Merhaba,eski konularımdan aşina olanlar vardır özet geçeyim.Sigorta teknikeriydim.Asgari ücretle çalışıyordum.İşe son giren ben olduğum için tüm ayak işlerini bana yaptırıyorlardı.Patronun çayını vermek verirken karıştırmak,mutfak alışverişine,meyve almaya gitmem gibi.Yakın yerlere evrak bırakmak gibi.Patronum yine dedi ayşe şunu bırak şuraya bende ben evli 30 yaşında 7 yıllık deneyimi olan bir insanım ben artık bırakmak istemiyorum dedim.O gün bişey demedi ertesi gün bırakmayacaksan olmaz yolları ayıralım dedi.Ama kararını değiştirirsen gel dedi.Gitmeyi zaten düşünmüyorum.1,5 yıl çalışmıştım.Tazminatımı verdi çıkardı.Ben zaten önümüzdeki ay istifa edecektim kpss ye hazırlanmak için eşimle öyle anlaşmıştık.10 yıldır neredeyse evde kalmadım,şuan o kadar üzgününki kendimi işe yaramaz hissediyorum,içim çok acıyor.bu şehirde eşimden başka kimsem yok kendimi yalnız ve darmadığın hissediyorum