Kızlar inanılmaz şaşkın ve şok içinde hala olay sıcaklığını korurken yazıyorum bunu sizlere..
3 yıllık evli ve ufak tefek tatlış laf sokmalar haricinde kayınvalidem ile bir kez bile tartışma, ses yükseltme, hakaret vs gibi bir durum yaşamadım.. Hatta aramız beklenenin de üzerinde iyidir.. Ya da iyiydi bilemiyorum
Bugün kv arkadaşları kendisine misafir geleceklerdi ve beni arayıp " sevmiyorsun biliyorum ama arkadaşlarım gelecek ve bebeğini merak ediyorlar, hediyeler almışlar bana gelebilir misin, eğer gelmek istemezsen başka bir zaman sana gelmek istiyorlar" dedi.. Bende hem kv yi kırmamak hem de daha sonra misafir ağırlama derdim olmasın diye tamam gelirim dedim..
Bu arada bahsedilen arkadaşlarını bende tanıyorum ama tahmin edersiniz ki o yaştaki kadınlarla bir arkadaşlığım yok..
Neyse gittim.. Sıkıla sıkıla kahve içiyorum bunlar muhabbet ediyor bende arada burada takılıp arada onlara katılıyorum..
Bunların bi arkadaşı var, kocası bunu bir yıldır aldatıyor hem de böyle ev tutmalı metres yapmış diğer kadını.. Ben sadece dinliyorum bu arada.. Birisi "akıllı olsaydı kocasını bırakmazdı o kadına" diyor diğerleri başıyla onaylıyor.. Diğeri "hemen boşanmak da nedir, kaç yaşında çocukları var" diyor.. O sırada benimki " kadın dediğin mücadele edecek, yuvasını kurtaracak biraz akıllı olacak, erkeği çekip çevirecek" demesin mi
Bende istem dışı diyemeyeceğim gayet istekli olarak ve şok içinde " Yok artık" dedim.. Kv bana dönüp " bana mı dedin" dedi. Bende evet sana dedim diye cevap verdim.. "noldu beğenmedin mi kızım, yanlış mı söylüyorum şimdi x seni aldatsa kocanı o or... puya mı bırakacaksın" dedi..
Ona dönüp, x beni aldattıktan sonra kimle olduğunun benim için hiç önemi yok dedim. Arkadaşlarına dönüp "yeni yetmeler böyle işte okuduk iş sahibi olduk diye hemen boşanma peşinde, artık yuvalar kolay dağılıyor, kadın dediğin............" gerisini yazmıyorum işte anladınız başta dediği şeylere benzer şeyler..
Sonra dedim ki aynı şeyi ben yapsam oğluna der misin mücadele et yuvan için, çocuğun var karını o adama bırakma diye.. Bana" sen öyle biri değilsin "diyor
yani senin oğlun öyle bir adam mı ki bana bunu söylüyorsun o zaman dedim.. Uzun uzun anlatmıcam ama işte özetle diyor ki erkeklerin nefsi kadınlardan çok.. Yani" erkektir yapar " muhabbeti..
O arada işte bana anlatıyor güya nasihat ediyor kocaya sahip çıkılmalı falan. Bende dedim niye senin oğlun bulunmaz hint kumaşı mı ki asla onu kaybetmemeliyim?
Sonrası biraz aynı muhabbet derken konu kapandı gayet iyi devam ettik.. Sinir oldum ama uzatmadım o da hiçbirşey yokmuş gibi davrandı.. Misafirler gitti kapıdan uğurladık başladı ağlamaya
Eşim de geldi o sırada olayı anlatıyor ama bi taraftan hıçkıra hıçkıra ağlıyor.. Özetle ben onu küçük düşürmüşüm arkadaşlarına karşı.. Eşim de şaşkın tabi "anne Allah aşkına bende Black sana birşey yaptı sandım neden bu kadar ağlıyorsun" dedi.. Arada bana da bakıyor birşey de diye ama ne diyeyim?? Ne diyebilirim ki..
Sonra kurtarıcı prensesim uyandı ağlamaya başladı hemen kaçtım..
Annesi eşimle de konuşmuyor benle de.. "siz evinize gidin dedi" bizde evimize geldik..
Eşim yolda biraz güldü ama sonra "annem öyle çocuk gibi ağladı ya gerçekten üzüldüm, niye böyle yaptı bu kadar" dedi.. Eşim arıyor açmıyor. Babasını aradı gelmedi telefona..
Eşimde sen ara anne böyle yapma sadece fikrimi söylemiştim de diyor ama niye arayayım ki?? Ya da arasam mı ki?? Arasam da ne dicem bilmiyorum..??
kendisi iki saat bana nasihat etti.. Valla orada kurduğum en fazla 3 4 cümle oldu ama kayınvalidem manas destanının devamını yazdı..
