Ben eşimi ilk kalabalık bir toplantıda görmüştüm,hiç bir şey hissetmemiştim daha doğrusu ben ağır abilerden hoşlanırdım o ise,aşırı sosyal,konuşkan ve çevrede aşırı sevilen biriydi.Beni o kadar kalabalığın içinde görür görmez aşık olmuş,sonraki gün bana açıldığında reddetmiştim. Bir şekilde arkadaş çevreme yaklaştı benle de arkadaş oldu,3 yıl vazgeçmedi.Arkadaş olarak çok seviyordum ama aşkla ilgili bir şey söylediğinde nefret ediyordum. Annem de tanıyordu,okulda öğretmenim,annem,arkadaşlarım hep baskı yapıyordu şans ver diye. Ne salakmışım derim hep, o 3 sene ne kadar üzdüm eşimi,ne çok zaman kaybettim derim hep.İyi ki vazgeçmemiş
Şimdi hayatımızı paylaşıyoruz 3 kişiyiz ve o benim çocukluk aşkım.Allah nazarlardan korusun bütün mutlu çiftleri
