ihtiyac duydugun kadar tuket

Ve birde bunun üzerine psikoterapi alıyorsunuz yada almışsınız gerçekten tebrik ederim.zararın neresinden dönerseniz kardır,birçoğu insan hiçbirzaman dönemiyor,öyle haybeye yaşayıp gidiyor.

Gerçekten maşallah,günü çok güzel kullanıyorsunuz.Birde tabi bir insanın isteyince beler başarabileceğini bize gösteriyorsunuz.gerci ben tembelim ve cook halsizim,vucut direncimde,bagısıklıgımda düsüktür.Bende zamanımı güzel yönetmek ve günümü verimli geçirmek istiyorum..acaba böyle bir başlık açıp o gün neler yaptığımızı yazsak mı?
Bence cok iyi olur
Verimli bir yasamın özlemini çeken benzer insanlar gibi görünüyoruz
Birbirimizi motive etsek güzel olur
 
merhaba kızlar
öncelikle herkese teşekkür ederim.
ben psikoloğa işyerinde yaşadığım mobbing nedeniyle başvurmuştum aslında. ama ben de farkındalık yaratmayı başardı doktorum.
çok iyi bi işim, yaşıma rağmen büyük başarıları, iyi bi kazancım, çok iyi bi eşim ve bi oğlum var (bunları övünmek için söylemiyorum). yani bi insanı mutlu edecek herşeyim vardı. ama ben tuhaf bi şekilde çok mutsuzdum. kalbimin üstünde sürekli bi taş varmış gibi hissediyordum. hep sinirliydim. gezsem de evde de otıursam hepo agresif hep mutsuz.
içimde birşeylerin boşluğunu yaşıyordum ama ne olduğunu bilmiyordum. işten çıkınca komşuya uğruyordum. orada dedikodu yapılıyordu. şu olmuş bu olmuş sürekli insanlara kendimi sevdirmeye çalışıyordum. beni aramayanlara kırılıyor kafamda kocaman yapıyordum.
ve sürekli alıyordum. sadece kılık kıyafet değil. havlu nevresim tabak çanak kaşık aklınıza ne gelirse. alışveriş sitelerinde fink atıyordum. sürekli alıyordum almak için bahaneler üretip almaya yer arıyordum. kartımın taksitleri 2500 tl civarıydı bi ara.
elimden telefonu düşürmüyordum. sürekli nette idim. face bakıyor insanların kıyafetlerini eşyalarını inceliyor. ay ben de bundan alayım. ben de bu renk kazak alayım diyordum.
geçen sene haziran gibi psikoloğa başladım.
bana kartalın hikayesini anlattı. nette bulabilirsiniz.
sonra bi kitap okudum güneş çavması...hayat bambaşka görünmeye başladı gözümde.
psikoloğa devam ettim.
o bana hiç bir şekilde şunu yap bunu yap demedi.
ben namaz kılmaya başladım. eskiden de kılardım ama bilinçsiz kılıyor muşum. bırakmıştım kılmayı.
sonra esma-ül hüsnayı öğrendim. okudum araştırdım.
baktım ki komşulara gitmeyi bırakmışım.
sonra farkına vardım ki artık alışveriş de yapmıyorum.
demem o ki kızlar içinizde ki boşluğu dolduracak şeyler yapın.
emin olun zamanla hepsi yerine oturuyor.
şimdi en keyif aldığım şey abdest alıp ezan ssaatini beklemek.
işten eve koşarak gidiyorum. ikindiyi kılmak için.
nerdeyse 2 aydrı hiçbir komşunun evine girmedim.
şu anda tek sıkıntım face. onu da kapatacağım en kısa sürede.

bahsettiğiniz topiği açabiliriz.
şu anda işteyim. sonra yine yazarım.
eğer bi kişiye faydam olursa ne mutlu bana.
 
