İlgisi yetersiz geliyor

10 aydı nişanlıyım ve 2ay sonra düğünüm olacak..Nişanlım çok iyi bir insan, aradığım tüm kriterler sahip, bizi gören herkes yakıştırıyor..ama nedense bazı zamanlar çok bunalıyorum, ve yüzüğü kaldırıp atasım geliyor..Hiç bir problemimiz yok, kavga da etmiyoruz, ama hep birşeyler eksik gibi sanki..Daha önce başka birisi hayatıma girmemişti, benim için ilkti, sanki daha farklı şeyler bekliyordum, umduğumu bulamadım gibi..

Gayet kibar, iltifatlarla gönlümü hoş eder, konuşmasını,nasıl davranması gerktiğini bilir, onun yanındayken beni dünyadaki en özel, en güzelkişi olarak hissettirir.. haftada iki gün dışarı çıkarız, gezeriz tozarız, yemeğimizi yeriz, eğleniriz.. Dışarı çıkmadığımız günler de her akşam en az 1 saat konuşuruz..Her şey çevremdeki insanlar tarafından en önemlisi kendisi tarafından kusursuz olarak görünür..

Ama bazı zamanlar bugün olduğu gibi kendimi mutsuz hissediyorum..Her akşam aynı saatte telefonda konuşuruz..Ama onun dışında ne gündüz görüşürüz ne de 1 kereden fazla görüşürüz..Yani olur da bir şey olur da konuşmamız kısa kesilirse, 2. bir konuşma olmaz..Yada dışarı çıktıysak o gün telefonda görüşmeyiz..Haftada iki gün buluşuruz ve aynı günlerdir her zaman..buluştuğumuz günde ikimiziden birisinin işi çıkarsa başka zaman buluşmayız..Bugün pazar mesela, canım sıkıldı, ama onun bu saatlerde aramayacağını bilirim ve hiç aramadı da zaten..Akşam arayacaktır ona bıraksam..Ben sabredemez ararım genelde..Gündüzleri telefonuma bakmam, çünkü aramayacağını yada msj atmayACAĞINI bilirim.

sanki bana karşı bir görevi, sorumluluğu varmış, onu her gün düzenli olarak yapıyormuş gibi düşünüyorum bazen..Yani bir gün farklılık yapsa, günün ortasında arasa,seni özledim dese, yada cumartesi buluştuk ama hadi pazar da görüşelim dese..Sanki biz evlenince de böyle fazlasıyla düzenli, kontrollü bir ilişkimiz olacakmış gibi geliyor..Ben daha böyle hadi çıkalım deyip estiğinde çıkıp gezebileceğim, özlediğimde arayacağım, onun da beni arayacağını bildiğim bir ilişki beklemiştim galiba..

Ve en önemli şey gösterdiği ilgi beni doyurmuyor, Yorumlarınızı bekliyorum..

Bu durumu onunla konusarak ve ona beklentılerını anlatarak cozemezmısın?

cnmmmmm bunları dert etme bende 6 aydır nişanlıyım 3 hafta sonra evlenecegim sanırım düğüne yaklaşmamaızdan dolayı bende acaba diyiip bi çok şeyi düşünüyorummm..nişanlılık dönemi zor cidden olmayan şeyi bile büyütebiliyorum sorun haline getirebiliyorum..evlenince daha iyi olur canını sıkmaaaa...

bence onunla konusmalisin bi iliskide bukadar düzen olmas okurken kizma ama ben bile bian bunaldim.bence askin vakti zamani olmas, yeri gelir 4-5 kere konuulur veye her gün görüsülür.
neden belirli gün ve saatlerinis var anlamadim acikcasi tuhafima gitdi.

Heyecan olmayan bir ilişki.. Bir an bunları okuyunca Ahmet Altan ın aldatmak kitabı geldi aklıma.. Hayatın bu kadar planlı olması insanı başka heyecanlara iter muhakkak konuşmalısın nişanlınla..

oturup güzelcene ayrintili bi sekilde konussun önce,onun düsüncelerini alip kendi düsüncelerin ile karsilastir ondan sonrada zamana birak caba sarf edip bi seyleri degistirmeye baslar belkim

çok iğrenç ve monotonmuş ilişkiniz,
sevgilinzin sizi hiç aramaması hiç sormaması sonra aniden çok çok özleyip durmadan araması daha cazip sanırım, umarım istediğiniz olur da görürsünüz.

