- 3 Ağustos 2012
- 4.881
- 14.177
Merhaba. Yine rezil ailemin başıma açtığı dertlerle karşınızdayım. Daha önceki konularımdan bilirsiniz madde ve alkol bağımlısı bir abim var. Annem ve eşimle karnım burnumda büyük abimin evine falan kaçmıştım. Bilmeyenler için link: Karnı burnunda aile, ev sorunları
Biz evimizi tuttuk yerleştik. Bu sığır da babamla kalmaya başladı. 46 gün önce doğum yaptım. Babam resmen zorlayarak kendi arkadaşı olan iyi bir profesöre beni ameliyat ettirdi. Bebeğimle annemle ve eşimle evime döndüm.
Abim olacak sığır ise doğumumdan kısa süre sonra annemin uyuşturucu merkezi haline getirdiği evinde linç edilircesine dayak yemiş. Kulağının patlamasından tutun vücudunda görünen eti yok. Tamamen mor. Tutturdu annem gelsin bana baksın diye. Yürüyebiliyor falan, ben o zamanlar daha eğilemiyorum dahi. Ameliyatlıyım. Her normal kadın gibi doğumdan sonra annemin desteğine ihtiyacım var. Üstelik annem aralık sonundan beri zaten bizle yaşıyor. Evi falan beraber taşıdık, bu herifin gazabından kurtulsun diye. Geçenlerde bu dayağı yediği zaman söylediğine göre kombiyi söküp satmışlar, evde dayak yemiş. Babam gururla alıp yerine koyacakmış.
Ben 20 günlük lohusayken babam benden para istedi. Param yoktu gönderemedim. Sık sık ister 2-3 güne geri gönderir. Babam ağrı kesici bağımlısı bu arada. İlaç getirteceğim falan demişti. Bir kere gönderemedim, 50 kere göndermemi yok sayıp arkamdan tonla şey söylemiş. Bir kere de yine ilaç diye para isteyip yemek sipariş etmiş. Halbuki bana söyleseydi ben gönderirdim ona canı ne istiyorsa. Arkamdan sürekli ama sürekli ameliyat parasını konuşuyormuş. Ona binlerce kez daha uygun bir doktora ameliyat olayım dedim. Kabul etmedi. Bu doktor olacak ben ödeyeceğim 100 bin de olsa dedi. Ağzımı açtığımda bile sinirleniyordu. Zorla iyilik yapıp başıma kakar oldu.
Bayramdan hemen önce babam ameliyat oldu. Oğluşu da yanında refakatçi kaldı dayak yemiş haliyle. Bunların en büyük isteği annemin gidip onlara bakması. Evi temizlemesi. Hizmet etmesi. Annemle babam ayrı, babam başkasıyla evli ve karısı yurtdışında. Annem eve gidip yemek falan yapacakmış, temizlik yapacakmış, hizmet edecekmiş. Ben lohusayken. Bebeğim böylesine zorken ve ben doğumdan çıktığım gibi çalışmaya dönmüşken (evden çalışıyorum).
Babamın hizmeti de sıradan bir hizmet değil bu arada. Uyuyor olun sizi uyandırıp yanındaki masada duran suyu ister. Günde abartısız 50 bardak çay ister. Kahvehane gibi hizmet etmeniz gerekir. Biz gidince bana ve eşime de hizmet ettirdiği için eşim rahatsız oluyor. Gitmek istemiyor.
Bayramın ikinci günü taburcu oldu. Biz de ziyarete gittik. Hem geçmiş olsuna hem de bayrama. Oğluşu da orada tabi. Annem oraya gitmek istemediği için beni suçluyorlar. Anneme sinir anımda “evliliğimin bebeksiz son üç ayını oğlunun rezillikleri yüzünden beraber geçirdik, şimdi benim zor günümde yanımda değilsen git orada kal o zaman” demiştim. Ki bence haklı bir cümleydi. Annem de “bakın kızım böyle diyor ben gelemem” demiş. Abim bu lafım yüzünden normal bir şekilde oturduğumuz esnada aniden “s… gidin” diye bizi evden kovdu. Babam o esnada bize “gitmeyin Allah aşkına burası benim evim” falan deyip abime ters yaptı. Abim yine klasik meyve bıçağıyla kendini kesmeye kalktı, şovunu yaptı. Yanımda da 40’lı bebeğim uyuyor o esnada. Neyse çıktık geldik evimize. Adresimi bilmedikleri için huzurluyum.
