ben dedim zaten kızım istemiyor isterse konuşur görüşür
ama onunla yaşayacağım diyemez
bugüne kadar 2 çocuğuna paşalar gibi bakmış kızının ne halde olduğundan haberdar olmayan bi adamı bana tercih edemez
ederse silerim
herkesin şartları farklı
ben onu doğurmak için ölümlerden döndüm
ona veremediklerimi başka çocuğa vermemek için bir daha çocuk yapmamaya karar verdim
hayatımı sadece ona adadım
bir sülale bir çocuğa bakıyoruz
biz ona gözümüz gibi bakıp büyütüp de 20 yaşına gelince adı baba olan şerefsizle yaşayamaz
konuşsun görüşsün ayrı ona yine bişey demiyorum
ben kızımı kocasından dayak yiyip aldatılıp ayrılmasa da silerim
sırf kocası istemiyor diye bana gelip gitmesine arayıp sormasına karışırsa ve kızım da onu dinlerse o zaman da silerim
büyük konuşuyorum
büyük konuştuğum tek şey başıma geldi
konuştuğumu yaparım yapmayacağımı da konuşmam
Siz bilirsiniz.
Fakat bu evladınız için yaptıklarınız zaten yapmanız gereken şeyler.
Siz bir tanesine bakmışsınız ben iki tane minicik çocuğa.
Bunlar fedakarlık değil yapılması gerekenler.
Biz de gözümüz gibi bakıyoruz çocuklarıma.
Özellikle babamın yaptıklarına cümle alem şaşırıyor.
Nasıl bir sevgi bu diye.
Ama ben tercihi evladıma bırakırım. Ona duyudğum saygıdan.
Ve ne yaparsa yapsın hep arkasında olurum.
Onu doğurmak için ölümlerden dönmüşsünüz.
İyi de kızınızın kabahati değil ki bu.
Her annenin başına gelebilir.
Sırf bunlar oldu diye sizin dediğinizi yapmak zorunda bırakmanız sizden uzaklaştırmasın kızınızı..
Bir de ona veremediklerimi diyerek maddi sıkıntılarınız olduğunu anlıyorum.
İnanın o yoldan da geçtim.
Çocuğa verilebilecek en önemli şeyler sevgi, huzur ve onunla geçireceğiniz zaman.
Dünyayı bağışlasanız bunları vermedikten sonra ne fayda