Bence konuş. Çünkü karşı taraf senden tepki gelmedikce senin bu durumdan rahatsız oldunun farkında değil..

sen aynı benim sevgilimi anlatıyorsun.2 yıl zor dayandım ve artık bu rahatlığı vurdumduymazlığı monotonluğu beni öldürecekti dayanamıyorum artık 2 gün önce ayrıldım.aynı anlattığın gibi günde sadece bir kez akşamları aynı saatte konuşuruz.asla mesaj atmaz.ben atsam cevap vermez.ama ben çekemiyorum artık.

Arkadaşlar verdiğiniz cevaplar için teşekkürler..

Bazı arkadaşların soruları olmuş, onlara cevap vereyim..Hem nasıl dünyanın en güzel insanı hissettirip hem de ilgisi yetersiz olabilir denilmiş.. Beraberken, zaman onunla güzel geçer, edebiyatı kuvvetlidir, güzel şeyler söyler, gönlümü almasını bilir, eğlencelidir..Anlaşırız, ruh ikizim gibi düşünürüm onu..Ama yanımda olmadığı zamanlarda, yani buluşmadığımız günlerde ne gündüz aklına gelirim, ne telefon eder ne msj atar..Hadi hafta içi ikimizde çalışıyoruz vakit yok gündüz diyelim, ki mazaret değil bu bence..Haftasonu pazar günü görüşmüyorsak, o gün, gün boyunca ben aramasam hiç bir şekilde aranmayacağımı bilirim.. Genelde ben ararım,arada bir deniyorum arayacak mı diye, ama bir kere bile aramadı düşünün yani..Büyük ihtimal, sen ararsın ondan bekleme diyeceksiniz ama, bu garibime gidiyor,bazen de rahatsızlık veriyor..

Kavga gürültü olmayan ilişki mi olur, anormallik var diyen arkadaş olmuş, yani yok derken anlaşamadığımız konular tabiki olur ama o beni alttan alır, ben onu alttan alırım, çiçek alır falan, kavgaya dönüşmeden çözülür..İkimiz de sakin tabiatlıyız..Benim regl dönemi öncesi sinirim olur, o dönemide atlatmaya çalışırız..

Aramıyorsa sen ara,sen hareket kat, sen davet et diyen arkadaşlar olmuş..Yaptım, çarşıda işim olduğu zamanlar çağırıyordum, beraber yürüyerek eve dönüyorduk, pastanede çay içiyorduk..Pazar günleri arada bir hadi beni gezdir canım sıkıldı dediğim oluyordu..Ama bu bir kaç ay kadar sürdü, sonra bununla ilgili bir olay oldu,kalbim kırıldı, ondan sonra çağırmıyorum ve 3 ay geçmesine rağmen aklıma geldikçe sinir oluyorum..

Yani biz beraber olduğumuz zamanlarda yoğun yaşıyoruz ama diğer zamanlar hiç yok bişey

Ya benim korkum daha çok evlilikten sonrası ile ilişkili..Erkeklerin en ilgili oldukları, bayanların üzerine düştükleri dönem nişanlılık diyorlar..Bu dönemde bu böyleyse, evlenince daha da mı azalacak, tamamen ilgisiz odun bir şey mi olacak diyorum..

Onunla bu meseleyi konuşmaya gelince 1. dönem telefonda konuşmamızla ilgili rahatsızlık duymuştum..Anlattım durumu, bu sefer de ben dedim diye hergün akşam aynı saatte konuşmaya başladık..Yani dediğimi eksiksizyapıyor, ama daha fazlasını yapmıyor..Yani yürümeyi öğrenen çocuklara hadi adımını at dersin atar, ama sonra diğer adımını atmaz, bu da öyle..Adımını at diyorum sağ adımını atıyor,ama ben söylemedim diye sol adımını atmıyor..Atmak mı istemiyor yoksa adım atmak mı aklına gelmiyor, karar veremiyorum.. Ben buzdolabının üstüne alışveriş listesi yapar gibi yapması gereken şeyleri ona anlatmalı mıyım..Ben söyledikten sonra zaten kıymeti kalmıyor yapmasının.. Herkes içinden geldiği gibi davransın istiyorum, birbirimizi değiştirmeyelim, müdahaleci olmayalım istiyorum, ama o zaman da mutlu olamıyorum sanki..