Dün babama mesaj attım. Beni ameliyat eden doktorun yani babamın arkadaşının annesi vefat etmiş. Belki baş sağlığı dilemek istersin arkadaşın sonuçta yazdım. Bana etmediği beddua, hakaret kalmadı. “Sen yediğim pidenin lafını ediyormuşsun, kocan hizmet etmek istemiyormuş, sen koca meraklısısın, Allah bin belanı versin” diye söylemediğini bırakmadı. Üstüne ruh hastası oğluşu aradı, “y… meraklısı, kendini iyi s…tir diye kocana yalakalık yapıyorsun” gibi iğrenç şeyler söyledi. Adresimi taksi durağından bulup buraya gelmekle tehdit etti. Eşime ve bana küfürler yağdırdı. Taksi durağını arayıp durumu anlattım. Adres vermemelerini söyledim. Zaten genelde o duraktan da binmiyordum.
Şimdi eşimin yakındığı ve benim inanamadığım şey benim gerizekalılığım. Babamla görüşüyorum diye o sığırın olduğu eve neden bir de bebeğimi alıp gittim ki? Daha önce de gitmiştik sakindi normale dönüyor sandım. O asla normale dönmez hep biliyordum ama en azından bize karşı iyiydi. İlk dayak yediğinde üzüldüm gittim eşimle. Pijamasını eşim giydirdi acıdı haline. Bize dualar falan ediyordu. Boğazını doyurmak için canının çektiği şeyleri söylüyordu ben de sipariş ediyordum.
Babama inanamıyorum, oğluna zaten alıştım da. Sırf yanında sadece oğlu kaldı hizmet edecek diye oğluna yalakalık yapıyor, beni harcıyor. İnsan kızına şıllık der mi? O küfürleri duyar da susar mı? Ne bencil insanmış benim kahramanım zannettiğim babam.
Karmakarışık oldu anlattıklarım farkındayım. Detay sorarsanız cevaplarım fırsat buldukça. İçimi boşaltmak istedim. Sütüm olaylardan beri çok azaldı. En çok da buna üzülüyorum. Onca masraf edip ev taşıdım. İnşallah bulamazlar adresimi…
Biz evimizi tuttuk yerleştik. Bu sığır da babamla kalmaya başladı. 46 gün önce doğum yaptım. Babam resmen zorlayarak kendi arkadaşı olan iyi bir profesöre beni ameliyat ettirdi. Bebeğimle annemle ve eşimle evime döndüm.
Abim olacak sığır ise doğumumdan kısa süre sonra annemin uyuşturucu merkezi haline getirdiği evinde linç edilircesine dayak yemiş. Kulağının patlamasından tutun vücudunda görünen eti yok. Tamamen mor. Tutturdu annem gelsin bana baksın diye. Yürüyebiliyor falan, ben o zamanlar daha eğilemiyorum dahi. Ameliyatlıyım. Her normal kadın gibi doğumdan sonra annemin desteğine ihtiyacım var. Üstelik annem aralık sonundan beri zaten bizle yaşıyor. Evi falan beraber taşıdık, bu herifin gazabından kurtulsun diye. Geçenlerde bu dayağı yediği zaman söylediğine göre kombiyi söküp satmışlar, evde dayak yemiş. Babam gururla alıp yerine koyacakmış.
Ben 20 günlük lohusayken babam benden para istedi. Param yoktu gönderemedim. Sık sık ister 2-3 güne geri gönderir. Babam ağrı kesici bağımlısı bu arada. İlaç getirteceğim falan demişti. Bir kere gönderemedim, 50 kere göndermemi yok sayıp arkamdan tonla şey söylemiş. Bir kere de yine ilaç diye para isteyip yemek sipariş etmiş. Halbuki bana söyleseydi ben gönderirdim ona canı ne istiyorsa. Arkamdan sürekli ama sürekli ameliyat parasını konuşuyormuş. Ona binlerce kez daha uygun bir doktora ameliyat olayım dedim. Kabul etmedi. Bu doktor olacak ben ödeyeceğim 100 bin de olsa dedi. Ağzımı açtığımda bile sinirleniyordu. Zorla iyilik yapıp başıma kakar oldu.
