Anlatıyorum:
böyle e5 gibi bi yoldan yürüyorum, hava hafif yağmurlu. Kapı numarası 23’müş. Neyse, apartmana giriyorum. 1-2 kat çıkarken
Nevreste
yi bi komşusuyla konuşurken görüyorum kapı önünde. Çaktırmadan yan merdivenden çıkıyorum. diyorum sürpriz bozulmasın, yukarı çıkınca gelcek nasılsa
kapısına çıkıyorum ki bi masa var böyle şıkırtılı. Yav diyorum kadının kapısının önü bile şakırtılı şukurtulu
kapıyı kocası ve çocuklar açıyor. Ben Nevreste ablayı görmeye geldim diyorum. enişte de Nevreste merkeze indi, dur arayalım ama sen bu arada git Türk Kahvesi al gel, misafirimizsin içeriz diyor bana
sonra enişte, küçük oğlan, ben kapının önüne iniyoruz. Enişte bana yolu gösteriyor. Geldiğim yola doğru biraz yürüyorum, orada bi Avm varmış. O avm’ye kahve almaya gidiyorum
bu kadar