. O ne kadar ilgisiz/kotu biri de olsa ben boyle olmamaliyim. Anneyim ben diyorum
Kendimi Cok yorgun hissediyorum, kendime zien gostermek konusuna gelirsek. Hersey bu kadar yolunda degilken. Kendime vakit ayirmak eve,cocuklara haksizlikmis gibi geliyor. Boyle diyorum ama her firsatda kendimi disari atiyorum.. ya ablama, ya arkadasima.. gidince mutlu olmuyorum.. ama evden cikmis olmak bile iyi hissettiriyor sanki..Eşinizi seviyorsunuz ve onun bu hallerinden mutsuzsunuz...Bununla da kendinizi, hayatınızı,çocuklarınızı ihmal ettiğinizi düşünüyorsunuz..Neden ? Çünkü mutlu olmak için karşı tarafın gözünün içine bakıyorsunuz...Toparlanın...Kendinize özen gösterin...Kahkahalar atın..Çocuklarınızla güzel zamanlar geçirmeye başlayın...Aynı o sizi nasıl yok sayıyorsa siz de o yokmuş gibi mutlu olun...Kendi zamanınızı oluşturun...O sizinle vakit geçirmek için baksın gözlerinizin içine...Siz ne zaman kendi kendinize mutluluk saçmaya başlarsanız o buna dahil olmak için ya da dikkat çekmek için sizi illaki farkedecektir diyorum ben
Tesekkur ederim yorumunuz icin.. Baba olmasini seviyorum.. cocuklarla gercekten cok ilgilenen seven bi baba.. video izlemeyi deneyecegim..Acilen dobarlan
Eşinin neyini seviyorsun tam olarak ? Orayı cidden anlamadım. Ama son cümlene katılıyorum ayağa kalkıp harekete geçme zamanı. Anne olunca depresyona girmek çok lüks bir durum oluyor. Eşini karşına al ve bir ilişki uzmanına gidin. İletişimsizlik çok kötü etkiliyor evliliği. Birde ben mesela temizlik yapmaya üşendiğim zaman yutuptan videolar izliyorumDüzen ile alakalı olanlar aşırı gaza getiriyor. Ha yapabiliyor muyum ? Hayır ama en azından deniyorum.
Gercekten oturup konusabilcegim, bunlari anlatabilcegim birisi degil.. simdiye kadar cok denedim.. her konusma kavga ile bitiyor.. baslamiyor bile.. hep suclama.. sucladigi seyler de hakli olmasi daha cok uzuyor sanki. Kendi hatami herzaman kabul Eden biri oldum.. konusmalarda bir turlu konu kendisine gelmiyor malesef..Değerli hissettirilmediğiniz için mutsuzsunuz. Siz mutsuzken başkalarını mutlu edemezsiniz ki ben “böyle olmamalıyım “ diyorsunuz.
Evdeki huzur sohbetten , güler yüzden, hoşgörüden anlayıştan ibaret değilmidir? 2 çocuk elbette hissediyordur ve her çocuğun hakkı mutlu bir ailede büyümektir eşinizle konuşmalısınız , hem kendiniz hem 2 evladınız için
Yaşadığımız yeri cennete de cehennemede çevirmek bizim elimizde . Zamanla eşinizin tavırları ve davranışları olumlu yönde değişir umarım
Toparlanamiyorum mesele orda basliyor.. degismryeceginin farkindayim..Ben gorucu usulunun daha çok mantiga dayandigini dusunuyorum, aksini dusunenler veya aksini yasadigini soyleyenlere yorumum yok.
2 cocuk olana kadar ilgi, muhabbet gostermemiş bir adam bu saatten sonra da değişmez gibi geliyor bana. O yüzden toparlanin ve kendi kendinizi mutlu etmeye calisin, cocuklariniza odaklanin.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?