkças. Muhtemelen kardeşim almaya gelecek. En sağlıklısı bu olur diye düşünüyorum.Uçak, bebeğiniz açısından riskli olabilir bu virüs vakasindan dolayi.
İyi yolculuklar.
Çözdük sorunu şükür. Kendi kendine tatlıya bağladı konuyu. Ne zaman gidiceksiniz falan diye sordu. Zaten her halükarda giderdim de böyle içime sindi. Bi de olası bi olumsuz tavrı durumunda kendi ailesinin de bebeği göremeyeceğini bildiğinden alttan almak durumunda kaldı diyelim.Herkes ya bebegi Bi yere gönderiyor ya bıraktırıyor ya alıyor.
Bi süre eşinize ve bebege odaklanın aile konısını eşinizin gözüne sokmayın telefonda konusun annenizle de. Eşiniz de eğer azıcık insansa alttan almaya baslar. Bu sürecte de senin ailen benim ailem konularına girmeyin. Eş girse de girmeyin.
Ya şöyle aslında olaydan 1-2 gün önce alakasız kişilerle ilgili konuşurken kadın için bırakıyorum dese çocuğu erkek tutuşur bakamaz falan dedik. Kadınların daha duygusal yaklaştığını, çoğu erkeğin o çocuğa bakmak istemeyeceğini falan konuştuk.Babanız neden bebeğide bırak gidelim dedi ? Benim babam öyle bir durum olsa ilk bebeği sırtlarboşanılsa dahi senden alma gibi bir hakları yokki o kadarcık çocuğun babaya kalacağını düşünmüyorlardır heralde. Eşinde ayrı cins babanın evinden getirdin çocuğu sanırım deseydin kendi mi imal etmiş bırakıp gidecekmişsiniz tövbe tövbe
Burada okuduğum belki de en yapıcı yorumdu. Teşekkür ederim yorumunuz için :) işi tatlıya bağladık. Kendi kendine gelip ne zaman gideceğimizi falan sordu. Aramız bu olaydan önceki gibi değil, hiç bir zaman da olamayacak gibi geliyor. Benim içimden çok şey koptu ama yansıtmıyor çok fazla. Ama benim ailem ilk defa bir tartışmamız dan haberdar oldu. Onlar bilirken beni kaybetme ihtimalinin daha fazla olduğunu bildiğinden mi bilmiyorum eşim çok değişti. Umarım daha da iyiye gider ve düzgün bir evlilik yaşarız. Boşanmak çok kolay. Bi dilekçeye, bir avukata bakıyor. Umarım iş oralara gelmez.Bence biraz daha bekle şuan bırakıp gitmen tatil amaçlı bile olsa eşini yıpratıcak erkeklerin beyni farklı dönüyo yani sen yokken kafasında kurarda kurar anasıda üstüne eklerse tam olur eşinle aranı tam düzelt sonra git hem kafan rahat gitmiş olursun bide eşin dayanamaz özler senide bebeğide her ailede sorunlar oluyo malesef biz kadınlar bi tartışmada evlilikteki bütün kötü anıları hatırlar dertleniriz oysaki güzel günlerimiz de çoktur yani sende kafanda kurma eşinin üzerine (ya vedud) oku allahım ismidir iyidir sakinleştirir sonra sakinleşince tekrar konuşur kafan rahat gidersin sendeki derdi nimet sayanlar var unutma Allah yardımcın olsun çocuğunu sana bağışlasın❤
İnan o kadar kötü evlilikler varkki çevremde anlatamam sana ona rağmen eşlerine deli divane aşıklar kendini eşimden soğuduğuna inandırmaya çalışıyorsun aslında sadece öfkelisin ve öfke geçer zaman herşeyin ilacı insanın babasının evi altından dahi olsa geri döndükten sonra hiçbirşey bekarlıktaki gibi olmaz kaynananın inadına yuvana sıkı sıkı tutun bırakma mucizene tutun bebeğine şükret değişir herşey değişir İnanki zaman geçtikten sonra ay ne basit şeylere kafa yormuşum diyeceksinBurada okuduğum belki de en yapıcı yorumdu. Teşekkür ederim yorumunuz için :) işi tatlıya bağladık. Kendi kendine gelip ne zaman gideceğimizi falan sordu. Aramız bu olaydan önceki gibi değil, hiç bir zaman da olamayacak gibi geliyor. Benim içimden çok şey koptu ama yansıtmıyor çok fazla. Ama benim ailem ilk defa bir tartışmamız dan haberdar oldu. Onlar bilirken beni kaybetme ihtimalinin daha fazla olduğunu bildiğinden mi bilmiyorum eşim çok değişti. Umarım daha da iyiye gider ve düzgün bir evlilik yaşarız. Boşanmak çok kolay. Bi dilekçeye, bir avukata bakıyor. Umarım iş oralara gelmez.
Her koşulda gidicektik de onun da gönlü olsun en azından huzursuz olup beni orda darlamasın istedim. Kendi kendine de tatlıya bağladı zaten. Yoksa aileme gitmeme karışmak haddi değil. Hiç sormadım, sormamda. Normal koşullarda da ben başka bir şehre gidince çok huzursuzlanıyor, sürekli gel gel diyip duruyor. Böyle gitsem hiç düşünemiyorum. Şimdi en azından ben de daha rahat hissedicem. Aralarının düzelmesini beklesem belki bi daha hiç görüşemezdim öyle bi kızgın herkes.Ben olsam giderdim. Sonuçta aileme gidiyorum. Eşiniz ailesinden dolayı babanızın sözünü de ortaya koymuş. Yani bak tek benim ailem değil senşnkilerde de hata var gibi gibi. Aralarındaki sogukluk kolay kolay bitmez bunu beklerseniz baya uzun zaman gidemezsiniz. Böyle böyle sizde alışırsınız. Eşiniz konuya soğuk baktıgı için içinize sinmiyor. Keşke herşey yolunda olsada herkes tatlı tatlı gidip gelse ama bazen olmuyor işte.
