- 5 Ekim 2015
- 1.464
- 3.894
- 53
Valla bence maddiyat ve şartlar düşündüğünüz kadar zor değildi bence eskiden. İşe sadece bebek bezinden bakmayın . Lise mezunu olmanın en büyük tahsil sayıldığı yıllardan bahsediyorsunuz. Yıllar önce babamın ortaokul tahsili ile girdiği bankaya yıllar sonra babam emekli olduktan sonra girmek istediğim de üniversite+yabancı dil sordular.
Çocukları bekleyen gelecek hiç böyle karanlık değildi. Sınavlar+sınavlar+sınavlar... Çocuğunuzu sokağa salıyordunuz arkadaşlarıyla deli gibi oynayıp mutlu bir çocukluk geçiriyordu. Ya şimdi? Hangi araba gelip çarpacak yada hangi sapık başına bela olacak diye ellerini bırakmaya korkuyoruz. Komşunuza "iki dakika benim çocuğa göz kulak ol deyip doktora gidip işini halledebilen"nesilden şimdi akrabasına bile güvenemeyen bir zamana geldi maalesef. Şimdi bütün gün evde olan çocuğunuzla birebir vakit geçirmeniz gerekiyor , yada parka onunla gitmeniz gerekiyor.
Çocuğum için çok güzel şeyler istiyor olmam gayet normal değil mi bu şartlarda. İyi bir okulda okusun , iyi bir çevrede,iyi arkadaşları olsun, iyi eğitim alsın,ileride zorluk sıkıntı çekmesin, kapı kapı dolaşmasın iş aramak için, maddi sıkıntı çekmesin, ileride o da çocuklarına sıkıntı yaşatmasın demenin neresi yanlış. Evet önce insan olsun, varı yoku bilsin, hayatta herşeyi istediği an elde edemeyeceğini bilsin bunda hem fikirim ama, doğuracağım çocuğa en iyi hayatı sunmak isteği de çok yerinde bir istek.
Kısacası eskiden çocuk büyütmek çok daha kolaydı. Tek dert bez yıkamaktı belki de, al 5 metre amerikan bezi 4 çocuk büyüt..
ben 28 yasındayım cocukları cok sevıyorum cokta zor gecıyor gebelıklerım evet ama butun hayatım cocuk olamaz. benımde kendı hayatım var ne bılım hıc bısey olmasa bıle ben 6 cocukla ıstısnasız guzelce ılgılenılebılecegını dusunmuyorum ve kaldıkı bunun vucuda verdıgı deformasyon , eş ile ilişki sosyal baglantılar yok yok 6 cocuklu kendımı hiç hayal edemedim 
