Kesinlikle abartıyorsunuz. Eski konularınızda da her konunuzda da had safhada abartı taşıyor. 2004 de açtığınız konsomatris kardeşi getirip 2020 de yeni yaşanmış gibi açıp yakalanınca içimden atamadığım için deyip kaçıyorsunuz . Burada eşimle 17 yaşımda birlikte birlikte oldum deyip bir sayfa sonra 16 yaşımdaydım diyorsunuz. Haklı çıkmak için yaş da birer birer küçülüyor mu yoksa yaşadıklarınızdan mı emin değilsiniz diye düşündürüyor insana Olağan bir çocuk Köftesini yemedi gibi basit bir aile içi tartışmada sinir krizleri geçirip kendinize verdiğiniz zararlara dem vuruyorsunuz vs vs. Çok abartılı ve çok fazlası olduğu özellikle psikoloji eğitimi de olan kişiler için çok aleni hanımefendi!
Sizin prenses hayatınız olduğunu kim söyledi bu arada? Prenses hayatı olmayınca insanın yanlışı, çirkini sakıncalıyı seçme ve savunma, insanlara da sunma hakkı mı var?? Sizden başka ya da size haklı bir şekilde tepkisel yaklaşan insanların prenses hayatı yaşadığını sanmanız ne kolay. Oysa şu anlattıklarınızın kat kat zorunu yaşamış ama burada sizinle acı yarıştırmaya kalkmayan, hayatı boyunca zorluklarla savaşmış bir kadın karşınızdaki. Başa gelen felaketler seçimimiz değildir ama onlarla canla başla savaşmak ve doğruyu, iyiyi seçmek tamamen bizim seçimimizdir bunu bilin
Eşimi kötülemiyorum, kötü biri demiyorum demişsiniz tüm mesajlarınıza bakıp bu konuda sadece gülümsüyorum size. Ayrıca reşit olmadan birlikte olduğunuz adamla aileye karşı çıkarak evlenen ve onun maddi imkanları ile aileye destek olduğu için ayrılmadığınızı belirten sizsiniz. Hem evlenmeyi tercih edeyim hem imkanlarını yıllarca kullanayım hem de yaşlanınca evli adamlara aşık olup eşimi kötüleyip suçu da babama atayım diyerek mağdur rolüne bütünüyorsunuz
Hayatın beni sınaması konusuna gelince. Siz umsanız da ummasanız da hayat beni 17 yaşımdan beri ağır bir şekilde çeşitli şekillerde sınıyor. Yaşadıklarımdan insanları sorumlu tutarak çirkin ve kolay yolları seçmeyi tercih etmiyorum. Gerekeni ve zararlı olanı tek kalemde çizip atıyorum hayatımdan. Tek başıma ve sadece kendi çabamla hayatta dimdik duruyorum ve tek desteğim yüce Allah çok şükür
Hayatımda bir tek evli adam bana büyük bir aşk ilan edebildi o da mesajla. Karşıma çıkmaya cesaret edemezdi. Çok sevdiğim, yıllardır tanıdığım, kişiliğinden emin olduğum, son derece hoş ve beğenilen üst düzey bir insandı. Benim tavrım ve cevabımla başını kaldırıp yüzüme bakamadım, kariyerini bırakıp istifa etti. Bilmem anlatabiliyor muyum!?
Bu ne biçim hayat demem ben hanımefendi hiç bir hayat için. Bu ne yanlış bakış açısı, bu ne cehalet, bu ne akılsızlık, bu ne çirkinlik, bu ne dengesizlik ve bu ne nankörlük bu ne rezil bir seçim derim..
Eleştirmek kolay bir eylem filan değildir. Yanlışı, çirkinliği ısrarla savunmayı eleştirmek düzgün bir bakış açısı, güç ve dürüstlük gerektiren oldukça zor ve gerekli bir eylemdir. Yoksa şurada size "hıhı aşk bu tabi, umarım adam doğru söylüyordur, sen de çok çekmişsin be kızıımmm " demek çok kolaydı!
Sayfalar ve konular dolusu yazdıklarınızda tek doğru kararınız hastaneye yatıp tedavi olmanızdır. Ruh haliniz için bu şart. Kişiliğiniz ve seçimleriniziyse düzgün bir ruh hali ile değerlendirmeniz şart!