Yoksa ben buluşmalarımız az geliyor desem hadi 3.e çıkaralım yada 4.e çıkaralım diyecek, ama hemen peşinden hangi günler olsun diye düşünecek..Yani bugün hadi görüşelim, hava güzel tarzı birşey olmayacak..

Ondan önce birisi ciddi anlamda benden hoşlanmıştı, akşam dönerken denk getirir, aynı otobüse binmeye çalışırdı, müdür yoksa okulda, dersten bir bahaneyle çıkar, benim boş dersimde gelir halimi hatrımı sorardı, ilgilendiğinii hisseerdim, sevdiğini de hissederdim..ama nişanlım, her akşam arayıp beni sevdiğini, özlediğini söylesede, yanındayken dünyanın en mutlu insanı olsam da kalbimde hep bir şüphe var..Özellikle regl dönemiöncesinde bu vesveseler daha da artıyor..Özellikle stresli olduğum dönemlerde beni deliler gibi sevdiğini düşündüğüm insanı kabul etmeyerek yanlış mı yaptım diyorum..Tek emin olduğum, onu çok sevdiğim..Olayı daha da dallandırıp budaklandırıyorum, ama bu içimdeki düşünceleri annemle bile paylaşmadım..Yardımcı olan arkadaşlara teşekkürler

kader13 .!.:

Özellikle stresli olduğum dönemlerde beni deliler gibi sevdiğini düşündüğüm insanı kabul etmeyerek yanlış mı yaptım diyorum..

Genişletmek için tıkla...

önemli olan birisinin seni deliler gibi sevmesi değil bu duyguların karşılıklı olması
belki de en başından beri farklı frekansta insanlarsınız, nişanlanmadan önce bunu hiç düşündünmü bilmiyorum, belkide nişan takmamalıydınız, çıkarkende mi böyleydi
nişanlın iyi bi insandır sen iyi bi insansındır ama frekansınız tutmuyosa nasıl mutlu olacaksınız
ayrıca aklıma onun aileside gelmedi değil, belki evde yinemi telefonla konuşuyosun yada haftasonu evin şu şu işi var bu tamir işi var falan diyolardır, yani ailesinden çekiniyor olabilir mi onların bi baskısını hissediyor olabilir mi, yada senin ailenden de çekiniyor olabilir
seni sinir eden bi olaydan bahsetmişsin bence yinede bu olay yüzünden küsüp oturma, ne bileyim sırf tavrını ölçmek için gece dolaşalımmı falan diyebilirsin, sonuçta nişanlılık evliliğe karar verme aşaması, evlenmek değil. "Bence daha açık konuşmalısın nişanlınla, erkekler imadan, kinayeden, dolaylı anlatımlardan pek anlamaz, bodozlama ne hissediyosan söyle, ne istiyosan söyle"

açıkçası bana bu iştn pişman olmuşsun gibime geldi sanki.
onun sevgisinden bahsetmişsin kendi sevgini anlatmamışsın.
sanki diğer seni çok seven çocukla olsan daha mutlu olurdun gibi bir ima sezdimm konuşmandan.
bu durumda nişanlın neci? yani kısacası aşk nerde aşk?
eğer aşk yoksa içinde tutku yoksa otur bir daha düşün derim..
tutku mu kalıyo ki onun davranışlarından drsen de belki o bu konuda çok istediğin gibi hareket etmemiş olabilir ama hiç sordun mu sen onun istediği gibi biri misin diye? böyle planlı programlı olmaktan memnun musun diye?
işin özü bana kalırsa konuşmaktan geçiyor. nişanlınla rahatsızlıklarını oturup tek tek konuşmalısın.
senin dediğin gibi yapsın die değil o ne düşünüyor bunu anlamak için.

kader13 .!.:

Arkadaşlar verdiğiniz cevaplar için teşekkürler..

Bazı arkadaşların soruları olmuş, onlara cevap vereyim..Hem nasıl dünyanın en güzel insanı hissettirip hem de ilgisi yetersiz olabilir denilmiş.. Beraberken, zaman onunla güzel geçer, edebiyatı kuvvetlidir, güzel şeyler söyler, gönlümü almasını bilir, eğlencelidir..Anlaşırız, ruh ikizim gibi düşünürüm onu..Ama yanımda olmadığı zamanlarda, yani buluşmadığımız günlerde ne gündüz aklına gelirim, ne telefon eder ne msj atar..Hadi hafta içi ikimizde çalışıyoruz vakit yok gündüz diyelim, ki mazaret değil bu bence..Haftasonu pazar günü görüşmüyorsak, o gün, gün boyunca ben aramasam hiç bir şekilde aranmayacağımı bilirim.. Genelde ben ararım,arada bir deniyorum arayacak mı diye, ama bir kere bile aramadı düşünün yani..Büyük ihtimal, sen ararsın ondan bekleme diyeceksiniz ama, bu garibime gidiyor,bazen de rahatsızlık veriyor..