merhaba kızlar
öncelikle herkese teşekkür ederim.
ben psikoloğa işyerinde yaşadığım mobbing nedeniyle başvurmuştum aslında. ama ben de farkındalık yaratmayı başardı doktorum.
çok iyi bi işim, yaşıma rağmen büyük başarıları, iyi bi kazancım, çok iyi bi eşim ve bi oğlum var (bunları övünmek için söylemiyorum). yani bi insanı mutlu edecek herşeyim vardı. ama ben tuhaf bi şekilde çok mutsuzdum. kalbimin üstünde sürekli bi taş varmış gibi hissediyordum. hep sinirliydim. gezsem de evde de otıursam hepo agresif hep mutsuz.
içimde birşeylerin boşluğunu yaşıyordum ama ne olduğunu bilmiyordum. işten çıkınca komşuya uğruyordum. orada dedikodu yapılıyordu. şu olmuş bu olmuş sürekli insanlara kendimi sevdirmeye çalışıyordum. beni aramayanlara kırılıyor kafamda kocaman yapıyordum.
ve sürekli alıyordum. sadece kılık kıyafet değil. havlu nevresim tabak çanak kaşık aklınıza ne gelirse. alışveriş sitelerinde fink atıyordum. sürekli alıyordum almak için bahaneler üretip almaya yer arıyordum. kartımın taksitleri 2500 tl civarıydı bi ara.
elimden telefonu düşürmüyordum. sürekli nette idim. face bakıyor insanların kıyafetlerini eşyalarını inceliyor. ay ben de bundan alayım. ben de bu renk kazak alayım diyordum.
geçen sene haziran gibi psikoloğa başladım.
bana kartalın hikayesini anlattı. nette bulabilirsiniz.
sonra bi kitap okudum güneş çavması...hayat bambaşka görünmeye başladı gözümde.
psikoloğa devam ettim.
o bana hiç bir şekilde şunu yap bunu yap demedi.
ben namaz kılmaya başladım. eskiden de kılardım ama bilinçsiz kılıyor muşum. bırakmıştım kılmayı.
sonra esma-ül hüsnayı öğrendim. okudum araştırdım.
baktım ki komşulara gitmeyi bırakmışım.
sonra farkına vardım ki artık alışveriş de yapmıyorum.
demem o ki kızlar içinizde ki boşluğu dolduracak şeyler yapın.
emin olun zamanla hepsi yerine oturuyor.
şimdi en keyif aldığım şey abdest alıp ezan ssaatini beklemek.
işten eve koşarak gidiyorum. ikindiyi kılmak için.
nerdeyse 2 aydrı hiçbir komşunun evine girmedim.
şu anda tek sıkıntım face. onu da kapatacağım en kısa sürede.

bahsettiğiniz topiği açabiliriz.
şu anda işteyim. sonra yine yazarım.
eğer bi kişiye faydam olursa ne mutlu bana.
Çocukken oyuncaklar çikolatalar istiyoruz
Ergenlikte Karşı cinsi, kariyeri istiyoruz, kariyer sahibi oluyoruz evleniyoruz, çocuk ev araba istiyoruz, yine sahip olabiliyoruz ama bunların hiç biri huzur vermiyor
Benim aradığım da huzur
Kalp huzuru
Hırs rekabet kıskançlık vs tüm bu kirli huylar huzur vermiyor
 
Çocukken oyuncaklar çikolatalar istiyoruz
Ergenlikte Karşı cinsi, kariyeri istiyoruz, kariyer sahibi oluyoruz evleniyoruz, çocuk ev araba istiyoruz, yine sahip olabiliyoruz ama bunların hiç biri huzur vermiyor
Benim aradığım da huzur
Kalp huzuru
Hırs rekabet kıskançlık vs tüm bu kirli huylar huzur vermiyor

Aynen kimin nasıl davranıcagını bilmiyoruz bugün selam veren yarın yüzümüze bakmıyor. Sürekli birilerini memnunda edemeyiz. Herkez çıkar peşinde sürekli ilgi bekleyen ama ilgisiz kalan toplum var. O kadar çok hüsrana uğradım ki tek kalemde herkezi sildim. Tabi yine çıkıyor böyleleri karşıma.
 
