İKiNCİ ÇOCUK KARARSIZLIĞI 2 ÇOCUKLU ANNELERDEN FIKİRLERİNİZİ RİCA EDİYORUM

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Biri 9 yaşında diğeri 9 aylık iki oğlum var tek çocuk düşünüyorduk bizde ikincisi tamamen sürpriz oldu hatta eşimin geçirdiği rahatsızlığa bakılırsa doktorun dediğine göre mucize bebeğimiz oldu. İşin eksilerini söyleyeyim evet tam rahata alışmıştım oğlumu büyütmüşüm artık bundan sonra kendime zaman ayırırım diyordum şimdi her şeye sil baştan başladım. Güzel yanları çok daha fazla mesela bende ilk çocuğum kadar hiç bir bebeği sevemem bu kadar diyordum ama hiçte öyle değilmiş bu bambaşka seviliyor. İlk cocugumda acemilik vardı onda yaptığım hataları bunda yapmıyorum daha rahatım kendimi onun bu en güzel zamanlarını doyasıya geçirmeye sartladim ve sanki ilk kez anne olmuş gibiyim anneliği doya doya yaşıyorum. Büyük oğlum kardeş istemiyordu ilk başlarda kıskançlıkta oldu ama aralarındaki bağı bir görseniz abisi kapıdan içeri girer girmez kahkahaları çığlıkları binayı inletiyor abisi de çok düşkün kardeşine. Ben hiç ikinci çocuğu düşünmezken şimdi iyi ki olmuş diyorum evimize nese geldi bereket de getirdi (bebek rizkiyla gelir olayına hiç inanmazdım ama resmen rizkiyla geldi)
 
Ben 36 yaşında tek çocuklu bir anneyim. Oğlum 7 yaşına girecek. Daha önce çalışıyordum şuan evdeyim. Ve bir süre daha bu şekilde devam etmesi gerekecek.( En azından 4 yıl, ilkokul bitene kadar, bakacak kimse yok, calisamayacagim.) Oğlum da kardeş istemeye başladı. ( aslında tamamen oyun amaçlı, birlikte oynayabileceklerini düşünüyor) 2 cocuklu kimi görsem hemen yap, bak istiyormuş da diyor. Ama ben kararsizim. Rahata da alıştım açıkçası. Kendime kalan çok güzel zamanlarım var. Bu durum hoşuma gidiyor. Diğer yandan yıllar sonrası, çocuğumun bizden sonra kimsesi kalmayacak diyorum. Gözümde yaş akmadan kuruyor. Ne yapayım? Bana fikir verin. Maddi durum olarak çok kötü olmasa da ferah da sayılmaz. Gözümü korkutan bir neden de ekonomik sebepler açıkçası. 1. çocuğa yapabileceğimiz herşeyi yapabiliyoruz. 2.gelirse onu ihmal eder miyiz, ona da abisine yapılanları yapabilir miyiz bilmiyorum. Bu düşünce aşamasını herkes yaşıyor mu, bir ben mi böyleyim? Sanki olsa bile onu Bu kadar çok sevemezmişim gibi. Daha olmadan böyle düşündüğüm için bile pişman oluyorum. Ne olur fikir verin bana. Kardeşsiz olanlar ne hissediyor?
Bugün yılbaşından sonra çocukların kreşinin6500 TL olacağını öğrendim. İki çocuk 13000, sağolsunlar birine %10 kardeş indirimi yapacaklarmış. Yıl ortasında yeni kreş bul, alıştır vs, kara kara düşünüyorum ne yapsak diye. Bu da öyle janjanlı lüks bir kreş değil, orta üstü bir mahallede kendi halinde bir kreş. Bu ekonomik şartlar altında ikinci çocuk imkansız bence
 
Ben o riski goze aldim. Pisman olur muyum ilerde deyip cok rahat bi hayatim varken cocuk yaptim. Ikinci defa bu yuku sirtlamak bilmiyorum. Ki benim cocugum ekstra sorunlari olmayan bi bebek.
Benim ilki öyleydi. Hâlâ da öyle. Belki gözüm çok korkmadigindan düşünebiliyorum. Pişman olma konusu benim için şuan geçerli. Olur muyum diye düşünüyorum son zamanlarda.
 
Sizin yaşınız var, artı oğlunuz büyümüş. Şimdi tekrar uykusuz geceler, sürekli dağınık ev, yerlere dökülen yemekler, ne bileyim hep kucak isteyen çocuk fikri, enerjiniz yetmez diye düşünüyorum.
Pek birlikte oyun oynayabilecekleri bir yaş farkı olmayacak. Nereden baksanız 8 yaş fark olur
Ever öyle olacak. Söyledikleriniz ne eksik ne fazla, muhtemel yaşayacağım konular.
 
Biri 9 yaşında diğeri 9 aylık iki oğlum var tek çocuk düşünüyorduk bizde ikincisi tamamen sürpriz oldu hatta eşimin geçirdiği rahatsızlığa bakılırsa doktorun dediğine göre mucize bebeğimiz oldu. İşin eksilerini söyleyeyim evet tam rahata alışmıştım oğlumu büyütmüşüm artık bundan sonra kendime zaman ayırırım diyordum şimdi her şeye sil baştan başladım. Güzel yanları çok daha fazla mesela bende ilk çocuğum kadar hiç bir bebeği sevemem bu kadar diyordum ama hiçte öyle değilmiş bu bambaşka seviliyor. İlk cocugumda acemilik vardı onda yaptığım hataları bunda yapmıyorum daha rahatım kendimi onun bu en güzel zamanlarını doyasıya geçirmeye sartladim ve sanki ilk kez anne olmuş gibiyim anneliği doya doya yaşıyorum. Büyük oğlum kardeş istemiyordu ilk başlarda kıskançlıkta oldu ama aralarındaki bağı bir görseniz abisi kapıdan içeri girer girmez kahkahaları çığlıkları binayı inletiyor abisi de çok düşkün kardeşine. Ben hiç ikinci çocuğu düşünmezken şimdi iyi ki olmuş diyorum evimize nese geldi bereket de getirdi (bebek rizkiyla gelir olayına hiç inanmazdım ama resmen rizkiyla geldi)
Allah bağışlasın. Bunu duyduğuma çok mutlu oldum. Özellikle kardeş istememesine rağmen iyi anlaşmalarına bayıldım. Sanırım bir karara vardım. Sizin mesajınızda bunun üzerine geldi. Kararımı tahmin edebiliyorsunuzdur :))
 
Bugün yılbaşından sonra çocukların kreşinin6500 TL olacağını öğrendim. İki çocuk 13000, sağolsunlar birine %10 kardeş indirimi yapacaklarmış. Yıl ortasında yeni kreş bul, alıştır vs, kara kara düşünüyorum ne yapsak diye. Bu da öyle janjanlı lüks bir kreş değil, orta üstü bir mahallede kendi halinde bir kreş. Bu ekonomik şartlar altında ikinci çocuk imkansız bence
Evet gerçekten çok zor. Benim için son tren gibi de aynı zamanda ve ileride pişmanlık yaşayabileceğimi düşünüyorum. Oğlum da kardeş çok istiyor. Bir karara vardım umarım pişman olmam. Hepimiz için hayırlısı
 
Ben bir karara vardım. Eğer herşey yolunda ve iyi giderse, tabiki olursa bir evlâdım daha olsun istiyorum. Çok düşündüm, güzel ve gerçekçi tüm fikirleriniz bana çok yardımcı oldu. Bunun için hepinize minnettarım. Farklı acılardan düşünmemi sağladınız. Yaşım 36 ve en başından beri zaten 2 çocuğum olsun istiyordum. Ve şuan bu karara varmış bulunuyorum. Yol uzun ve yorucu farkındayım. Yeni baştan başlamak yıpratıcı olacak bunun da farkındayım. Ama bugun öyle birşey yaşadım ki, ben bu güzelliği bir kez daha yasamak istiyorum. Fikirleriniz icin cok ama cok teşekkür ederim. Umarım herşey yolunda ve dilediğim gibi gider ve güzel haberi burada hep beraber kutlarız. Allahım dileyen ve isteyen herkesi evladına kavustursun. Sizleri seviyorum iyiki varsiniz.
 
Allah bağışlasın. Bunu duyduğuma çok mutlu oldum. Özellikle kardeş istememesine rağmen iyi anlaşmalarına bayıldım. Sanırım bir karara vardım. Sizin mesajınızda bunun üzerine geldi. Kararımı tahmin edebiliyorsunuzdur :))
Tahmin ediyorum:) herseyden önce Allah hayırlı evlatlar versin hersey gönlünüzce olsun
 
Ben 36 yaşında tek çocuklu bir anneyim. Oğlum 7 yaşına girecek. Daha önce çalışıyordum şuan evdeyim. Ve bir süre daha bu şekilde devam etmesi gerekecek.( En azından 4 yıl, ilkokul bitene kadar, bakacak kimse yok, calisamayacagim.) Oğlum da kardeş istemeye başladı. ( aslında tamamen oyun amaçlı, birlikte oynayabileceklerini düşünüyor) 2 cocuklu kimi görsem hemen yap, bak istiyormuş da diyor. Ama ben kararsizim. Rahata da alıştım açıkçası. Kendime kalan çok güzel zamanlarım var. Bu durum hoşuma gidiyor. Diğer yandan yıllar sonrası, çocuğumun bizden sonra kimsesi kalmayacak diyorum. Gözümde yaş akmadan kuruyor. Ne yapayım? Bana fikir verin. Maddi durum olarak çok kötü olmasa da ferah da sayılmaz. Gözümü korkutan bir neden de ekonomik sebepler açıkçası. 1. çocuğa yapabileceğimiz herşeyi yapabiliyoruz. 2.gelirse onu ihmal eder miyiz, ona da abisine yapılanları yapabilir miyiz bilmiyorum. Bu düşünce aşamasını herkes yaşıyor mu, bir ben mi böyleyim? Sanki olsa bile onu Bu kadar çok sevemezmişim gibi. Daha olmadan böyle düşündüğüm için bile pişman oluyorum. Ne olur fikir verin bana. Kardeşsiz olanlar ne hissediyor?
Ben kardeşsiz büyüdüm çok.yalniz ve özgüvensiz büyüdüm şuan hala kardesli insanlar görünce gözüm dolar herkesin kardeşleri sığınacak limanları varken benim yoktu . Şuan 2 yaşında çocuğum var ve biraz daha büyüdüğünü farkettigm.anda gene olmasını çok isterim.cunku bence kardeşsiz bırakmak çocuğa hakszlik ama siz bilirsiniz
 
Ben kardeşsiz büyüdüm çok.yalniz ve özgüvensiz büyüdüm şuan hala kardesli insanlar görünce gözüm dolar herkesin kardeşleri sığınacak limanları varken benim yoktu . Şuan 2 yaşında çocuğum var ve biraz daha büyüdüğünü farkettigm.anda gene olmasını çok isterim.cunku bence kardeşsiz bırakmak çocuğa hakszlik ama siz bilirsiniz
Teşekkür ederim. Üzülmeyin lütfen umarım hayal ettiğiniz kardeşlik duygusunu çocuğunuz yaşar. Siz de onların mutluluğuyla mutlu olursunuz .
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Back
X