Kavga gürültü olmayan ilişki mi olur, anormallik var diyen arkadaş olmuş, yani yok derken anlaşamadığımız konular tabiki olur ama o beni alttan alır, ben onu alttan alırım, çiçek alır falan, kavgaya dönüşmeden çözülür..İkimiz de sakin tabiatlıyız..Benim regl dönemi öncesi sinirim olur, o dönemide atlatmaya çalışırız..

Aramıyorsa sen ara,sen hareket kat, sen davet et diyen arkadaşlar olmuş..Yaptım, çarşıda işim olduğu zamanlar çağırıyordum, beraber yürüyerek eve dönüyorduk, pastanede çay içiyorduk..Pazar günleri arada bir hadi beni gezdir canım sıkıldı dediğim oluyordu..Ama bu bir kaç ay kadar sürdü, sonra bununla ilgili bir olay oldu,kalbim kırıldı, ondan sonra çağırmıyorum ve 3 ay geçmesine rağmen aklıma geldikçe sinir oluyorum..

Yani biz beraber olduğumuz zamanlarda yoğun yaşıyoruz ama diğer zamanlar hiç yok bişey

Ya benim korkum daha çok evlilikten sonrası ile ilişkili..Erkeklerin en ilgili oldukları, bayanların üzerine düştükleri dönem nişanlılık diyorlar..Bu dönemde bu böyleyse, evlenince daha da mı azalacak, tamamen ilgisiz odun bir şey mi olacak diyorum..

Onunla bu meseleyi konuşmaya gelince 1. dönem telefonda konuşmamızla ilgili rahatsızlık duymuştum..Anlattım durumu, bu sefer de ben dedim diye hergün akşam aynı saatte konuşmaya başladık..Yani dediğimi eksiksizyapıyor, ama daha fazlasını yapmıyor..Yani yürümeyi öğrenen çocuklara hadi adımını at dersin atar, ama sonra diğer adımını atmaz, bu da öyle..Adımını at diyorum sağ adımını atıyor,ama ben söylemedim diye sol adımını atmıyor..Atmak mı istemiyor yoksa adım atmak mı aklına gelmiyor, karar veremiyorum.. Ben buzdolabının üstüne alışveriş listesi yapar gibi yapması gereken şeyleri ona anlatmalı mıyım..Ben söyledikten sonra zaten kıymeti kalmıyor yapmasının.. Herkes içinden geldiği gibi davransın istiyorum, birbirimizi değiştirmeyelim, müdahaleci olmayalım istiyorum, ama o zaman da mutlu olamıyorum sanki..

Yoksa ben buluşmalarımız az geliyor desem hadi 3.e çıkaralım yada 4.e çıkaralım diyecek, ama hemen peşinden hangi günler olsun diye düşünecek..Yani bugün hadi görüşelim, hava güzel tarzı birşey olmayacak..

Ondan önce birisi ciddi anlamda benden hoşlanmıştı, akşam dönerken denk getirir, aynı otobüse binmeye çalışırdı, müdür yoksa okulda, dersten bir bahaneyle çıkar, benim boş dersimde gelir halimi hatrımı sorardı, ilgilendiğinii hisseerdim, sevdiğini de hissederdim..ama nişanlım, her akşam arayıp beni sevdiğini, özlediğini söylesede, yanındayken dünyanın en mutlu insanı olsam da kalbimde hep bir şüphe var..Özellikle regl dönemiöncesinde bu vesveseler daha da artıyor..Özellikle stresli olduğum dönemlerde beni deliler gibi sevdiğini düşündüğüm insanı kabul etmeyerek yanlış mı yaptım diyorum..Tek emin olduğum, onu çok sevdiğim..Olayı daha da dallandırıp budaklandırıyorum, ama bu içimdeki düşünceleri annemle bile paylaşmadım..Yardımcı olan arkadaşlara teşekkürler

Genişletmek için tıkla...