Çocukken oyuncaklar çikolatalar istiyoruz
Ergenlikte Karşı cinsi, kariyeri istiyoruz, kariyer sahibi oluyoruz evleniyoruz, çocuk ev araba istiyoruz, yine sahip olabiliyoruz ama bunların hiç biri huzur vermiyor
Benim aradığım da huzur
Kalp huzuru
Hırs rekabet kıskançlık vs tüm bu kirli huylar huzur vermiyor
evet hep birşeyler istiyoruz elde etikçe de daha fazla istiyoruz.
aslında bunun çözümü dünya sevgisinin minimuma indirilmesi bence.

Aynen kimin nasıl davranıcagını bilmiyoruz bugün selam veren yarın yüzümüze bakmıyor. Sürekli birilerini memnunda edemeyiz. Herkez çıkar peşinde sürekli ilgi bekleyen ama ilgisiz kalan toplum var. O kadar çok hüsrana uğradım ki tek kalemde herkezi sildim. Tabi yine çıkıyor böyleleri karşıma.
ben çevremdeki herkesi tabi bana zarar veren, bana bir şey katmayan insanları yavaş yavaş sildim hayatımdan.
kimseye bir şey anlatmam. hiç kimse beni tam olarak tanıdığını söyleyemez.
ilişkilerimde asla vıcık vıcık değilimdir. bazen yalnızlığı seviyorum.
zamanımı verecek insanları daha irdeleyerek seçiyorum.
ben kendimle mutluyum.
seviyorum böyle yaşamayı
 
ben çevremdeki herkesi tabi bana zarar veren, bana bir şey katmayan insanları yavaş yavaş sildim hayatımdan.
kimseye bir şey anlatmam. hiç kimse beni tam olarak tanıdığını söyleyemez.
ilişkilerimde asla vıcık vıcık değilimdir. bazen yalnızlığı seviyorum.
zamanımı verecek insanları daha irdeleyerek seçiyorum.
ben kendimle mutluyum.
seviyorum böyle yaşamayı
Yalnızlığı seviyorum bende.Yaşadığımı bilen 1-2 kişi olsa yeter :) Zaten kurallarım var karşımda kişinin tavırlarına bakarım.
Böyle ben başkalarına özel hayatlarını sormazken, herkesin bana sormasına sinir oluyordum. Anlatmıyorum ama sinir oluyorum. Sinir olduğumu da belli edemiyorum daha çok sinir oluyorum :KK12:
Alışveriş benimde herkes gibi bir boşluğu doldurmak olmuştu.
 
Bu kadar takılacak bir şey yok bence.
Tüketmek kişinin insiyatifinde, kimisi kıyafete meraklı kimisi gezmeye.
Ben misal alışveriş yaparak mutlu olan biri değilim, doğal olarak 3 parça kıyafetle idare edebilirim. Ev işi yapmaktan hoşlanmam ve vaktimin tamamını ev işiyle geçirsem boş yaşadığımı düşünürüm.
Film izlemeye bayılırım, başkasına göre boş geçer bana göre oldukça zevkli.
Başka ülke görmek için bütün sene çalışıp para biriktirmek borçlarım hafifleyince ilk yapacağım şeylerden ama başkasına göre gereksiz.
Yeni şeyler keşfetmedikten sonra yaşamak pek zevkli gelmiyor bana ve kişinin ihtiyaçları da değişiyor.
 
