Valla ilk sevgilimle evlenmedim çok da mutluyum.
Birincisiyle evlensem boynuz manyağı olacaktım tecrübesizlik gözüm açılmamıştı. O saflıkla nelerini çekerdim ben. Çok şükür o çapkın bozuntusundan kurtuldum.
İkincisi desen kıskancın psikopatın önde gideniydi. Onla görüşmei bunla gezme, onu giyme. Hayatım hapisti yazık ederdim kendime.
Bende daha örnek çok

Ama iyi ki çok.
Şu an eşim dahil kimse benim vazgeçilmezim değil ve en önemlisi kendimi tanıyarak ve en öneemlisi hayatı yaşayarak evlendim ben.
Genç yaşımda ciddi ilişki yerine hayattan tat aldım hiiç pişman değilim. Oh iyi ki gezmişim, çapkınlık da yapmışım...
Ciddi ilişkiler evlilikler geliyor hayat monotonlaşıyor, gençlikte yaşamak lazım. Asıl daha gözünü açmadan, yaşamadan, evlenenler "patates"
Benim karakterimde bir insan için daha kötü olurdu. Yani hiç bişey yaşamadan evlendim, daha farklı olsa mutlu olur muydum sorusunu sorardım ben kendime.
Dolayısıyla şanslı diye genellemeyelim. Bana göre ilk sevgiliyle evlenmek romantik değil, özenilcek bir şey hiç değil.