ileri derecede sosyal fobim var

Hrsyylnn

Hrsyylnn

10.02.2018 yıkıldım ve birdaha kendime gelemedim.
Kayıtlı Üye
21 Mayıs 2014
408
402
313
30
Arkadaşlar merhaba.ben 21 yaşındayım.suana kadar hiçbir zaman kendime güvenli bir kız olmadım.olamadim.belkide birsuru fırsatları kacirdim sirf bu yüzden.iliskimde kendime ilgili sorunlarım yüzünden bitti.bende sosyal fobi var nerdeyse ilkokuldan beri arkadaş edinemiyorum.cok zor ediniyor um.cok rahat biri değilim fazla cekingenim lisede de unidede aynısı oldu.arkadas edinemiyorum.takildiklarimda hep geçici oldular yani güvenilmez bugün varlar yarın yoklar böyle tiplerdi bu sure zarfında çalışma hayatımda oldu.benim için o kadar zor durumda ki hele ilk günleri ne yapicam kimse beni sevmicek istemicek gibi dusunuyodum ve bu yüzden calistigim yerlerde de hep geri plandaydim ne yapicam bilmiyorum korkuyorum yeni bir işe başlıca mağazada yapicam bilmiyorum kendi içimde her hareketimi sorguluyorum kafayı yemek uzereyim.birde şöyle bir durum var ben annemde dahil olmak üzere kimseye sevgimi gosteremiyorum seni seviyorum diyemiyorum oldursende diyemiyorum.hep içimde yaşıyorum herşeyi bebekleri sevemiyorum neden boyleyim bilmiyorum bazen kendimi iğrenç tiksinc bbiri gibi görüyorum
 
Sosyal fobi bir hastaliktir ve "arkadas edinemiyorum cekingenim"den daha ciddidir durum.
Ozguven eksikligi daha dogru bir kavram olur senin durumunda.
Psikiyatriye basvurman cok faydali olacaktir neden tek basina mucadele ediyorsun ki kendinle?
 
yqmrr95 .!.:
Arkadaşlar merhaba.ben 21 yaşındayım.suana kadar hiçbir zaman kendime güvenli bir kız olmadım.olamadim.belkide birsuru fırsatları kacirdim sirf bu yüzden.iliskimde kendime ilgili sorunlarım yüzünden bitti.bende sosyal fobi var nerdeyse ilkokuldan beri arkadaş edinemiyorum.cok zor ediniyor um.cok rahat biri değilim fazla cekingenim lisede de unidede aynısı oldu.arkadas edinemiyorum.takildiklarimda hep geçici oldular yani güvenilmez bugün varlar yarın yoklar böyle tiplerdi bu sure zarfında çalışma hayatımda oldu.benim için o kadar zor durumda ki hele ilk günleri ne yapicam kimse beni sevmicek istemicek gibi dusunuyodum ve bu yüzden calistigim yerlerde de hep geri plandaydim ne yapicam bilmiyorum korkuyorum yeni bir işe başlıca mağazada yapicam bilmiyorum kendi içimde her hareketimi sorguluyorum kafayı yemek uzereyim.birde şöyle bir durum var ben annemde dahil olmak üzere kimseye sevgimi gosteremiyorum seni seviyorum diyemiyorum oldursende diyemiyorum.hep içimde yaşıyorum herşeyi bebekleri sevemiyorum neden boyleyim bilmiyorum bazen kendimi iğrenç tiksinc bbiri gibi görüyorum
Genişletmek için tıkla...
Korkularının üzerine gideceksin başka çaresi yok küçük duşeceksin yanlış yapacaksın kızıp ağlayacaksın böyle böyle öğreneceksin
Hatasız insan olmayacağini
 
Aysenaz93 .!.:
Sosyal fobi bir hastaliktir ve "arkadas edinemiyorum cekingenim"den daha ciddidir durum.
Ozguven eksikligi daha dogru bir kavram olur senin durumunda.
Psikiyatriye basvurman cok faydali olacaktir neden tek basina mucadele ediyorsun ki kendinle?
Genişletmek için tıkla...



Psikiyatriye nasıl gidiyor yani bu konuyu anneme acsam pek yanımda durmaz diye dusunuyorum ayrıca nasıl soylucem utanirim bana acır kim bilse bana acır
 
VEdeBU .!.:
Korkularının üzerine gideceksin başka çaresi yok küçük duşeceksin yanlış yapacaksın kızıp ağlayacaksın böyle böyle öğreneceksin
Hatasız insan olmayacağini
Genişletmek için tıkla...


Hep gittim zaten insan mecbur olunca yapmak zorunda oluyor.ama ben hep dibe vurdum hep aynı yerdeyim hiç ilerleme yok
 
yqmrr95 .!.:
Hep gittim zaten insan mecbur olunca yapmak zorunda oluyor.ama ben hep dibe vurdum hep aynı yerdeyim hiç ilerleme yok
Genişletmek için tıkla...
Mesela en büyük sosyal fobi nedir
 
yqmrr95 .!.:
Psikiyatriye nasıl gidiyor yani bu konuyu anneme acsam pek yanımda durmaz diye dusunuyorum ayrıca nasıl soylucem utanirim bana acır kim bilse bana acır
Genişletmek için tıkla...
Simdi canim eve yakin devlet veya universite hastanelerinden birinin psikiyatri bolumunden randevu aliyorsun. Numarayi internetten bulabilirsin.
Sonra randevunun verildigi gun ve saatte orada oluyorsun. Adini seslendiklerinde iceri giriyorsun iceride bir doktor var.
Psikiyatrist de diyebiliriz. O sana sikayetini soruyor, sen anlatiyorsun. Gerek gorurse ilac yaziyor. Ilaclari da yakinlarda bir eczaneden aliyorsun recetenle.
Eger psikolog istersen devletin karsiladigi psikologlar da var. Doktorun seni oyle bir yere yonlendirir.
 
En azından devlet hastanesinde bir doktora git ilaçsız geçmez hayatını mahveder kendimden biliyorum.
 
Bebekleri sevememenin ilgisi nedir Sf ile? Geçmiş olsun Dr gidebilirsiniz.tedavisi olan bir hastalık sonuçta o kadar üzerinde durup kendinizi hirpalamayin
 
Aysenaz93 .!.:
Simdi canim eve yakin devlet veya universite hastanelerinden birinin psikiyatri bolumunden randevu aliyorsun. Numarayi internetten bulabilirsin.
Sonra randevunun verildigi gun ve saatte orada oluyorsun. Adini seslendiklerinde iceri giriyorsun iceride bir doktor var.
Psikiyatrist de diyebiliriz. O sana sikayetini soruyor, sen anlatiyorsun. Gerek gorurse ilac yaziyor. Ilaclari da yakinlarda bir eczaneden aliyorsun recetenle.
Eger psikolog istersen devletin karsiladigi psikologlar da var. Doktorun seni oyle bir yere yonlendirir.
Genişletmek için tıkla...
Ben anlatamam ki doktora filan derdimi utanirim yaa.ss
 
Lut_ran .!.:
Bebekleri sevememenin ilgisi nedir Sf ile? Geçmiş olsun Dr gidebilirsiniz.tedavisi olan bir hastalık sonuçta o kadar üzerinde durup kendinizi hirpalamayin
Genişletmek için tıkla...

Çünkü bebekleri severken herkes bana bakıyor.beni eleştirmenlerinden korkuyorum ne kadar sahte yapmacık seviyor hiç samimi değil gil derler diye korkuyorum.annemde bana surekli çok soguksun cok soğuk birisin diyip durur çünkü.oysaki bilmiyor bu lafın beni nasıl yaraladigini
 
yqmrr95 .!.:
Babam neysede annemde suçu atmakistemiyorum bilmiyorum asıl suçlu onlar mi ben miyim
Genişletmek için tıkla...
Onlar canım.benimde 5 yaşında kızım var ve biz öz güvenli bi çocuk olsun diye onu yapabilecekleri için cesaretlendiriyoruz.mesela şimdi kendi taşıyacağı şeyleri veriyorum eline camdan bakıyorum ben sana git çöpe at gel diyorum.atıp gelince nasıl sevinşyo başardım diye.belki küçük basit şeyler ama onun için büyük başarı.
 
Mağazada çalışacak olman iyi olmuş
Orada çalıştıkça açılırsın merak etme Can'ım
 
yqmrr95 .!.:
Arkadaşlar merhaba.ben 21 yaşındayım.suana kadar hiçbir zaman kendime güvenli bir kız olmadım.olamadim.belkide birsuru fırsatları kacirdim sirf bu yüzden.iliskimde kendime ilgili sorunlarım yüzünden bitti.bende sosyal fobi var nerdeyse ilkokuldan beri arkadaş edinemiyorum.cok zor ediniyor um.cok rahat biri değilim fazla cekingenim lisede de unidede aynısı oldu.arkadas edinemiyorum.takildiklarimda hep geçici oldular yani güvenilmez bugün varlar yarın yoklar böyle tiplerdi bu sure zarfında çalışma hayatımda oldu.benim için o kadar zor durumda ki hele ilk günleri ne yapicam kimse beni sevmicek istemicek gibi dusunuyodum ve bu yüzden calistigim yerlerde de hep geri plandaydim ne yapicam bilmiyorum korkuyorum yeni bir işe başlıca mağazada yapicam bilmiyorum kendi içimde her hareketimi sorguluyorum kafayı yemek uzereyim.birde şöyle bir durum var ben annemde dahil olmak üzere kimseye sevgimi gosteremiyorum seni seviyorum diyemiyorum oldursende diyemiyorum.hep içimde yaşıyorum herşeyi bebekleri sevemiyorum neden boyleyim bilmiyorum bazen kendimi iğrenç tiksinc bbiri gibi görüyorum
Genişletmek için tıkla...
Bu sosyal fobiyi birkaç yıl önce yenmiş biri olarak söylüyorum:Bir işe başlayacağın zaman ben bunu yapabilirim de ve yapmaya başla.
Şöyle ki ben üniversiteye başlayana kadar kendimi yapamam edememler,başkaları ne düşünür diyerek kendimi yiyip durdum.Sonrada hayat böyle geçer diye kendim için bir şeyler yapmaya başladım.
Mesela tek başıma dışarıda yemek yemeye gitmeye başladım,kimse ne düşünür demeden okulda tek başıma oturdum ama düşüncelerimi de yavaş yavaş herkese söylemeye başladım kendimle barışık olmaya başladım.
Sonradan bir baktım çevrem büyümüş,yapamayacağım dediğim her şeyi yapmaya başladım.
Mesela yarın hazırlan,dışarı çık ve sahilde yürü.Ertesi gün bir caddedeki mağazaları dolaş,bir sonraki gün tek başına yemek yemeye git.Okulda ise tek başına takılırken bile kendinden emin dur,düşüncelerini ifade etmeye başla inan gerisi gelir yeterki kendini sev :)
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Back
X