merhaba kızlar
öncelikle herkese teşekkür ederim.
ben psikoloğa işyerinde yaşadığım mobbing nedeniyle başvurmuştum aslında. ama ben de farkındalık yaratmayı başardı doktorum.
çok iyi bi işim, yaşıma rağmen büyük başarıları, iyi bi kazancım, çok iyi bi eşim ve bi oğlum var (bunları övünmek için söylemiyorum). yani bi insanı mutlu edecek herşeyim vardı. ama ben tuhaf bi şekilde çok mutsuzdum. kalbimin üstünde sürekli bi taş varmış gibi hissediyordum. hep sinirliydim. gezsem de evde de otıursam hepo agresif hep mutsuz.
içimde birşeylerin boşluğunu yaşıyordum ama ne olduğunu bilmiyordum. işten çıkınca komşuya uğruyordum. orada dedikodu yapılıyordu. şu olmuş bu olmuş sürekli insanlara kendimi sevdirmeye çalışıyordum. beni aramayanlara kırılıyor kafamda kocaman yapıyordum.
ve sürekli alıyordum. sadece kılık kıyafet değil. havlu nevresim tabak çanak kaşık aklınıza ne gelirse. alışveriş sitelerinde fink atıyordum. sürekli alıyordum almak için bahaneler üretip almaya yer arıyordum. kartımın taksitleri 2500 tl civarıydı bi ara.
elimden telefonu düşürmüyordum. sürekli nette idim. face bakıyor insanların kıyafetlerini eşyalarını inceliyor. ay ben de bundan alayım. ben de bu renk kazak alayım diyordum.
geçen sene haziran gibi psikoloğa başladım.
bana kartalın hikayesini anlattı. nette bulabilirsiniz.
sonra bi kitap okudum güneş çavması...hayat bambaşka görünmeye başladı gözümde.
psikoloğa devam ettim.
o bana hiç bir şekilde şunu yap bunu yap demedi.
ben namaz kılmaya başladım. eskiden de kılardım ama bilinçsiz kılıyor muşum. bırakmıştım kılmayı.
sonra esma-ül hüsnayı öğrendim. okudum araştırdım.
baktım ki komşulara gitmeyi bırakmışım.
sonra farkına vardım ki artık alışveriş de yapmıyorum.
demem o ki kızlar içinizde ki boşluğu dolduracak şeyler yapın.
emin olun zamanla hepsi yerine oturuyor.
şimdi en keyif aldığım şey abdest alıp ezan ssaatini beklemek.
işten eve koşarak gidiyorum. ikindiyi kılmak için.
nerdeyse 2 aydrı hiçbir komşunun evine girmedim.
şu anda tek sıkıntım face. onu da kapatacağım en kısa sürede.

bahsettiğiniz topiği açabiliriz.
şu anda işteyim. sonra yine yazarım.
eğer bi kişiye faydam olursa ne mutlu bana.
Çok güzel degisebilmeniz.bana bazen imkansız geliyor,yıllardır kendime verdiğim sözler ve tutamayisim,ama benimde içsel değişimim kızımin doğumundan sonra başladı.öncesinde maddi hedeflerim vardı,şimdi manevî hedeflerim var.kızımın bazı sağlık sorunlarıyla uğraşmak hayatın anlamsızlığını daha doğrusu gerçek anlamının farkına varmamı sağladı.bir ışık yakaladım peşinden gitmeye çalışıyorum ama gözalıcı bir dünya,mükemmel bir dünya değil yakalamaya çalıştığım,işte tam olarak tanimlayamadigim ama her an yeni bir yön keşfettiğim bir dünya.içsel olarak,düşüncede halledemedigimiz sorunlarımızı davranislarimizi değiştirerek cozemeyecegimizi okudum biryerde. O nedenle buradaki farklı fikirler zihnimizde bir kapı acar umudunu taşıyorum.
 
Mia- Mia- ben de sürekli soru soranlara sinir oluyorum. Ya arkadaş sana ne benim özel hayatımdan kazandığım paradan yaptığım alışverişten ben anlatmak istesem anlatırım zaten
Koalina Koalina Hayattaki öncelikleri dengeleyebilmek zaten mesele. Herşeyin fazlası zarar. Benim Hayattaki önceliğim çocuğumla anı biriktirmek.
Her yıl mümkün olduğunca Yurtdışına çıkıyoruz. Çok mu zenginiz hayır. Sistemli bi ilerleme ile maddi olarak bize koymayacak şekilde ayarlamaya çalışıyoruz.
philosophy philosophy umarım o ışığın peşinden gidersin canım. Çok Geçmil olsun kızına. Hayat aslında çok basit. Onu biz Karmaşık hale getiriyoruz.
Havalar hemen soğudu ve henüz parası bile ödenmemiş gömlekler bajarlıklar etiketiyle kaldı dolapta giyilmeden.
 
