- 15 Kasım 2014
- 1.234
- 1.732
- 133
iyi günler kızlar. ben üni 2. sınıf öğrencisiyim ve liseden beri 3.5 senedir konuştuğum bi sevgilim var. bunca yıldır aramızda artık samimiyet, güven oluştuğu halde onu aileme bi türlü anlatamıyorum, daha doğrusu onlar çocukla tanışmayı kesin dille reddediyorlar. altını çiziyorum hem de tanımıyorlar. arkadaşlarım ve bazı kuzenlerim ile bizi birbirimize yakıştırıyorken ailem nuh diyor peygamber demiyor. erkek kardeşim olacak o hıyar da son zamanlarda istediği şeyleri yapmazsam aileme söylemekle tehdit etmeye başladı. hem kültürel farklılıklar (o Boşnak ben Aleviyim) hem de bizimkilerin kafasındaki mükemmeliyetçi senaryolar yüzünden yaşamaktan bile soğudum. böyle zamanları yaşamış kişilerin tecrübesine ihtiyacım var. aileme rest çekmek veya onları reddetmek kesinlikle istemiyorum lakin meslek sahibi olduğum zaman bile düşüncelerime saygı duymayacak olurlarsa onlara inat hiç kimseyle evlenmem.
Bence hiç tanıştırma daha 2. Sınıftaymışsın zaten niye bu kadar sıkıntı yaptınız ki
bende 2. sinifim lisefen beri uzun iliskim var aleviyim ama okul bitmeden is sahibi olmadan tanistirmicam. Babam bu yasta musaade etmez . Sende oyle yap tam olgun bir birey olarak karsilarina cikarsan din mezhep farkini cok irdelemezler daha erken