- Katılım
- 18 Temmuz 2016
- Mesajlar
- 539
- Emoji Skoru
- 632
- Puanlar
- 103
- Yaş
- 33
Merhaba kk üyeleri. Çok konu açan biri değilim ama son günlerde çok bunaldıgim için sizlerle derdimi paylaşmak istiyorum.
5 senelik evliyim. 25 aylık bir kızım var. Çalışıyorum ama pandemi nedeniyle şu an evdeyim. Eşim hafta ici en gec 6 da evde olur ve hafta sonları çalışmıyor . Genelde masa başında çalışır. Yani cok yorucu bir iş hayatı yok. Evde hiçbir seye elini sürmez. Yemek, ev temizliği ve çocuk bakımı hepsi bende çalışırken de dahil.
Kızım çok iştahsız bir bebek. Yemek yedirmesi cok zorlu ve uyumayan da bir bebek. Yeni yeni uyuyor geceleri sütten kestiğim için. Gün icinde babası isten geldiğinde yemek yer ve yemekten sonra inanın yarım saat anca ilgileniyordur. Yaz dolayısıyla 10 gibi yatıyor o saate kadar hicbir aktivitesi yok kızıyla. Ben kızımı aksam 5 ten sonra her gün parka götürüyorum en az 1 saat. Genelde 2 saat parkta oynarız daha sonra banyosuydu derken eve gelmem bazen 8 i buluyor. Aynı gün temizlik ve yemek yaptıysam harap oluyorum yorgunluktan.
Ben babamı erken yasta kaybettigim icin baba sevgisini eksik almasını istemiyorum. Bir gun de olsa sen parka götür diyorum ama inanın bu yasa kadar 5 defa goturmemistir parka. Ne bir kere uyuttu ne yemeğini yedirdi. Cevremde ilgili babaları görüyorum ve cok üzülüyorum. Yegenlerine cok ilgiliydi o yuzden cok umitliydim esimden ama hayal kırıklığı yaşıyorum ve esimden soguyorum artık. Onunla konuştuğumda ilgilendiğini soyluyor benim pesimde dolandığı için kızım onunla oynamak istemiyormuş. Bunun nedeni senin ilgini vermemen diyorum anlamıyor. Kızım hep bana düşkün. Dayısı ile daha cok oyun oynuyor daha cok mutlu çünkü kocam kızımı sadece sevmek icin kucağına alıyor. Bazı gün onu bile görmüyorum artık tahammül edemiyorum .
Çok uzun oldu okuyanlara tesekkur ederim. Sizce bu durumu nasıl aşabilirim?
5 senelik evliyim. 25 aylık bir kızım var. Çalışıyorum ama pandemi nedeniyle şu an evdeyim. Eşim hafta ici en gec 6 da evde olur ve hafta sonları çalışmıyor . Genelde masa başında çalışır. Yani cok yorucu bir iş hayatı yok. Evde hiçbir seye elini sürmez. Yemek, ev temizliği ve çocuk bakımı hepsi bende çalışırken de dahil.
Kızım çok iştahsız bir bebek. Yemek yedirmesi cok zorlu ve uyumayan da bir bebek. Yeni yeni uyuyor geceleri sütten kestiğim için. Gün icinde babası isten geldiğinde yemek yer ve yemekten sonra inanın yarım saat anca ilgileniyordur. Yaz dolayısıyla 10 gibi yatıyor o saate kadar hicbir aktivitesi yok kızıyla. Ben kızımı aksam 5 ten sonra her gün parka götürüyorum en az 1 saat. Genelde 2 saat parkta oynarız daha sonra banyosuydu derken eve gelmem bazen 8 i buluyor. Aynı gün temizlik ve yemek yaptıysam harap oluyorum yorgunluktan.
Ben babamı erken yasta kaybettigim icin baba sevgisini eksik almasını istemiyorum. Bir gun de olsa sen parka götür diyorum ama inanın bu yasa kadar 5 defa goturmemistir parka. Ne bir kere uyuttu ne yemeğini yedirdi. Cevremde ilgili babaları görüyorum ve cok üzülüyorum. Yegenlerine cok ilgiliydi o yuzden cok umitliydim esimden ama hayal kırıklığı yaşıyorum ve esimden soguyorum artık. Onunla konuştuğumda ilgilendiğini soyluyor benim pesimde dolandığı için kızım onunla oynamak istemiyormuş. Bunun nedeni senin ilgini vermemen diyorum anlamıyor. Kızım hep bana düşkün. Dayısı ile daha cok oyun oynuyor daha cok mutlu çünkü kocam kızımı sadece sevmek icin kucağına alıyor. Bazı gün onu bile görmüyorum artık tahammül edemiyorum .
Çok uzun oldu okuyanlara tesekkur ederim. Sizce bu durumu nasıl aşabilirim?