Allah gönlünüze göre versin. Yorumunuz insanın içini ferahlatıyor. En azından bir şeylerin düzelebileceğini düşündürüyor. Çok teşekkür ederim. İnşallah hep kendiniz gibi insanlarla karşılaşırsınız :)İnan o kadar kötü evlilikler varkki çevremde anlatamam sana ona rağmen eşlerine deli divane aşıklar kendini eşimden soğuduğuna inandırmaya çalışıyorsun aslında sadece öfkelisin ve öfke geçer zaman herşeyin ilacı insanın babasının evi altından dahi olsa geri döndükten sonra hiçbirşey bekarlıktaki gibi olmaz kaynananın inadına yuvana sıkı sıkı tutun bırakma mucizene tutun bebeğine şükret değişir herşey değişir İnanki zaman geçtikten sonra ay ne basit şeylere kafa yormuşum diyeceksin ❤
Bırakın gidin soluğu 3 saat içinde yanınızda alacaktır netÖncelikle eski konumu buradan okuyabilirsiniz. Şu anki konum da bir nevi iç dökme olacak sanırım.
Kayınvalide
Şimdi bu kadar olaydan sonra biz eşimle büyük oranda sorunları çözdük. Benim hala içime sinmese de kendisi çok çabalıyor. Bana ve bebeğe karşı çok fazla ilgili. Ciddi anlamda değişti diyebilirim. Bunca yıldır beklediğim her şeyi yapar oldu. Bebek mi değiştirdi yoksa kaybetme korkusu mu geldi bilmiyorum.
Ama ben de değiştim. Rahatlıkla söyleyebilirim ki asla eskisi kadar sevmiyorum. Sevgim ciddi azaldı. Hatta belki de bitti ama bebek için ve alışkanlıklardan ötürü devam ediyor olabilirim. Henüz ben de çözemedim kendimi. Ama ne güven kaldı bende ne de saygı. Bunu ona yansıtmıyorum ama içimden çok şey koptu.
Şimdi konu şu. Ben bebekle beraber annemleri ziyarete gitmek istiyorum. Bu mevzu daha ortada bebek yokken bile vardı. Şöyle ki kayınvalidem in pek çevresi olmadığından mevlüdünü ailemin yanında okutturacaktım. Şimdi korona muhabbetine Mevlüt falan yalan oldu tabi. Ama bir süredir bu ziyareti yapacağımı söylüyordum. İlk niyetim 40 ı çıkınca gitmekti. Belki de sırf gitmeyelim diye eşim bizi tatile götürdü. Ben de elindeki doktor randevusu dan sonra gitme kararı aldım. Cümle içinde de birkaç defa söyledim. Hiç birinde tepki vermemişti. Bugün arkadaşlarımızla otururken yine söyledim. Sen gidebilirsin dedi. Bebek kalacakmış, eşim bakacakmış, ben gidecekmişim :)) (bebeğimiz de daha 2 aylık olmadı bu arada. Sanırım mamayla besleniyor olmasından bu özgüveni. Bu olaylardan sonra sütüm kesildi. O konuda emeği olan kimseye hakkımı helal etmemekle birlikte bu bambaşka bir başlık sebebi)
Neyse eve geldikten sonra sakince konuyu açtım. Sen git bebek kalsın dedi. Ne kadar saçma bir fikir olduğunu söyledim. Bizim sorunlarımız yüzünden bu çocuk anneannesiz, babaannesiz, dedesiz mi büyüyecek dedim. Bana kavgada babamın çocuğu da bırak gidelim demesini yüzüme vurdu. Halbuki bu dialog da daha önce babamla aramızda geçmişti. Erkeklerin boşanma durumunda çocukla tehdit etmesinin saçmalığını, kadın çocuğu bırakmayı kabul etse tutuşacaklarınu falan konuşmuştuk birkaç gün önce. Babam da tam olarak göz korkutmak için bunu söyledi. Ama bunu eşime falan değil annem, ben ,babam ve bu olaylar olurken o an bizde olan eşimel ortak arkadaşımızın yanında söyledi. O laf da eşime gitmiş.
Eşime göre babam torununu sevmiyor, istemiyor. Böyle olsa maddi manevi destek olmazdı dedim ama bu argümana sığınıp kendi anne babasının hatalarına savunma yapıyor. En son eğer istendiğini düşünüyorsan gidin dedi. Evet, gideceğim. Gitmeyin dese de gidecektim o ayrı. Sonuçta o anne babasını istediği zaman görebiliyorsa ben de görebilirim. Tartışmaya açık bile değil. Hatta annesinin şu an misafir olarak bulunduğu şehirden geçip tatile giderken eşim annesine uğradı, isterse bebeği de götürebileceğini ben söyledim onun aklına bile gelmemişken.
Şimdi ben gidicem gitmesine de hiç içime sinmiyor. Aşırı huzursuz oldum. Ben onun ailesiyle tartıştım diye misilleme yapmak için o da benimkilere düşman oldu. Aşırı saçma bir durum. Baya vicdanen rahatsızım şu an. Bu sıkıntıyı yapmakta haksız mıyım sizce? Ne biliyim gönlü olsa daha rahat hissedicektim de gönlü falan olmayacak. Kafam şişti bu konu konuşulduğundan beri düşünmekten.
Hemen cevap veremeyebilirim. Malum yaklaşık 2 aylık bebeğim var :) hepinizin yorumları için şimdiden teşekkür ederim.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?