Hanımlar merhaba...paranın,vaktin,insanın kısacası hayatın kıymetini bilen insanlarin yorumlarına şiddetle ihtiyacım var. Ben sürekli birşeyler almak ıstiyorum,ve neye gerçekten ihtiyacım var bunu anlayamıyorum.sürekli birşeyler almak için hem para hemde vakit kaybediyorum.bu konudan çok rahatsızım hem maddi hem manevi.özellikle aldiklarim sonradan canımı çok sıkıyor.Ben ihtiyacı kadar tüketen insanlara hayranım,bunun maddiyatla ilgisi yok bence bu bir yaşam felsefesi kapitalizme esir olmamış tüketim çılgınlığına dur diyen üstelik maddi imkanı varken,hayat felsefesini basitlik sadelik üzerine kurmuş insanlardan yardım istiyorum.Ben bu durumun nasıl üstesinden gelebilirim acaba?
merak ettim,nasıl gidiyor?alışveriş tutkunuza çözüm bulabildiniz mi?
 
merak ettim,nasıl gidiyor?alışveriş tutkunuza çözüm bulabildiniz mi?
Yani konuyu açtığımdan beri alışveriş yapmadım kıyafet olarak.ama geçici bir çözüm değil eşyaya bakış açımı değiştirmek istiyorum.kendime telkin veriyorum yazılar okuyorum,buradaki arkadaşların fikirlerinden faydalaniyorum vs. Zaman alacak gibi.
 
Aynen kimin nasıl davranıcagını bilmiyoruz bugün selam veren yarın yüzümüze bakmıyor. Sürekli birilerini memnunda edemeyiz. Herkez çıkar peşinde sürekli ilgi bekleyen ama ilgisiz kalan toplum var. O kadar çok hüsrana uğradım ki tek kalemde herkezi sildim. Tabi yine çıkıyor böyleleri karşıma.
Bu konuda benim soğuk olduğumu söylerler, insanlara çok takilmam,yalnızlıktan hoşlanırim,samimi olup olmayacagim insanları belirlemekte yanilmadim su ana kadar.tavırlarından hoşlanmadığım insanlara katlanmam,insan ilişkilerinde sıkıntım yok,para ile olduğundan daha başarılıyım o konuda.:)
 
Yani konuyu açtığımdan beri alışveriş yapmadım kıyafet olarak.ama geçici bir çözüm değil eşyaya bakış açımı değiştirmek istiyorum.kendime telkin veriyorum yazılar okuyorum,buradaki arkadaşların fikirlerinden faydalaniyorum vs. Zaman alacak gibi.
Zaman alsa da olacak bence.
Ben de en son 21 Eylül de alışveriş yaptım. Bir ay olacak haftaya. Eskiden bi hafta birşey almayınca bunu başarı olarak düşünüyordum.
Ha bugün kitap aldım netten. Ama onu saymıyorum tabi.
 
Zaman alsa da olacak bence.
Ben de en son 21 Eylül de alışveriş yaptım. Bir ay olacak haftaya. Eskiden bi hafta birşey almayınca bunu başarı olarak düşünüyordum.
Ha bugün kitap aldım netten. Ama onu saymıyorum tabi.
Bende arada internetten bir pantolon sipariş ettim ama bedeni yoktu gelmedi allahtan.onun dışinda ufak tefek şeyler.benim birde yemek düzenimi değiştirme isteğim var,unsuz ve şekersiz beslenmek istiyorum.isteklerim çok benim :) bakalım hayırlısı,belki bir noktada düzelmeye başlarsam diğerleri de peşinden gelir...
 