Bayramdan hemen önce babam ameliyat oldu. Oğluşu da yanında refakatçi kaldı dayak yemiş haliyle. Bunların en büyük isteği annemin gidip onlara bakması. Evi temizlemesi. Hizmet etmesi. Annemle babam ayrı, babam başkasıyla evli ve karısı yurtdışında. Annem eve gidip yemek falan yapacakmış, temizlik yapacakmış, hizmet edecekmiş. Ben lohusayken. Bebeğim böylesine zorken ve ben doğumdan çıktığım gibi çalışmaya dönmüşken (evden çalışıyorum).
Babamın hizmeti de sıradan bir hizmet değil bu arada. Uyuyor olun sizi uyandırıp yanındaki masada duran suyu ister. Günde abartısız 50 bardak çay ister. Kahvehane gibi hizmet etmeniz gerekir. Biz gidince bana ve eşime de hizmet ettirdiği için eşim rahatsız oluyor. Gitmek istemiyor.
Bayramın ikinci günü taburcu oldu. Biz de ziyarete gittik. Hem geçmiş olsuna hem de bayrama. Oğluşu da orada tabi. Annem oraya gitmek istemediği için beni suçluyorlar. Anneme sinir anımda “evliliğimin bebeksiz son üç ayını oğlunun rezillikleri yüzünden beraber geçirdik, şimdi benim zor günümde yanımda değilsen git orada kal o zaman” demiştim. Ki bence haklı bir cümleydi. Annem de “bakın kızım böyle diyor ben gelemem” demiş. Abim bu lafım yüzünden normal bir şekilde oturduğumuz esnada aniden “s… gidin” diye bizi evden kovdu. Babam o esnada bize “gitmeyin Allah aşkına burası benim evim” falan deyip abime ters yaptı. Abim yine klasik meyve bıçağıyla kendini kesmeye kalktı, şovunu yaptı. Yanımda da 40’lı bebeğim uyuyor o esnada. Neyse çıktık geldik evimize. Adresimi bilmedikleri için huzurluyum.
Dün babama mesaj attım. Beni ameliyat eden doktorun yani babamın arkadaşının annesi vefat etmiş. Belki baş sağlığı dilemek istersin arkadaşın sonuçta yazdım. Bana etmediği beddua, hakaret kalmadı. “Sen yediğim pidenin lafını ediyormuşsun, kocan hizmet etmek istemiyormuş, sen koca meraklısısın, Allah bin belanı versin” diye söylemediğini bırakmadı. Üstüne ruh hastası oğluşu aradı, “y… meraklısı, kendini iyi s…tir diye kocana yalakalık yapıyorsun” gibi iğrenç şeyler söyledi. Adresimi taksi durağından bulup buraya gelmekle tehdit etti. Eşime ve bana küfürler yağdırdı. Taksi durağını arayıp durumu anlattım. Adres vermemelerini söyledim. Zaten genelde o duraktan da binmiyordum.
Şimdi eşimin yakındığı ve benim inanamadığım şey benim gerizekalılığım. Babamla görüşüyorum diye o sığırın olduğu eve neden bir de bebeğimi alıp gittim ki? Daha önce de gitmiştik sakindi normale dönüyor sandım. O asla normale dönmez hep biliyordum ama en azından bize karşı iyiydi. İlk dayak yediğinde üzüldüm gittim eşimle. Pijamasını eşim giydirdi acıdı haline. Bize dualar falan ediyordu. Boğazını doyurmak için canının çektiği şeyleri söylüyordu ben de sipariş ediyordum.
Babama inanamıyorum, oğluna zaten alıştım da. Sırf yanında sadece oğlu kaldı hizmet edecek diye oğluna yalakalık yapıyor, beni harcıyor. İnsan kızına şıllık der mi? O küfürleri duyar da susar mı? Ne bencil insanmış benim kahramanım zannettiğim babam.
Karmakarışık oldu anlattıklarım farkındayım. Detay sorarsanız cevaplarım fırsat buldukça. İçimi boşaltmak istedim. Sütüm olaylardan beri çok azaldı. En çok da buna üzülüyorum. Onca masraf edip ev taşıdım. İnşallah bulamazlar adresimi…
