- Konu Sahibi simgeyildiz
- #41
Benim eşimin de çok saçma davranışları oldu. Bazen çocuk istediğini söyleyince o zamanları hatırlatıyor um. Ya bidaha olmaz falan diyor. Ama yemezler. Yani ikinci çocuğu yapmalı mıyım derken herseyi ile kimseye bağlı kalmadan ben ilgilenicem diyerek karar vermeye çalışıyorum. Çünkü beklenti olunca insan hayal kırıklığı na uğruyor. Eşim şimdi Ozman ki gibi değil ama çocuğun da kimseye ihtiyacı yokki artık. Tuvalete gidiyor suyunu alıyor kendisi uyuyor. İstediğini duygularını söylüyor. Bebekken gerekli en büyük destek. Bende o desteği bulamadım kendisinden.
O yüzden şimdi bebek düşünürken. Bakımından a dan Z ye ben yapabilirmiyim. Yada bebeğe verdiğim ilgi yüzünden nasılsa oğlum büyüdü diye onu ihmal edermiyim endişesi var. Hava soğuk okula nasıl göturup getiricem çocuğu. Aslında en iyisi 2 sene arayla çocuk yapmak sanırım. Biri okula yada ana sınıfına başlayınca zor oluyor. Ayrıca okula başlayan çocuk sürekli eve mikrop getiriyor. 2 gündür elimde bir şişe sirke arap sabunu ile geziyorum. Kapı kolları falan sürekli siliniyor. Koltuk sandalye. Ya bebek olsaydı diyorum. Çünkü iki çocugu olanlardan duyuyorum sürekli mikrop alışveriş i var evde :) bide bu afacanlar ın mikropları kendilerinden büyük.
İki çocuğun güzel yanları da elbette çok fazla ama zor zamanları düşünüyorum hep başa cıkabilirmiyim diye