Bende arada internetten bir pantolon sipariş ettim ama bedeni yoktu gelmedi allahtan.onun dışinda ufak tefek şeyler.benim birde yemek düzenimi değiştirme isteğim var,unsuz ve şekersiz beslenmek istiyorum.isteklerim çok benim :) bakalım hayırlısı,belki bir noktada düzelmeye başlarsam diğerleri de peşinden gelir...
Bi yerden başlayınca ve mutlu oldukça gerisi gelevektir.
Bugün kitapları trendyoldan aldım.
Uzun zamandır alışveriş yapmıyordum o siteden.
Eski siparişlerime baktım. Allahım neler almışım. Bazılarını geri yollamışım bazılarını ben başkalarına verdim. Baktıkça hatırladım hatırladıkça kendime daha çok kızdım.
 
Bende gectigimiz yillarda kilo aldim. Beden beden kiyafelerim var. Ve yeni kiyafetler. Atmaya da vermeye de kiyamiyorum. ZAyiflamayi umuyorum ve onlari tekrar giyebilmeyi umuyorum. Ama bu iki yildir boyle. Kilo veremedim. Napsam ki cikarsammi elden ise yaramayan kalabaligi ?
 
Bende gectigimiz yillarda kilo aldim. Beden beden kiyafelerim var. Ve yeni kiyafetler. Atmaya da vermeye de kiyamiyorum. ZAyiflamayi umuyorum ve onlari tekrar giyebilmeyi umuyorum. Ama bu iki yildir boyle. Kilo veremedim. Napsam ki cikarsammi elden ise yaramayan kalabaligi ?
sevgili kondo derki.
vereceklerini ver atacaklarını at 1 yıl sonra dönüp baktığında hiçbirinin yerini aramadığını göreceksin:) yani ihtıyacın olmayacak. belkı sen zayıflayınca onları begenmıyeceksın yada modası geçecek,birde böyle bak olaya...
 
Bende gectigimiz yillarda kilo aldim. Beden beden kiyafelerim var. Ve yeni kiyafetler. Atmaya da vermeye de kiyamiyorum. ZAyiflamayi umuyorum ve onlari tekrar giyebilmeyi umuyorum. Ama bu iki yildir boyle. Kilo veremedim. Napsam ki cikarsammi elden ise yaramayan kalabaligi ?
zayıflayınca yenilerini almak isteyeceksin.
bence verebildiğini ver. en azından dolap bekleyeceğine birisi sevinsin.
 
son üç aydır bunu başarıyorum sanırım, yeni bir işe başladım bir önceki işimden daha az kazanıyorum.Buda bana şunu öğretti Akan çay her zaman kütük getirmez o yüzden ihtiyacım varsa alıyorum yoksa birikim.Şuan daha az gelirim var , ama bir sonraki aşama işten çıkıp hiç gelirim kalmaması olabilir..Benim tek kendime hakim olamadığım konu hediye almak,anneme yeğenlerime bir hafta önce aldığım şeyi beğendilerse gidip başka rengini almak..Ama onuda aşıcam en kısa zamanda
 
Bende gectigimiz yillarda kilo aldim. Beden beden kiyafelerim var. Ve yeni kiyafetler. Atmaya da vermeye de kiyamiyorum. ZAyiflamayi umuyorum ve onlari tekrar giyebilmeyi umuyorum. Ama bu iki yildir boyle. Kilo veremedim. Napsam ki cikarsammi elden ise yaramayan kalabaligi ?

Öncelikle sana olmayan kıyafetleri ayır kenara ve sevmediklerinide ayır poşete koy. Eger aklına gelmiyosa vermelisin.Mesela ben verdim ama yenı birsey de almıyorum. Artık dolabımda ne var görebiliyorum şimdi daha güzel uyumlu giyiniyorum eskiden dolabımda ne denk geliyorsa gıyıyordum dipte kalanlar bütün sezon bekliyordu.Mademki kilo vericeksin şimdi kıyafet alma zayıflayınca alırsın.Hem baştan sona yenilenmiş olursun.
 
Back
X