ikimizde kendimizi haklı olarak görüyoruz

marhabalar. erkek arkadaşımla şu sıralar çok fazla tartışıyoruz. farklı şehirlerdeyiz kızlar ve ben çok kıskancım aynı şekilde o da. güvensizlik değil ama ne bileyim kıskanıyorum çok fazla ortamlara girmesini istemiyorum tavırlarına dikkat etsin istiyorum kimseyle laubali olmasın istiyorum. kendisi sağolsun beni anlayışla karşılıyor. aslında benden daha fazla anlayışlı biridir ben olsam bu kadar tahammül edeilir miydim bilemiyorum. herneyse. şu sıralar kavga sebeplerimiz saçma sapan mevzular çocukca tartışmalar. brde her gün aynı sebepten kavga ediyoruz. ben diyorum ki gel sevgilim karşılıklı konuşalım şu konuları ki berdaha kavga olmasın aramızda tatsızlık çıkmasın. tamam hayatım diyor. sonra telefonda konuşarak veya mesajlaşarak konuşuyoruz. ben uzun uzun anlatıyorum hissettiklerimi neden böyle davrandığımı olayların nerden çıktığını vs vs. o ise sanki kendi düşüncsi yok bu çocuğun. peki canım daha dikkat edicem özür dilerim diyor. veya tamam canım özür dilerim diyor veya anladım canım affet özür dilerim diyor. belke bak ne güzel özür diliyor diceksiniz. ama inanın belli bir süre sonra farkına vardım hiç düşüncesini belirtmiyor ve bu beni çok kızdırıyodr. iletişime oldukça açık bi insanım ve böyle üstünün kapatılması hoşuma gitmiyor. kaç kere uyardım gene özür diledi ama ne bir gerekçe ne birşey daha çok kızdıdı beni. onun gibi yaptım bazen empati kursun diye. yok öyle de olmadı içim rahat etmiyor olduğumdan farklı davranınca. en sonunda patladım dayanamadım 1 gün önce. böyle böyle yapıyosun konuşmak mı istemiyosun beni böyle yaparak soğutuyorsun vb cümleler kurdum. çünkü gerçekten iletişim özellikle uzak ilişkilerde telefonda ilettişim herşeyi halletmek çok önemli. gözüm arkada kalmasın istiyorum. herneyse ben patladım o gün ve biraz ağır konuştum. bana sevil sen zaten bitirmeye hazırsın ilişkimizi her zaman böylesin vb dedi. rahatsızlığımı belirtince ben her zaman müsait olamıyorum tartışmalarımızda oklda oluyorum arakadşlarımla oluyorum veya dersin başında oluyorum gibi şeyler söyledi. başbakanın oğlu mu bu insan hiç mi konuşacak zamanı olmaz ki açıkca konuşabiliriz bu konuları geçiştirmesie gerek yok en azından. bende ilişkimizin uzun süredir böyle gittiğini ve benim durumdan çok rahatsız olduğumu söyledim. bitirmek istediğimi söyledim. aslında bu o anlık ağzımdan çıkan bi laftı ve onu kendine getirir diye düşündüm. mutluluklar bb sana diye mesaj attım ve o da bb yazmış bana çok kızdı belli ki. kendini haklı sanıyor. ama bende kendi açımdan haklıyım . nolucak böyle bir gündür konuşmuyoruz şuan..

Siz kendiniz için olduğumdan başka biri gibi davranınca içim rahat etmiyor demişsiniz. Ama karşınızdaki kişi de kendi kişiliğince tepki verince zorunuza gidiyor. Sizin istediğiniz doğrultuda tepki vermek zorunda değil ki bu adam.
Verdiği tepkiler saygısızca olsa, umursamaz olsa haklısınız diyebilirim. Ama adam paşa paşa özrünü diliyo daha ne istiyosunuz?
Biz de nişanlımla ayrı şehirlerdeyiz. Çok yoğun çalıştığı için ister istemez aramızda bi iletişim kopukluğu oluyor. Tartışıyoruz. Birbirimizin hareketlerinden yakınıyoruz. Gerekirse özür diliyor gerekirse itiraz ediyoruz.Ama hiç bi zaman bu böyle gitmez ayrılalım lafı çıkmadı bizim ağzımızdan.
Ve siz o kadar basit bi konu için bunu söylemişsiniz ki ben olsam bende ayrılmak için yer arıyosun derdim size.
Senden soğuyorum lafı çok ağır bi laftır bence. Sevgini sorgulayabiliyorsan ve üstelik bunu daha sevgiliyken yapabiliyosan. Daha büyük sorunlarla karşılaştığınızda ne tepki verir acaba diye düşünürsek eğer pek hoş şeyler gelmiyo insanın aklına.

bence ayrılın size göre birisi değil demek ikiniz içinde daha iyi olur .