bir sevgilim vardı.ben istanbulda otururken o bodrumda oturuyordu.başta onu gördüğümde amaaan bu mu bana bakar dedim.onu bana ablam göstermişti. başta ablamla şakalaşırken ablam msnde benim fotoğraflarımı koymaya başlamış.çocukta beni merak etmiş.işte ablamda öle hemen kız vermem gibisinden bizi bir kaç gün bekletti msnlerimizi birbirimize vermedi.neyse sonra tanıştık vs. bir şekilde çıkmaya başladık.uzaklığımıza rağmen o kadar mutluydukki anlatılamaz.. resmen o uzaklık kenetledi bizi. o spor müsabakalrı için istanbula gelecekti. hayaller kuruyorduk.. daha sonra öyle böyle derken 8 ay geçti.. 8 ayın sonunda durduk yere ayrılmak istedi zaten nerdeyse hiç kavgamızda olmamıştır.sebebini anlamadım biraz üstüne gittim. ama bi şekilde bu ilişki bitti.. ondan haber alamadım. arkadaşlarına mesajlar emailler yolladım hep beni engellediler cevap vermediler. sonra bi gün o bana cevap verdi olmaz daha fazla zorlama ben çok kötü şeyler yaptım dedi.. bende dedim yani çoktan kasıt ne kadar kötü bir şey yapabilirsin.. oda sonunda itiraf etti ben uyuşturucu kullandım dedi.kendimden geçmiştim artık seni bile gözüm görmez olmuştu dedi. ailesi onu tedavi için hastaneye yatırmış.. ancak bunları bana söylerken bile kafası iyi değildi :s daha sonra aradan yine uzun bir zaman geçti ve msnde karşıma çıkageldi ve özür diledi ben iyileştim dedi ve sen bunları asla haketmicek bir kızdın dedi.. kahretsinki ona karşı sönmeyen aşkımı yine alevlendirmişti.. bnde 1-2 gün sonra itiraf ettim böle böle unutamadım olurmu bi daha diye. oda eğer seni gerçkten sevmeseydim şuan sana cevap vermezdim dedi.. ve artık ben değiştim ve bir çıktığım var 4 aydır seviyorum onu. seninde yaşantına devam etmeni istiyorum dedi. ben ondan sonra 1 çocukla çıktım ve ondanda aklımda hala önceki sevgilim var diye ayrıldım.. şuan aradan tam 1 sene geçti hiç bir çıkma teklifine gönülden yanıt veremiyorum :s ne evet ne hayır. gerçekten seveceğim insanlar bile karşıma çıkınca resmen aşk duygularım yok oluyo.. öyle soyutlandımki aşktan sevgiden bi sevgiliden.. kendimi anlamıyorum. hala ona benzeyen hatta onun adıyla aynı adlarda kişileri çıkartıyorum karşıma :s olmadı işte 1 sene 2 sene derken hala unutamadım.ve bugünde diyorum çıkıp gelse bir saniye tereddüt etmem evet derim ona. o sanki ayrıldığım yıllardır evli olduğum ve çok sevip bağlandığım bir koca gibi :s ..... sonuç olarak bana yardım edin. sonum psikologlukmudur.. yoksa dertleşmekmidir nedir.. bir şekilde gitmiyor bu içimdekiler. lütfen fikirlerinizi paylaşın benimle hala gözlerimin yaşarmasına sebep olan durumda bana yardım edin :s senağlama:gitme:
Son düzenleyen: Moderatör:
